Społecznie akceptowalny obraz osoby po stracie kogoś bliskiego jest powszechnie znany. Sytuacje, które wymykają się z tego schematu bywają bardzo okrutnie oceniane. “Wkładanie w ramki” sposobu przeżywania żałoby jest nie tylko niezgodne z naszą wiedzą na jej temat, ale również może być szkodliwe i destrukcyjne – podkreśla Marta Rouba, psycholożka zarządzająca Ośrodkiem Terapeutycznym Fundacji Nagle Sami.
Osoba w żałobie powinna spędzać większość czasu w domu, unikać towarzystwa i koncentrować się na smutku i rozpaczy. Jeśli ktoś, kto przeżył stratę, postępuje inaczej – wychodzi z domu, uczestniczy w spotkaniach czy próbuje wracać do codziennego funkcjonowania – może spotkać się z krytyką i nieprzyjemnymi komentarzami. Witamy w królestwie schematu.
Tego rodzaju “wkładanie w ramki” sposobu przeżywania żałoby jest nie tylko niezgodne z naszą wiedzą na jej temat, ale również może być bardzo szkodliwe i destrukcyjne. Każdy człowiek przeżywa stratę na swój własny sposób, a narzucanie jednego schematu żałoby nie uwzględnia indywidualnych różnic w radzeniu sobie z bólem i emocjami. Osoby po stracie, które nie wpisują się w społeczne oczekiwania dotyczące żałoby, mogą czuć się winne, że nie przeżywają jej “właściwie”. To dodatkowo obciąża ich psychicznie w tym ogromnie trudnym czasie. Oczekiwanie, że osoba po stracie będzie unikać towarzystwa, może także prowadzić do jej społecznej izolacji. Tymczasem to właśnie wsparcie społeczne jest kluczowe w procesie radzenia sobie ze stratą. Zamiast oferować wsparcie, zewnętrzne oczekiwania i osądy mogą prowadzić do sytuacji, w której osoba po stracie czuje się oceniana i niezrozumiana, co może prowadzić do pogłębienia odczuwanego przez nią cierpienia.
Skąd się bierze to – często bardzo surowe – ocenianie?
Występowanie procesu oceniania osób po stracie ma swoje korzenie w kilku czynnikach społecznych i psychologicznych. W wielu kulturach istnieją określone normy i tradycje dotyczące przeżywania żałoby, stereotypy związane z tym jak “powinna” wyglądać żałoba, jak długo trwa itp. Ludzie często bezrefleksyjnie przyjmują te normy, często nawet nieświadomie i zaczynają przez ich pryzmat oceniać rzeczywistość, która jest zdecydowanie bardziej złożona. Ocenianie innych może być również mechanizmem obronnym, który pozwala nam unikać konfrontacji z własnym lękiem przed stratą i bólem. Poprzez ocenianie innych, odwracamy uwagę od własnych emocji i trudnych doświadczeń, nie musimy konfrontować się z ludzką śmiertelnością, stratą, śmiercią.
Jak zatem powinniśmy postępować, aby po prostu nie ranić?
Brak edukacji na temat radzenia sobie z emocjami i żałobą jest kolejnym czynnikiem prowadzącym do powierzchownych i często krzywdzących osądów. Brakuje nam powszechnej edukacji emocjonalnej, wiedzy i świadomości na temat przeżywania żałoby, wspierania osób doświadczających straty. W sytuacji, która jest pełna bólu i niepewności, często szukamy sposobów na kontrolowanie otaczającego świata. Narzucanie schematów przeżywania żałoby może być formą próby uporządkowania chaotycznej rzeczywistości. Warto pamiętać, że każdy przeżywa stratę na swój sposób i nie ma jednego sposobu na radzenie sobie z bólem. Zrozumienie i wsparcie są kluczowe, aby pomóc osobom po stracie przejść przez ten trudny czas w sposób, który dla nich jest najlepszy. Bardzo ważne jest, żeby w tym trudnym doświadczeniu nikt nie pozostał sam, obecność drugiego człowieka i otwartość w towarzyszeniu drugiej osobie jest kluczowym elementem pomagania w żałobie. Pamiętajmy, że telefon wsparcia Fundacji Nagle Sami 800 108 108 jest do dyspozycji od poniedziałku do piątku w godzinach 14:00-20:00.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS