A A+ A++

Od wielu dziesięcioleci matematycy borykają się z tajemniczym i wyjątkowo złożonym światem problemów Ramseya. Te zagadnienia, które przez długi czas wydawały się niemal niemożliwe do rozwiązania, wreszcie doczekały się przełomu dzięki pracy Jacquesa Verstraete i Sama Matthäusa z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego. Ich osiągnięcie w rozwiązaniu problemu r(4,t) stanowi kamień milowy w dziedzinie, która intrygowała społeczność matematyczną od lat trzydziestych XX wieku.

Problem Ramseya koncentruje się na poszukiwaniu porządku w grafach, które są zbiorami punktów połączonych liniami. Teoria ta zakłada, że wystarczająco duży graf zawsze zawiera pewien rodzaj porządku, który może się objawiać albo jako zbiór punktów bez linii między nimi, albo jako zbiór punktów ze wszystkimi możliwymi liniami, tzw. „klikami”. Do reprezentacji tych grafów używa się notacji r(s,t), gdzie s oznacza punkty z liniami, a t punkty bez linii.

Najbardziej znany problem w tej dziedzinie, r(3,3), nazywany „twierdzeniem przyjaciela-nieznajomego”, ilustruje, że w grupie sześciu osób zawsze istnieje albo trójka osób, które się znają, albo trójka, które się nie znają. Rozwiązanie tego problemu to liczba sześć.

Verstraete i Matthäus skupili się na r(4,t), gdzie liczba niepołączonych punktów może się różnić. Rozwiązanie r(4,4) wynosi 18, co zostało udowodnione przez Paula Erdősa i George’a Szekeresa. Mimo to rozwiązanie r(5,5) wciąż pozostaje nieznane, co podkreśla złożoność problemów Ramseya.

Te pozornie proste problemy kryją w sobie skomplikowane wyzwania kombinatoryczne. Przykładowo, nawet znając przedział, w którym mieści się rozwiązanie r(5,5), liczba grafów do rozpatrzenia staje się ogromna. Dla 45 punktów do analizy jest ponad 10^234 możliwych grafów.

Verstraete podkreśla znaczenie szacunków w tych badaniach, wskazując, że ich ostatnia praca skupiła się na znalezieniu najlepszego oszacowania możliwych liczb Ramseya.

Dzięki ich pracy, problem r(4,t) został rozwiązany, rzucając nowe światło na złożoność matematycznych struktur i otwierając drzwi do dalszych badań w tej fascynującej dziedzinie. Ich osiągnięcie nie tylko stanowi istotny postęp w rozumieniu problemów Ramseya, ale także podkreśla, jak daleko może sięgnąć ludzki umysł w poszukiwaniu porządku w matematycznym chaosie.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułRogal świętomarciński to kaloryczna bomba. Czy każdy może go jeść?
Następny artykułCiało kobiety w mieszkaniu. Strażacy musieli wyważyć drzwi