Aglaonema roślina – sadzenie, uprawa i pielęgnacja algaonemy

W Azji aglaonemy uprawia się w domach już od wieków jako talizmany szczęścia. Do Europy te piękne rośliny trafiły dopiero pod koniec XIX w. Dzięki wytężonej pracy botaników do dzisiaj powstały dziesiątki kultywarów przeznaczonych do uprawy doniczkowej – ich głównym atutem jest wyjątkowo fantazyjny deseń i kolory liści. Egzotyczne aglaonemy są przy tym przyjemnie mało wymagające.

1. Aglaonema – wymagania glebowe
2. Sadzenie i uprawa aglaonemy
3. Podlewanie i nawożenie aglaonemy
4. Rozmnażanie aglaonemy
5. Ochrona aglaonemy
6. Aglaonema w domu
7. Najciekawsze odmiany aglaonemy

Do rodzaju Aglaonema zalicza się ponad 20 gatunków pochodzących z tropikalnych i subtropikalnych lasów południowo-wschodniej Azji oraz Nowej Gwinei. W domowej uprawie spotykamy jednak przede wszystkim wyhodowane sztucznie odmiany aglaonemy zmiennej (A. commutatum).

W naturalnym środowisku, a więc zacienionej, wilgotnej i gorącej dżungli, roślina dorasta nawet dwóch metrów wysokości, a jej pęd drewnieje, przypominając pień drzewa. Kultywary dostępne w sklepach to jednak okazy dość kompaktowe, o maksymalnej wysokości 80 cm i cienkich, elastycznych pędach. Ich największym walorem są duże, eliptyczne liście, które wydają się być ręcznie malowane. Oprócz kontrastowego unerwienia odznaczają się kolorowymi krawędziami, plamami i pasmami w ciekawej palecie zieleni, bieli, srebra, żółci, czerwieni i różu.

Aglaonemy uprawia się właśnie dla liści, które są atrakcyjne przez cały rok. Tak jak większość roślin obrazkowych, wykształcają one bardzo skromne kolbiaste kwiatostany osłonięte pochwą liściową. W domowej uprawie trudno się ich jednak doczekać. Jeszcze trudniejsze jest uzyskanie owoców, które mają postać czerwonych jagód.

Niestety, jak to często bywa z pięknymi roślinami z tropików, wszystkie aglaonemy są toksyczne. W ich liściach znajduje się szczawian wapnia, który działa drażniąco na błony śluzowe. Nie stwarza on co prawda zagrożenia dla życia, ale u ludzi może powodować wysypkę po kontakcie skórnym lub problemy z przełykaniem i opuchliznę gardła po konsumpcji. Większe zagrożenie dotyczy zwierząt domowych, w tym kotów i psów, które po zjedzeniu liści aglaonemy doświadczają wymiotów, piany w pysku i nadmiernego ślinienia. Domowe okazy warto więc trzymać z dala od futrzanych pupilów.

Aglaonema – wymagania glebowe

Aglaonemy chwalone są przede wszystkim za zdolność przetrwania nawet w gorszych warunkach świetlnych, łącznie z półcieniem i cieniem (zwłaszcza odmiany o ciemnozielonych liściach). Dla optymalnego rozwoju potrzebują jednak stosunkowo dużo światła, ale nie bezpośredniego. Należy więc ustawiać je raczej z dala od okna lub przynajmniej za gęstą firanką. Paradoksalnie, aglaonema radzi sobie stosunkowo dobrze nawet w sztucznym oraz fluorescencyjnym oświetleniu, więc może być uprawiana w pomieszczeniach o niskim dostępie do naturalnego światła.

Idealne podłoże powinno imitować warunki glebowe w dżungli, a więc być lekko kwaśne (5,6-6,5 pH), bogate w azot oraz dobrze przepuszczalne. W tym celu warto zmieszać w równych częściach piasek, torf oraz klasyczną ziemię do roślin doniczkowych. Zamiast piasku można wykorzystać perlit lub korę stosowaną w uprawie orchidei. Podobnie jak storczyki, aglaonema może być również uprawiana w warunkach hydroponicznych.

Ważne: Im bardziej kolorowa (różowa, biała, srebrna) aglaonema tym więcej światła potrzebuje. Jego niedobór możne wpłynąć negatywnie na wybarwienie liści.

Sadzenie i uprawa aglaonemy

Jedyną
poważną słabością aglaonemy jest wrażliwość na przeciągi, zwłaszcza
zimne. Roślinę należy więc lokować tak, aby regularne otwieranie okien
nie naraziło jej na podmuchy powietrza. Niewskazana jest również
lokalizacja pod klimatyzacją. Optymalna temperatura uprawy to powyżej 21°C w dzień i nie mniej niż 16°C w nocy.

Pielęgnacja
rośliny nie jest jednak trudna ani pracochłonna. Raz na tydzień warto
liście przetrzeć wilgotną ściereczką, aby usunąć z nich warstwę kurzu.
Poza tym na bieżąco usuwamy usychające lub żółknące liście. Tempo
wzrostu aglaonemy jest bardzo powolne, co ogranicza konieczność częstego
przesadzania – raz na trzy lata zdecydowanie wystarcza.

A jeśli
już przesadzamy, warto wybrać donicę o 5-10 cm szerszą w średnicy niż
poprzednia i pamiętać, aby umieścić roślinę w podłożu na tej samej
wysokości, na jakiej była wcześniej.

Aglaonema „Spring Snow”, fot. Vera NewSib/Shutterstock

Podlewanie i nawożenie aglaonemy

Aglaonemy nie należy podlewać wedle kalendarza. Regularny monitoring stanu rośliny pozwala na bieżąco reagować na jej potrzeby. Przed planowanym nawodnieniem wskazane jest sprawdzić palcem wilgotność podłoża – jeśli na całej jego długości (do 5cm) jest sucho, to znak, że podlanie jest konieczne. Warto przy tym pamiętać, że rośliny uprawiane w cieniu potrzebują generalnie mniej wody niż te wyeksponowane na światło.

Podlewać warto tak samo jak orchidee, czyli przestawiając doniczkę z drenażem do wanny, mocząc dokładnie całe podłoże i pozwalając nadmiarowi wody odciec prze powrotem na podstawkę. Otwory drenażowe należy przy tym regularnie kontrolować i oczyszczać w razie potrzeby.

Bardzo istotna jest wilgotność powietrza, która bywa problemem zwłaszcza zimą, w okresie rozkręconych kaloryferów. Jeśli w danym pomieszczeniu nie stosujemy nawilżacza, aglaonemę należy co kilka dni spryskiwać wodą w rozpraszaczu. W okresie zimowym ograniczamy natomiast samo podlewanie.

Nawożenie jest wysoce wskazane, ale w tylko od wiosny do końca lata. Wystarczający jest uniwersalny preparat w płynie stosowany raz w miesiącu w mniejszych lub średnich dozach. W przypadku użycia nawozów o powolnym uwalnianiu optymalna częstotliwość zastosowania to co 90 dni.

Rozmnażanie aglaonemy

Kto posiada jedną aglaonemę, może ją łatwo rozmnożyć, zapełniając kolejne doniczki. Zabieg najlepiej jest przeprowadzić w okresie wzrostu, a więc późną wiosną lub latem. W tym celu z rośliny-matki należy odciąć pęd o długości ok. 15 cm, posiadający co najmniej pięć liści. Następnie ostrym nożem ścinamy koniec pod skosem, a dwa dolne liście usuwamy. Tak przygotowaną sadzonkę pędową umieszczamy w szklance wody (poniżej poziomu liści) lub donicy z wilgotnym podłożem.

Naczynie ustawiamy w ciepłym miejscu, z dala od bezpośredniego, ostrego światła. W przypadku uprawy w szklance, wodę należy wymieniać, gdy tylko zmętnieje. W obu scenariuszach po 4-6 tygodniach powinny pojawić się nowe korzenie i wówczas sadzonki można przemieścić do docelowych donic.

Tabela przedstawiająca korzyści z uprawy aglaonemy; opracowanie własne

Ochrona aglaonemy

Tak jak w przypadku wielu innych roślin doniczkowych, najczęstszym błędem w uprawie jest zbyt częste lub intensywne podlewanie. Nadmiar wody można łatwo zidentyfikować po żółknących liściach lub zmiękczeniu pędów. Z drugiej strony, jeśli liście zaczną opadać, to znak, że podłoże jest zbyt suche. Ten problemem da się na szczęście łatwo naprawić, a roślina szybko wróci do formy.

Przesuszone końcówki liści zazwyczaj oznaczają przesadne nawożenie lub podlewanie wodą zbyt bogatą w minerały, zwłaszcza sole chlorkowe i fluorkowe. W tym przypadku warto spróbować podlewać aglaonemę wodą filtrowaną.

Ze sklepu ogrodniczego można donieść nie tylko piękną roślinę, ale i szkodniki. Na soczystych liściach aglaonemy ochoczo żerują mszyce, wełnowce oraz czerwce – wszystkie należy zwalczać jak najszybciej spłukując liście i stosując mydła insektobójcze. Poza tym w przelanych donicach rozwija się czasem choroba wywołana przez grzyby Fusarium, powodująca zgniliznę korzeni. Uszkodzone części rośliny należy wówczas usunąć, resztę spryskać fungicydem, a podłoże wymienić.

Aglaonema „Siam Aurora”, fot. noypb/Shutterstock

Aglaonema w domu

Aglaonema to
niezwykle uniwersalna roślina doniczkowa polecana jako ozdoba salonów,
łazienek i sypialni, ale także wspaniały dodatek do biur. Z badań
przeprowadzonych przez NASA wynika, że skutecznie oczyszcza ona
powietrze z rakotwórczego benzenu oraz formaldehydu.

Wiele osób myli aglaonemę z difenbachią – obie rośliny są faktycznie podobne i dobrze wyglądają razem. Poza tym aglaonemy warto zestawiać z calatheą oraz marantą,
czyli gatunkami o równie ciekawych i wielobarwnych liściach. To
doskonały sposób na ożywienie wystroju wnętrz inaczej niż tylko na
zielono.

Najciekawsze odmiany aglaonemy

Na międzynarodowym rynku jest już ponad 100 kultywarów aglaonemy. Trudno jest opisać je wszystkie, dlatego skupimy się na tych najbardziej znanych i efektownych. I tak ogromną popularnością cieszy się odmiana „Silver Bay” o srebrzystobiałych liściach z zielonym marginesem. Srebrzysty jest również „Silver King”, ale tutaj zielony wzorem przyjmuje postać nieregularnych smug na całej blaszce liścia. Nieco inną szatę ma „Spring Snow”, którego liście wyglądają faktycznie, jakby ktoś oprószył je śniegiem.

Aglaonema „Malay Beauty” jest żółtawo-zielona, zaś „Siam Aurora” ma zielone liście z wyraziście różowym nerwem i krawędzią. Różowe tony w różnych wydaniach podziwiać można również na odmianach „Little Spotted Sweetness”, „Piranha”, a także „Lady Valentine” czy „Pink Leopard”. Wreszcie, wśród najciekawszych kultywarów znajdują się również „Red Emperor” oraz „Suksom Jaipong” o różowoczerwonych liściach z zielonymi akcentami.

Bibliografia

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ