W grudniu ubiegłego roku, w wieku 80 lat zmarł Henryk Góralski (na zdjęciu powyżej – z lewej), jedna z podpór zespołu pięściarskiego FKS Avia w jego najlepszych czasach. Opowiedział nam o nim Waldemar Michalski, który był młodszym od niego o trzy lata kolegą z drużyny i sparingpartnerem.
– Henryk był jednym z największych talentów Avii wśród wychowanków klubu. Nawet jego starszy o 7 lat brat Tadeusz, który, nawiasem mówiąc, zachęcił Henryka do uprawiania boksu, nie przejawiał aż takich predyspozycji bokserskich. Ja zostałem z nim skojarzony, mam nadzieję, dzięki talentowi i umiejętnościom, jako sparingpartner tuż po uzyskaniu przez niego największego indywidualnego sukcesu, przez trener Jana Kaźmierczaka. Jednaka nawet w czasie treningów trener wymagał od nas, żeby te „niby walki” trzymały odpowiedni poziom.
Największym indywidualnym sukcesem Henryka Góralskiego było zdobycie brązowego medalu Mistrzostw Polski juniorów w 1960 roku. Biorąc pod uwagę ówczesny poziom boksu w Polsce, było to niesamowite osiągnięcie.
– Istniał wówczas swego rodzaju egzamin dla chłopaków, którzy chcieli uzyskać książeczkę bokserską i na serio zaistnieć w tym sporcie. Był to „Pierwszy krok bokserski”, czyli system walk eliminacyjnych. Adept pięściarstwa przygotowywał się do niego pół, czasem cały rok. Turnieje odbywały się w lubelskim „Koziołku” i w Zakładowym Domu Kultury WSK. Nawet na tym etapie poziom chłopaków był już wtedy taki, że półfinały i finały gromadziły kibiców jak mecze ligowe – wspomina W. Michalski.
Zespołowo, jako członek kadry województwa lubelskiego, Góralski wywalczył wspólnie z kolegami I miejsce Mistrzostw Polski drużyn juniorskich w turnieju organizowanym przez Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki. Razem w nim w kadrze występowali również inni pięściarze Avii: Jan Komendarski i Wiesław Furmankiewicz.
– W grupie seniorskiej Henryk również odgrywał ważną rolę, był wyróżniającym się zawodnikiem chociaż nie miał łatwego zadania. Jego niewysoki wzrost nie predysponował go do występów w wagach wyższych od muszej, w związku z tym musiał walczyć z masą ciała, zrzucać czasem nawet do 7 kg. Wiadomo, że nie wpływa to dobrze na młody organizm. We wszystkich tych wagach – muszej, koguciej, piórkowej, występowało wielu znakomitych zawodników. Stanowiły domenę Eugeniusza Przyłuckiego, Tadeusza Góralskiego, Jana Komendarskiego. Żeby wyjść na mecz ligowy, w tak silnej klubowej konkurencji, trzeba było dysponować naprawdę dobrą formą – wspomina Waldemar Michalski.
Wśród zalet pięściarskich Henryka Góralskiego jego sparingpartner wymienia przede wszystkim umiejętności techniczne.
– Technicznie był bardzo dobry. Praca nóg, rotacja ciałem, były jego atutami, które we współczesnym boksie rzadko się spotyka. Obserwując go na treningach podziwiałem jego umiejętność radzenia sobie z tak zwaną „tarczą”, odgadywanie podczas tego ćwiczenia każdego ruchu trenera. W kwestiach techniki walki, mam wrażenie, że czerpał wiele ze stylu wielokrotnego mistrza Polski i mistrza Europy, Henryka Kukiera. Z perspektywy czasu uważam dzisiaj, że jego rocznik zamykał erę klasowych, utalentowanych zawodników. A do boksu trzeba mieć talent, bo wbrew wielu opiniom nie jest to prosty sport – przekonuje W. Michalski.
Henryk Góralski, jak wielu jego kolegów, zakończył karierę sportową po założeniu rodziny. Obowiązków rodzinnych nie dało się pogodzić z ciężką, absorbującą czas pracą treningową. Odszedł od boksu w wieku 25 lat, chociaż potencjalnie była jeszcze przed nim długa, być może owocna kariera.
– Wydaje mi się, że Henio był szczerze zakochany w boksie. Nawet do szkoły przychodził w butach bokserskich, żeby podkreślić swój związek z tym sportem. Dzisiaj pewnie wzbudziłby śmiech, ale wtedy czasy były inne – podsumowuje Waldemar Michalski.
fot. archiwum rodzinne
Last modified: 7 stycznia, 2024
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS