To nie jest praca dla każdego. Trzeba mieć powołanie, wiedzę, umiejętności, odporność na stres, ale przede wszystkim empatię i wolę ratowania ludzkiego życia za wszelką cenę nawet w najbardziej ekstremalnych i przerażających okolicznościach. W dużej mierze przekonaliśmy się o tym na własne oczy uczestnicząc przez kilka godzin w dyżurze dziennym w Stacji Ratownictwa Medycznego w Chełmie.
Jest sobota. 12-godzinny dyżur w chełmskim pogotowiu pełnią cztery zespoły ratownictwa medycznego. Trzy zespoły podstawowe oraz jeden specjalistyczny z lekarzem. Ratownicy dzień zaczęli przed godziną 7 rano od sprawdzenia sprzętu medycznego i wyposażenia. Ja dołączam do nich ok. godz. 10.00. Pierwsze wezwanie wpływa o 10:46. W domu na obrzeżach miasta leży nieprzytomny mężczyzna. Na miejsce wysłany zostaje zespół podstawowy. W domu, w pomieszczeniu w podpiwniczeniu na podłodze leży pacjent. Początkowo nie ma z nim kontaktu. Ratownicy szybko sprawdzają podstawowe parametry życiowe. Stwierdzają mocno przyspieszone tętno oraz ciśnienie na pograniczu normy. Z relacji rodziny będącej na miejscu zdarzenia wynika, że mężczyzna zszedł do piwnicy, a kiedy przez dłuższą chwilę nie wracał i nie odpowiadał na wołania, zaniepokojeni zeszli i zobaczyli, że leży nieprzytomny na podłodze. Po zbadaniu pod kątem urazów (żadnych nie wykryto) pacjent, z którym jest już kontakt, zostaje przeniesiony do karetki. Tu ratownicy robią mu EKG i kolejne badania. Sytuacja wydaje się być pod kontrolą. Mężczyzna zostaje przetransportowany na chełmski SOR w celu dalszej diagnostyki.
Kolejne wezwanie dociera na stację o 12:30 ze wsi położonej na zachód od Chełma. Tym razem wyjeżdża zespół specjalistyczny z lekarzem. Powód wezwania to ból w klatce piersiowej starszego mężczyzny. Pacjent ma trudności w oddychaniu i duszność. Po dotarciu na miejsce ratownicy wykonują badanie EKG, które potwierdziło zawał mięśnia sercowego. Po teletransmisji i konsultacji z kardiologiem, lekarz z zespołu podejmuje decyzję o transporcie pacjenta na sygnale do ośrodka kardiologii inwazyjnej w chełmskim szpitalu.
W trakcie tego wyjazdu do pogotowia wpływa kolejne wezwanie. W małej wiosce blisko Chełma młoda kobieta podjęła próbę samobójczą. Po dotarciu zespołu na miejsce okazało się, że pacjentka połknęła znaczną ilość tabletek nasennych i popiła je dużą ilością alkoholu z powodu kłótni z rodziną. Po zabezpieczeniu i dokładnym zbadaniu, kobieta zostaje przetransportowana do szpitala. Jej życiu nie zagraża już niebezpieczeństwo. Przejdzie kompleksowe badania i zostanie kilka dni na obserwacji.
Po powrocie zespołów do stacji jest chwila spokoju. Czas więc na posiłek. W dużej świetlicy ratownicy jedzą obiad rozmawiając o dzisiejszych wezwaniach i podjętych działaniach. Przerwa obiadowa nie trwa długo. Około 15:40 dwa zespoły dostają wezwanie do wypadku w Chełmie. Obydwie karetki ruszają na sygnale. Na miejscu okazuje się, że mimo, iż zdarzenie wygląda poważnie, obrażenia poszkodowanych nie wyglądają na groźne. Pierwszy zespół zajmuje się starszą kobietą, pasażerką jednego z zaparkowanych pojazdów, w które wjechał sprawca. Pacjentka ma krwawiącą ranę na nodze, ale raczej nie doznała innych poważniejszych urazów. Ratownicy zabierają ją do karetki, opatrują i przewożą na badania do szpital. Drugi zespół zajmuje się sprawcą zdarzenia. Kontakt z nim jest utrudniony, bo mężczyzna jest głuchoniemy. Choć samochód, którym jechał jest mocno uszkodzony u niego samego nie widać urazów zagrażających życiu. Po szybkim badaniu urazowym i wykluczeniu krwotoków wewnętrznych mężczyzna, podobnie jak pasażerka auta, w które wjechał, trafia na SOR chełmskiego szpitala.
Do końca dyżuru, do godz. 19, zespoły wyjeżdżają jeszcze kilka razy – m.in. do urazu kończyn, zagrażającego życiu nadciśnienia, a także do awantury domowej, gdzie towarzyszą interweniującym policjantom.
Tego dnia – jak oceniają ratownicy – wszystkie wezwania karetek można uznać za uzasadnione, ale na porządku dziennym są przypadki, kiedy są wzywani do chorych, którzy powinni zwyczajnie skorzystać z porady lekarza rodzinnego, albo chcą dzięki karetce dostać się szybciej na SOR. W przerwach między wyjazdami załogi karetek tłumaczą mi i pokazują ich wyposażenie, w tym najnowszy sprzęt jaki mają na wyposażeniu karetki wyjazdowe – respiratory Weinmann, które pomagający prowadzić oddech zastępczy u pacjentów z niewydolnością oddechową.
Jeszcze długi czas po dyżurze cały drżę z emocji i jestem pod wrażeniem pracy wszystkich zespołów. Chciałbym serdecznie podziękować wszystkim ratownikom medycznym, lekarzowi, pielęgniarce koordynującej i pani dyrektor Stacji Ratownictwa Medycznego w Chełmie Emilii Ignatowicz-Steć za możliwość poznania od środka pracy zespołów ratownictwa medycznego – zespołów gotowych zawsze ratować ludzkie życie. Kacper Chmielewski
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS