161. rocznica wybuchu powstania styczniowego, jako kolejnego zrywu Polaków do walki o utraconą wolność, skłoniła aktorów bialskiego Teatru Słowa do ponownego wystawienia sztuki Jacka Daniluka „Zawiniątko”.
Przypomnijmy, że premiera miała miejsce przed rokiem, a wznowione widowisko realizowane jest w nowej obsadzie aktorskiej. „Zawiniątko” opowiada o smutnym losie uczestników przegranego powstania, skazanych wyrokiem rosyjskiego imperatora na syberyjską katorgę. Wśród skazańców prowadzonych pieszo znalazły się też żony i dzieci powstańców, gotowych dzielić z nimi trudy uwięzienia w ekstremalnie trudnych warunkach. Sztuka Jacka Daniluka prezentuje moment zatrzymania się grupy katorżników przed granicą z Rosją na Bugu. Jednym ze skazańców jest Waldemar Fijałkowski z Gór Świętokrzyskich, któremu towarzyszą żona Teodora i kilkumiesięczny syn Stasio.
Powstaniec ma świadomość, że trudy dalszej podróży na Syberię nie sprzyjają zdrowiu ani życiu synka. Dlatego próbuje skłonić zrozpaczoną żonę do pozostawienia zawiniętego w łachmany dziecka przy uczęszczanym przez ludzi trakcie, z nadzieją, że znajdą go i uratują od niechybnej śmierci życzliwi ludzie. Teodora początkowo próbuje odwieść męża od tego zamiaru, ale w końcu zgadza się i w geście rozpaczy kładzie niemowlę na śniegu.
Pozostawione przy drodze zawiniątko dostrzega eskortujący skazańców Kozak, i po odkryciu w nim dziecka zamierza go – zgodnie z rozkazem – pozbawić życia. Na przeszkodzie stają jednak rodzące się wątpliwości, pogłębione faktem, że ma w domu potomka w podobnym wieku. Nie zabija więc dziecka, które szczęśliwym trafem odnajduje para wieśniaków z pobliskiej Dąbrowicy. Bezdzietne małżeństwo Teresa i Kazimierz bezskutecznie dotąd starali się o potomka. Odnalezienie przy drodze niemowlęcia z informacją, kim jest i jak się nazywa, uważają za szczęśliwy dar losu i życzliwość Matki Boskiej Kodeńskiej, przed której ołtarzem tak żarliwie modliła się Teresa.
Aktorzy Teatru Słowa idealnie wczuli się w dramatyczną atmosferę zdarzeń sprzed lat. To kolejne, bardzo udane przedstawienie, reżyserowane przez Danutę Szaniawską.
W rolach bohaterów „Zawiniątka” obsadziła sprawnych, grających z zaangażowaniem aktorów. Maksymilian Hołownia, odtwarzający rolę powstańca Waldemara, i Faustyna Wojdakowska w roli jego żony Teodory, spisują się iście koncertowo. Wprawdzie ich dialogi ograniczają się do troski o zziębnięte i wygłodzone niemowlę, ale przekaz ich jest tak sugestywny, że atmosfera rozterek rodziców udziela się widzom.
Znakomicie zagrali Tadeusz Humin w roli Kazimierza, rolnika z Dąbrowicy, i Marzena Borkowska w roli jego żony Teresy. Rozmowy obojga małżonków, dotyczące braku dziedzica, a potem losu odnalezionego przy drodze Stasia, są głęboko szczere i naturalne, zgodne z intencją autora.
Znaczące dla historii Południowego Podlasia są role Konstancji z Kraszewskich Łozińskiej, w którą wciela się Ewa Wawrzyniak, oraz Zofii, żony rządcy majątku Radziwiłłów (Lena Antsipenka). Przypominają one wątki krwawych bitew powstańczych na Podlasiu, i przy okazji czynią sztukę bliższą tutejszemu widzowi. Warto też wspomnieć o dobrej roli Kozaka, w którą udanie wcielił się Andrzej Antsipenka.
Spektakl „Zawiniątko” ogląda się ze ściśniętym gardłem i uczuciem empatii wobec ludzi skazanych na długoletnią katorgę. Sztuka bialskiego autora stanowi lekcję patriotyzmu i przywiązania do narodowych tradycji. Dobrze się dzieje, że oglądają ją ludzie młodzi, poznający dzieje z przeszłości narodu.
W piątek 12 stycznia sztuka Teatru Słowa była wystawiona dwukrotnie. W obu przypadkach adresowano ją do uczniów bialskich szkół średnich. Miejmy nadzieję, że aktorzy nie poprzestaną na tych przedstawieniach.
W nowej odsłonie „Zawiniątka” zagrali: Marzena Borkowska (Teresa), Tadeusz Humin (Kazimierz), Faustyna Wojdakowska (Teodora), Maksymilian Hołownia (Waldemar), Lena Antsipenka (Zofia), Andrzej Antsipenka (Kozak), Ewa Wawrzyniak (Konstancja) oraz Czesława Frączek, Anna Jaroszuk-Różycka i Henryk Szpura (ta trójka w roli niemych statystów).
Spektakl reżyserowała Danuta Szaniawska, kostiumy Małgorzata Maciejewska, dźwięk Marcin Kalicki, oświetlenie Paweł Kędra.
Istvan Grabowski
zdjęcia Istvan Grabowski
Czytaj też o niedawnej premierze przedstawienia Teatru Słowa pt. „Księżna Anna Radziwiłłowa”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS