Tanie loty z Polakami na wakacje. Stewardessa: Jakbym wpadła w dziadocen
– Najgorsze są wakacje i kierunki na południe Europy. Gdy zaczęłam tam latać z Polakami jako stewardessa, poczułam, jakbym wpadła w dziadocen. Stary mental podlany alkoholem to najgorsza mieszanka – mówi 27-letnia Beata Zaręba.
Jak dodaje, przez ponad rok pracy w tanich liniach lotniczych dowiedziała się więcej o takich Polakach, niżby chciała. Wcześniej byli dla niej przezroczyści. Pewnie mijała ich na ulicy, jeździła z nimi w windzie czy siadywała obok nich w poczekalni do dentysty, ale nie wchodziła z nimi w kontakt. Nie musiała. – Nie wiem, jakim cudem się bez tego uchowałam. Dopiero gdy wsiadali ze mną na pokład samolotu, to zobaczyłam ich prawdziwą twarz – stwierdza.
Beata skończyła anglistykę i przez lekko ponad rok uczyła w szkole, ale zarabiane w ten sposób pieniądze starczały jej ledwie na wynajem mieszkania w Krakowie i opłaty. Aby się utrzymać, musiała prosić o pomoc rodziców. O koncertach, kinie czy wakacyjnych wypadach musiała zapomnieć. – Zdałam sobie sprawę, że tak to mniej więcej będzie wyglądało przez całe moje zawodowe życie. Nawet jak zrobię te wszystkie nauczycielskie awanse, to i tak stać mnie będzie tylko na wegetację – mówi.
Gdy więc kolega steward powiedział, że w jego zawodzie Beata zarobi więcej na start niż nauczyciel dyplomowany, to długo się nie zastanawiała. Zgłosiła się do pracy w taniej linii lotniczej, przeszła szkolenia i założyła kostium stewardessy. – Zazwyczaj zarabiałam ok. 7 tys. zł na rękę. Tylko w zimie, gdy mniej latałam, wpadała mi piątka. Ale to i tak więcej niż za pracę w szkole. Płacili więc dobrze, ale okazało się, że w zamian za zbyt bliski kontakt z niektórymi Polakami – podkreśla z uśmiechem moja rozmówczyni.
Tanie loty na południe Europy. “Jak mem o Podlasiu”
Ten typ Polaków – jak mówi Beata – często boi się latać. Widziała to w ich oczach, gdy wsiadali na pokład samolotu. Kiedy maszyna wzbijała się pod niebo, odwracali oczy od okna, mrużyli je i opuszczali głowy, jakby kulili się w sobie. Potem był czas na odreagowanie stresu. – Taki facet nie przyznawał się przed sobą: “O kurde, ale się boję!”. Próbował to ukryć, dlatego zaczynał atak. Najpierw na żonę, która siedziała obok niego, a później nierzadko na personel pokładowy. W tzw. międzyczasie zamawiał alkohol, żeby się rozluźnić – opisuje była stewardessa.
Jak dodaje, zanim drinki zaczęły działać, żony na pokładzie często słyszały: “Uspokój dziecko, bo wstyd mi przed ludźmi!”, “Musiałaś ubrać tą wieśniacką sukienkę?”, “Jak to, nie wzięłaś ładowarki? Czego jeszcze zapomniałaś?! Z tobą nie da się nigdzie lecieć”. – Taka kobieta pewnie długo czekała na wakacje, pozytywnie się nastawiła, weszła w tryb “Chcę cieszyć się wszystkim”, a typ ją cisnął i od początku zamieniał ten wypad w piekło. Widząc to, “służbowy” uśmiech schodził mi z twarzy. Zdarzyło mi się w takiej sytuacji usłyszeć: “Ma pani okres?” – wspomina Beata.
Wśród chamskich uwag, które serwowano jej na pokładzie, znalazły się też takie: “Ma pani plamy potu pod pachami. Proszę wezwać kogoś czystego”, “Laleczko, nie mów mi, co mam robić. Zapnę pasy, kiedy będę chciał”, “Dużo zapłaciłem za bilet, a pani zamienia ten lot w jarmark. Chodzi z tymi perfumami i zdrapkami, jakby była na wiejskim straganie”. – Zazwyczaj zbywałam to uśmiechem, żeby nie eskalować emocji. Personel pokładowy musi nimi umiejętnie zarządzać, żeby nie rozniosły się po ludziach. Samolot to zamknięta puszka, w której jest 200 pasażerów. Nie możesz jej ot tak zatrzymać i kogoś wysadzić. Eskalacja to ostatnia rzecz, jakiej chcesz – tłumaczy.
Gdy alkohol ukoił już skołatane nerwy trudnych pasażerów, zaczynało się podrywanie stewardessy. Oczywiście, przy ich żonach. – Wjeżdżały standardowe teksty z dziadocenu. Że mam ładny uśmiech, seksowne nogi czy usta nadające się do całowania. Kiedyś idiota próbował mnie pocałować w rękę. Widziałam wszystkie te obleśne rzeczy, o których wcześniej myślałam, że są już tylko stereotypem czy memem z Podlasia – tłumaczy Beata Zeręba.
Tanie loty na wakacje. Rasizm i podryw “na biednego kotka”
Urszula Kulesza dwa lata temu skończyła pielęgniarstwo, ale nie chciała “użerać się” z pacjentami. Wybrała pracę na pokładzie samolotu i – jak żartuje – wpadła z deszczu pod rynnę. – Nie no, oczywiście, że fochy pasażerów nie przebiją tych, które pewnie strzelają obolali pacjenci. Ale ci pierwsi też potrafią odpalić cały arsenał pretensji. I to naprawdę z byle powodu. Na przykład, gdy proszę o zasłonięcie okien, słyszę: “Niech mnie pani nie poucza! Zacząłem latać, gdy pani na świecie jeszcze nie było” – cytuje 26-latka.
Z tego, co mówi, można wywnioskować, że “fochy” pasażerów są jak bigos, w którym miesza się wiele składników. Tutaj seksizm łączy się z homofobią, a do tego podlany jest rasizmem. – Niedawno ktoś żądał ode mnie uciszenia “ciapatych” w tylnym rzędzie. Gdy zwróciłam mu uwagę, syknął, że ma dość poprawności politycznej, “ciapatych”, “pedałów” i “wszystkich dżenderów”. A na koniec rzucił, że nie będzie mi tego tłumaczył, bo jestem tu tylko od uśmiechania się i wyglądania ładnie – wzdycha stewardessa. Jak podkreśla, tak nie jest. Personel pokładowy odpowiada za bezpieczeństwo lotu. Jest wyszkolony na wypadek awaryjnego lądowania, ewakuacji i gaszenia pożarów, ale również do ratowania pasażerów, gdy mają problemy zdrowotne. – Co prawda, nie musiałam jeszcze nikogo resuscytować, ale ogarniałam już ludzi np. z atakami paniki czy omdleniami. To też część naszej pracy. Ona nie sprowadza się tylko do podawania drinków, jak niektórzy myślą – podkreśla Urszula.
Irytuje się, gdy pasażerowie traktują ją jako potencjalny łup w tanich podrywach. Niektórzy do niej podchodzą, zostawiają wizytówki i chcą się umówić na kolację. Rozmywa wtedy swoje zniecierpliwienie w uśmiechach. – Kelnerka w restauracji też nie może zgasić podrywającego ją faceta tekstem: “Weź, odpuść, człowieku. To naprawdę jest słabe”. A uwierz mi, że za każdym razem mam na to ochotę. Pasażerowie opowiadają, ile zarabiają, jakie mają nieruchomości i o swojej samotności wieczorem. Jakby byli na tym samym kursie podrywu, w którym nauczyli się, jak być dzielnym lwem i jednocześnie biednym kotkiem – opisuje moja rozmówczyni.
Praca stewardessy. Poprosiła pasażera, by wyłączył porno
Najbardziej zażenowało Urszulę, gdy jeden z pasażerów włączył porno na komórce. Zdawał się nie zauważać, że ktokolwiek poza nim jest w samolocie. – Pewnie miał ten filmik zgrany na telefon i tak po prostu włączył go sobie dla zabicia czasu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby zrobił to w domu albo na pustej plaży. Ale obok niego siedziała kobieta, która zdębiała. Widać było, że ją to krępuje, ale widocznie w tym szoku nie umiała zwrócić mu uwagi. Może po prostu się bała. Nigdy przecież nie wiesz, co takiemu gościowi jeszcze przyjdzie do głowy – stwierdza stewardessa.
Ponieważ z głośnika komórki dobiegały ciche jęki, Urszula zainterweniowała. Podeszła do mężczyzny i poprosiła, by wyciszył filmik, a najlepiej go wyłączył, bo może to być niekomfortowe dla innych pasażerów. – Na szczęście nie wdał się w dyskusję i wyłączył pornosa. Ale nie wyglądał, jakby rozumiał, że przekroczył granice kultury – opowiada.
“Praca marzeń” za 8 tys. zł. “Odkładam na później”
Urszula zastrzega jednak, że te “dziwne przeprawy” z pasażerami nie są aż tak częste. Większość z nich niczym się nie wyróżnia ani nie sprawia kłopotów. – Wiadomo, że spośród dziesięciu ludzi zawsze zapamiętasz akurat tego jednego, który cię zdołował albo zmęczył. Podobnie na ulicy: miniesz stu normalnych, a do domu w myślach przyniesiesz tego, który cię zwyzywał. Nie możesz o nim zapomnieć, ale też nie ma sensu uogólniać, że wszyscy przechodnie są chamami – wyjaśnia.
Podobnego zdania jest Beata Zaręba, która zakłada, że “dziadocen” jest w odwrocie. W samolotach tak jej jednak uprzykrzył życie, że postanowiła zrezygnować z pracy stewardessy. – Teraz jestem tłumaczką w korpo. Co prawda, też pracuję z klientem, ale tutaj jeszcze dziadocen mnie nie dojechał. A kasę mam tę samą – stwierdza.
Urszula Kulesza nie zamierza zmieniać zawodu, bo uważa, że ma “pracę marzeń”. W turystycznym sezonie zarabia ok. 8 tys. zł netto, co wystarcza jej na opłaty, życie i wszystkie zachcianki, w tym wypady na Islandię, do Danii lub Norwegii. Bo gdy chce zobaczyć kawałek świata, finansuje to z własnej kieszeni. – Jako stewardessa żadnego świata nie widzę, bo w taniej linii mam loty tam i od razu z powrotem. Jak słyszysz o tym, że stewardessy poznają świat, to pewnie chodzi o te z LOT-u. Kursują np. do Azji czy Ameryki i mają czas na odpoczynek, który mogą wykorzystać na liźnięcie nowego miejsca. Ale do LOT-u bym się nie przeniosła. Tam po prostu mniej płacą – mówi.
Przyznaje, że jest zatrudniona na umowie B2B, więc musi zapomnieć o dłuższym wolnym czy macierzyńskim. Bo jeśli nie pracuje, to nie zarabia. – Ale jeszcze nie chcę mieć dzieci i jestem zdrowa. To jest właśnie praca dla takich jak ja. Co potem, nie wiem. Ważne, że w tej robocie mogę w ogóle odłożyć na jakieś “później”. Moja mama, która jest pielęgniarką, nigdy nie mogła tego zrobić – podsumowuje moja rozmówczyni.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS