Br. Maciej Janiec OFM – franciszkanin, pochodził z Żarówki (pow. Mielecki, gm. Radomyśl Wielki). To właśnie lektura „Rycerza Niepokalanej”, z którą po raz pierwszy zetknął się podczas służby wojskowej we Lwowie skłoniła go do wstąpienia do Zakonu oo. Franciszkanów w Niepokalanowie.
Pochodził z rolniczej, wielodzietnej rodziny. Naukę czytania i pisania zdobył drogą samokształcenia. Decyzję o chęci całkowitego poświęcenia się Bogu podjął pomimo poważnych obiekcji rodziny. Jak podaje p. Alan Jakman – „w klasztorze panowały nadzwyczaj skromne warunki życia, a nowo przyjęci bracia nieraz sami musieli budować dla siebie dom klasztorny i własnoręcznie sporządzać łóżka oraz domowe sprzęty”. Z pewnością gdyby nie św. Maksymilian Kolbe, nie byłoby japońskiego Niepokalanowa, tym bardziej nie słyszelibyśmy o zakonniku z Żarówki. Przypomnijmy, że w kwietniu 1930 roku późniejszy męczennik franciszkański z Oświęcimia przybył do Japonii z czterema współbraćmi. Po zakupie ziemi w Nagasaki przystąpił do budowy klasztoru zlokalizowanego na wzgórzu Hikosan oraz Ogrodu Niepokalanej. Równocześnie rozpoczął wydawanie „Rycerza Niepokalanej” w języku japońskim. W sierpniu 1934 roku został poświęcony kościół, natomiast dwa lata później misjonarze otworzyli Seminarium Franciszkańskie przyjmując pierwszych nowicjuszy. Po sześciu latach pobytu w Japonii św. Maksymilian powrócił do Polski, aby poświęcić się pracy znajdującym się w woj. mazowieckim Niepokalanowie, które według wielu źródeł było wówczas największym klasztorem katolickim na świecie – pracowało w nim wówczas ok. 700 franciszkanów.
Wspomniany na początku artykułu br. Maciej popłynął do dalekiej Azji w 1933 roku. W Nagasaki pomagał przy tworzeniu japońskiego Niepokalanowa. Zakonnicy nie zrażali się problemami finansowymi przy tworzeniu pionierskiego w skali kraju dzieła. Uprawiali ogród, hodowali zwierzęta, pracowali ręcznie, piekli chleb… Wierzyli, że z pomocą Matki Bożej ukończą lokalny Niepokalanów. Według jednego z periodyków „ świąteczne wypieki brata Macieja spowodowały pożar dachu piekarnii, która przylegała do klasztoru”. Pożar ugaszono. Po aresztowaniu i przesłuchaniu zakonnik…. został zwolniony! W 1945 roku brat Maciej został internowany, następnie zesłany do miasta oddalonego wiele kilometrów od Nagasaki. Dnia 9 sierpnia 1945 roku na Nagasaki zrzucono bomy atomowe…
Według Alana Jakmana; „Bomba wybuchła dokładnie nad Urakami (przedmieście Nagasaki), nad Katedrą Urakami – wtedy największą katedrą w Azji Wschodniej. Klasztor franciszkański odległy zaledwie 6 km (sic!) od epicentrum wybuchu ocalał, stracił jedynie szyby w oknach i została uszkodzona przyklasztorna szkoła. Szczęśliwie przed niszczycielską siłą bomby osłoniło go zbocze góry Hikosan”.
Po bombardowaniu miasta, zakonnicy powrócili do swojego klasztoru. Całkowicie poświęcili się pracy na rzecz ocalałych ofiar 9 sierpnia. Sprawowali święte sakramenty oraz szerzyli kult Najświętszej Maryi Panny. Brat Maciej pozostał w Japonii do śmierci. W 1995 roku, na krótko przed śmiercią Władze Polskie oraz Japońskie odznaczyły go Orderem Zasługi na rzecz Ojczyzny oraz Nagasaki.
Na zdjęciu powyżej Figura MB, która ocalała w wyniku bombardowania Nagasaki w 1945 roku.
Michał Gawle 16.05.2024
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS