Profesorów Hodorowiczów książka „O wolności”, czyli fizyko-chemia ślebody

Podhalańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk długą listę swoich wydawnictw powiększyło o pozycję dość niezwykłą, mądrą i ważną. Sami autorzy, prof. Stanisław Hodorowicz i dr hab. Maciej Hodorowicz, nie ukrywają, że zbiór 22 esejów „O wolności” jest lekturą trudną. Ale też ciekawą.

Promocja najnowszego wydawnictwa PTPN-u, z szatą graficzną projektowaną przez Marcina Ozorowskiego, ilustrowanego wizyjnymi i symbolicznymi rycinami Albrechta Dürera i Gustava Doré – odbyła się w ratuszu. Rozmowę z autorami prowadziła prof. Anna Mlekodaj. Muzyczny klimat tworzył bukowiański zespół „Rzoz” pod wodzą Bartłomieja Koszarka. Spotkanie odbyło się pod patronatem PTPN-u i Burmistrza Nowego Targu.

Eseistyczne rozważania naukowców, ojca i syna, powstawały i dojrzewały przez kilka lat. Zaletą ich zbioru jest to, że ciekawy i oryginalny będzie każdy rozdział, w którym otworzymy książkę. Trudność polega natomiast na tym, że wiele osób dojdzie do pełniejszego zrozumienia dopiero po kilkakrotnym przeczytaniu tekstu. Lektura esejów jest więc też intelektualnym wyzwaniem.

O powadze, z jaką przedstawiciele bynajmniej nie humanistycznych dziedzin nauki traktowali kolejne tematy, świadczą zarówno logiczna dyscyplina poszczególnych wywodów, jak i bogata bibliografia umieszczana przy każdym z rozdziałów. Bibliografia wskazuje, że do interesujących przemyśleń inspirowały naukowców zarówno natchnione księgi prorocze, pisma św. Jana Pawła II, jak też dzieła filozofów, kulturoznawców, luminarzy nauk ścisłych. Bardzo ważną rolę spełniła tu empiryczna wiedza specjalistów w dziedzinach chemii, biochemii, fizyki, krystalografii, fizyki kwantowej. I oczywiście teoria atomistyczna. Materia zatem obszerna, interesująca i wymagająca.

 – Panowie profesorowie wyodrębnili tu wolność jako zjawisko, które daje się opisać w kategoriach techniczno-fizyczno-przyrodniczych – anonsowała prof. Anna Mlekodaj.

Pojęcia zdają się kryć tajemnicę dotyczącą związku człowieka i świata. W ujęciu klasycznej filozofii pokazywały to, co zarazem źródłowe i uniwersalne. (…) Pojęcia są obecnie przedmiotem badań, tak samo jak odruchy, emocje, czy mechanizmy percepcji – napisał to jeden ze współczesnych filozofów chrześcijańskich. W tym też nurcie sytuują się rozważania profesorów Hodorowiczów.

 – Zagadki związane z krystalografią stały się powodem, żeby zadać sobie pytanie, czy pomiędzy światem materialnym a światem duchowym, wyrosłym na świecie materialnym, w którym obowiązują ścisłe prawa, chemiczne, fizyczne, biologiczne – jest jakaś relacja, czy tej relacji nie ma? – mówił prof. Stanisław Hodorowicz. – Co jest ewentualnie tym łącznikiem miedzy tymi dwoma światami, ale także światami materii ożywionej i nieożywionej? Otóż próbą odpowiedzi na to pytanie jest refleksja o wolności. I zauważyliśmy, że wolność, a właściwie jej wzrost jest prawem natury, wpisanym w istotę świata, w istotę rzeczywistości – najbardziej elementarnym prawem.

Ponieważ wolność jest także wolnością wyboru, a wybór wiąże się z realizacją – realizacja nie jest niczym innym niż użyciem energii w czasie, a więc wartością fizyczną, o określonych parametrach. Pytany o jednostkę tak pojmowanej wolności, prof. Stanisław Hodorowicz zaproponował np. „kaloriosekundę”. Wtedy dowcipem błysnął Bartek Koszarek, sugerując mierzenie jej w „hodorach”. A dowodów na fizyczność pojęcia zdawałoby się abstrakcyjnego daleko szukać nie trzeba.

– Proszę zwrócić uwagę, że myślimy mózgiem, a mózg i neurony na najbardziej elementarnym poziomie, to prawa chemiczne – biochemia, chemia życia – wywodził z kolei dr hab. Maciej Hodorowicz.  – Jeśli są to prawa chemiczne, to moje opinie, wybory, nie są wynikiem działania praw logiki, tylko chemii.

Z ambitnym poziomem dyskusji w ratuszu współgrał repertuar „Rzozu”, który wykonywał utwory bukowiańskich poetów – o orlich lotach, ślebodzie, marzeniach, górskich szczytach, urodzie natury i podziwie dla mądrości Stwórcy.

(asz)

Fot. Paweł Kos, asz

Zgłoś naruszenie/Błąd