Moja przyjaciółka, Dzidka. “Ludzie jej nie docenili, środowisko artystyczne odrzuciło, społeczność potrafiła tylko szydzić!”

Z pierwszych zasłyszanych opowieści o niej utkwiło mi w głowie słowo „dziwaczka”. Śmierdząca na odległość dziwaczka. No bo chodziła po Kielcach taka wielka rozczochrana baba, przypominająca bardziej lumpa niż kobietę. Prowadzała dwa potężne owczarki niemieckie, a w wielkich rękach zakończonych wielkimi dłońmi nosiła siaty odpadów mięsnych.

Gdy moi kolejni rozmówcy wchodzili na nieco intymniejsze tory, pojawiało się określenie „babochłop”. “Ona była obojnakiem. Wszyscy wiedzą, że miała operację w Szwecji. I to w tych czasach!”

Zgłoś naruszenie/Błąd