Chiński łazik Zhurong przeszedł do historii jako pierwsza chińska misja, która pomyślnie wylądowała na Marsie. Jego misją było zbadanie Utopia Planitia, jednego z największych basenów uderzeniowych na Czerwonej Planecie. Obszar ten po raz pierwszy odwiedził Viking 2 w 1976 r., ale dzięki dziesięcioleciom postępu technologicznego Zhurong dostarczył nowych informacji na temat składu Marsa. Jednym z najważniejszych odkryć jest obecność 16 wielokątnych struktur pogrzebanych pod powierzchnią Marsa.
Korzystając z radaru penetrującego ziemię, Zhurong odkrył te formacje około 35 metrów (115 stóp) pod ziemią. Naukowcy uważają, że wielokąty te powstały w wyniku cykli zamrażania i rozmrażania, co doprowadziło do pojawienia się pęknięć w płaskorzeźbie pierwotnie zlokalizowanej na powierzchni. Podobne procesy zaobserwowano w innych obszarach Marsa, na przykład u słynnych „pająków”. Sugeruje to, że podobne zjawisko może wystąpić w ciągu miliardów lat.
Poprzednie badania skupiały się głównie na pionowych warstwach Utopia Planitia, wskazując, że basen ten był kiedyś wypełniany przez okresowe powodzie około 3 miliardy lat temu. Jednak nowe badanie zapewnia wgląd w warstwy poziome poprzez analizę danych radarowych w odległości 1,9 km.
W pracy przedstawiono scenariusz powstawania zakopanych struktur wielokątnych. Pokazuje, że wilgoć najpierw przemieszcza się przez grunt, po czym tworzą się kliny lodowe. Następnie następuje sublimacja, w wyniku której powstaje spękany relief. Wreszcie pęknięcia z biegiem czasu zostają zasypane.
Początkowo badacze rozważali możliwość pochodzenia wulkanicznego tych struktur, ponieważ Mars był kiedyś światem wulkanicznym i nadal charakteryzuje się pewną aktywnością geologiczną. Jednak na obszarze zbadanym przez Zhurong nie znaleziono żadnych śladów erupcji bazaltu. Zespół uważa raczej, że są to struktury osadowe, powstałe w wyniku procesów termicznych zachodzących w różnych klimatach.
Odkrycie to ma intrygujące implikacje dla starożytnego klimatu Marsa. Jeśli do uformowania tych wielokątnych struktur konieczne było zamrażanie i rozmrażanie, sugeruje to, że klimat na starożytnym Marsie był znacznie bardziej zmienny, niż wcześniej sądzono. Na planecie Utopia, położonej na niskich i średnich szerokościach geograficznych, około 25 stopni na północ od marsjańskiego równika, mogły występować zupełnie inne pory roku ze względu na większe nachylenie planety w przeszłości.
Warstwy materiału otaczające zakopane wielokątne struktury również dostarczają wskazówek na temat historii planety. Warstwy te znacznie różnią się od samych struktur, co sugeruje, że wilgotne środowisko, w którym pierwotnie powstały, mogło przestać istnieć lub miały miejsce inne nieznane zdarzenia geologiczne. Struktura podpowierzchniowa z materiałami płaszcza pokrywającymi zakopaną płaskorzeźbę paleopoligonalną sugeruje, że jakiś czas później nastąpiła znacząca transformacja paleoklimatyczna.
To przełomowe badanie, opublikowane w czasopiśmie Nature Astronomy, poszerza naszą wiedzę na temat historii geologicznej Marsa i dostarcza dalszych dowodów na jego złożoną i dynamiczną przeszłość.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS