George Miller kręcąc w 1979 roku pierwszego Mad Maxa z Melem Gibsonem raczej nie mógł przewidzieć tego, że ponad 30 lat później znów zasiądzie na stołku reżysera realizując w 2015 roku film „Mad Max: Na drodze Gniewu” z Tomem Hardym. Tym bardziej nie mógł być świadomy tego, że w 2024 nakręci prequel tej historii, obsadzając w głównej roli jedną z najbardziej utalentowanych aktorek młodego pokolenia.
Tytułowa Furiosa to postać doskonale znana fanom uniwersum, wszak wcześniej znakomicie wykreowała ją Charlize Theron odciągając uwagę od gwiazdy poprzedniej części filmu – wspomnianego Toma Hardy’ego. Miller mocno zastanawiał się nad tym, by pozwolić słynnej aktorce ponownie wcielić się w ikoniczną dla niektórych rolę wspierając się przy tym technologią pozwalającą odmłodzić jej postać, ale ostatecznie porzucił ten pomysł stawiając na Anyę Taylor-Joy, gwiazdę netfliksowego „Gambitu królowej”.
Słynny reżyser dużo zaryzykował, zwłaszcza, że po pierwszych zwiastunach angaż Taylor-Joy był raczej odbierany dość chłodno. O Furiosie można napisać jednak wiele, ale na pewno nie to, że Anya nie dała rady. Dała. To jeden z mocniejszych punktów programu, choć zanim widz będzie miał okazję go docenić uleci trochę piasku na pustkowiach.
Furiosa: Saga Mad Max (2024) – recenzja i opinia o filmie [Warner Bros.]. Młoda, gniewna
O ile akcja „Mad Max: Na drodze gniewu” rozgrywała się w ciągu zaledwie 3 dni, w „Furiosie” rozciągnięto ją na blisko 15 lat dzieląc opowieść na kilka rozdziałów. Historia rozpoczyna się od dzieciństwa głównej bohaterki (w tej roli Alyla Browne), która zostaje porwana przez gang motocyklowych dzikusów z zielonej, ukrytej przed światem oazy. Za dzieckiem rusza jej matka (Charlee Fraser), która jednak ostatecznie wpada w sidła szalonego pseudomesjasza i watażki w jednym – Dementusa (Chris Hemsworth).
Anya Taylor-Joy w całym filmie odzywa się naprawdę niewiele, grając głównie niewerbalnie, mimiką twarzy i ruchami ciała. Przejście od młodej Furiosy do dojrzałej, napędzanej zemstą postaci przedstawiono jednak płynnie i ze smakiem, a przemiana dziewczynki w maszynę do zabijania, która musi stawić czoła nie tylko swoim demonom i traumom, ale przede wszystkim przystosować się do życia na pustkowiach, jest po prostu wiarygodna. W czym pomaga również bliska i autentyczna relacja Furiosy z Praetorian Jackiem (Tom Burke), kierowcą ciężarówki zajmującym się dostawami surowców, który pod wieloma względami przypomina samego Mad Maxa.
Furiosa: Saga Mad Max (2024) – recenzja i opinia o filmie [Warner Bros.]. Mesjasz w pelerynie
Na drugim biegunie mamy arcyłotra – Chrisa Hemswortha – z szeleszczącą peleryną, pluszowym misiem i dialogami, które ocierają się o parodię. Jeśli aktor chciał uciec od wizerunku Thora z Marvela, to jego specyficzna poza, długie włosy i komizm nie do końca w tym pomogły. Jest to bez wątpienia postać charyzmatyczna, ale odniosłem wrażenie, że film momentami zbyt mocno idzie w karykaturę. Żeby było jasne, to wszystko w dalszym ciągu funkcjonuje dobrze rozwijając mitologię uniwersum w satysfakcjonujący sposób. To wciąż świat po nuklearnej zagładzie, gdzie ludzie walczą o wodę, jedzenie i benzynę, zrzeszając się w gangi rywalizujące na drodze w akompaniamencie silników V8, ale w przeciwieństwie do „Mad Max: Na drodze Gniewu” jest znacznie bliżej do tego, by przekroczyć granicę autoparodii.
W tle historii pisanej przez Furiosę niemal przez cały film rozgrywa się wojna dwóch tyranów próbujących zapanować nad pustkowiami – wspomnianego Dementusa i młodszej wersji Wiecznego Joe’a (Lachy Hulme), przewodzącego okolicznym psycholom i kolekcjonującego niewiasty w celu spłodzenia czystego potomka. Historia wrzuca przy tym bohaterów w różne klimatyczne miejscówki takie jak uzbrojona w ogromne dźwigi skalista Cytadela, rafineria Gas Town czy fabryka broni – Bullet Farm. I w tych klimatycznych konstrukcjach i pustynnym surrealizmie ponownie można się po prostu rozkochać.
Furiosa: Saga Mad Max (2024) – recenzja i opinia o filmie [Warner Bros.]. W oparach V8
Zwłaszcza, że sceny akcji i liczba pozostawianego na pustkowiach złomu ponownie przeczy zdrowemu rozsądkowi. Kamera pracuje doskonale pokazując widzowi zapierającą dech w piersiach, wysokooktanową rozpierduchę, gdzie widać dokładnie każdą kraksę, eksplozję czy docisk pedału gazu. Realizacja potrafi zachwycić ujęciami kamer i dynamiką, choć muszę szczerze przyznać, że w poprzedniej części montaż był bardziej „brudny”. Momentami jest po prostu zbyt kolorowo, a i częściej widać, że to nie tylko praca kaskaderów i charakterystyczne, poklatkowe przyspieszenie ujęć, ale również efekty CGI, tym razem nieco mniej subtelnie ukrywane. W czym zresztą utwierdzają nas napisy końcowe, w które Miller wcisnął fragmenty scen z „Mad Max: Na drodze gniewu”, wszak historii Furiosy prowadzi nas ostatecznie do wydarzeń, które rozegrały się w filmie z 2015 roku.
Tyle, że to wciąż jeden z tych filmów, który będziesz chciał obejrzeć jeszcze raz dla tej ogromnej cysterny, która przedzierając się przez piaszczyste doliny śmierci, będzie musiała stawić czoła zmotoryzowanym oddziałom uzbrojonych w granaty, spadochrony (nawet nie pytajcie) czy Monster Trucki. A to wszystko napędzane znakomitymi zdjęciami i ścieżką dźwiękową Toma Holkenborga. Przy czym warto zauważyć, że twórcy filmu przesunęli kolejny raz granicę w kwestii brutalności. Jest bardziej dosadnie, krwisto, bezkompromisowo, jakby Miller chciał jeszcze mocniej podkreślić, że pustkowia to piaskownica nie znająca słowa „litość” i nie biorąca jeńców.
Po seansie miałem ochotę odpalić jeszcze raz Mad Maxa od Avalanche Studios i metaforycznie napełnić płuca spalinami. George Miller znów dowiózł prezentując nieszablonową wizję świata, która niezmiennie fascynuje. Nawet jeśli motywy rodem z Tolkiena to bardzo ryzykowne i graniczące z przesadą decyzje koncepcyjce. Niemniej jednak sporo w tym baku jeszcze paliwa i liczę na to, że na „Furiosie” nasza przygoda z pustkowiami się nie skończy.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS