Pogodomy se po ślonsku. Klupanie lojfrow na śniegu

Opinie publikowane w naszym serwisie wyrażają poglądy osób piszących i nie muszą odzwierciedlać stanowiska redakcji

A jak spod śniyg, to trza było „dować pozor” (uważać) na „raja” (kolejka) pod „klopsztangom” (trzepakiem). Ale noprzod „klupalimy” (trzepaliśmy) „tepichy” (dywany) i „lojfry” (chodniki) na placu, trowniku, casym w zegrodce.

Na śniyg, kery u nos nigdy niy był „blank” (całkiem) bioły, kładlimy tepich abo lojfer, a potym bralimy „kloper” (trzepaczkę) i „prali” (bili) niym w nie wiela wlazło, aż na śniegu łostały corne „fleki” (plamy). Jak były fest corne, szło sie z lojfrym abo tepichym konsek dali i zaś klupało. Na koniec wiyszało sie je na klopsztanga i klupało ze śniegu. Potym trza było je zrolować, zaniyś do siyni i powiesić na „gelyndrze” (poręczy przy schodach) coby wyschły. Na koniec rozkłodało sie je na cysty „dylowce” (podłodze) na lewy stronie, żeby sie wyprościyły. Łobracało sie je na prawo strona przed Wilijom.

Zgłoś naruszenie/Błąd