-Jechaliśmy z mężem drogą przez las do Stasiówki. Nagle w rowie zuważyliśmy jakieś zwierze. To był potwornie wychudzony pies, z rzadką sierścią w której roiło się od pcheł – wspomina pani Beata. Zatrzymaliśmy się przy nim. Patrzył na nas z taką nadzieją w oczach, że serce pękało z bólu.
Dotknięcie go budziło obawy. Pies był brudny, miejscami na skórze były otwarte rany. Cierpiał. Ale w oczach miał tę iskrę życia. W tamtej chwili był bardzo blisko śmierci.
-Nie wiedziałam co zrobić. Nie chciałam go zostawić. Te psie oczy, pełne nadziei tak prosiły. Sara, bo tak ją później nazwaliśmy chciała żyć – wspomina pani Beata.
Pies się ledwie ruszał. Owinęli go kocem i z wielkimi obawami zabrali go do samochodu. Przy każdym dotyku Sara piszczała. Z bólu i lęku. Widać było, że w swoim psim życiu przeszła wiele.
Skóra Sary dosłowanie ruszała się od pcheł. Świerzbowe rany krwawily. Podczas ratowania psa świerzbem zaraziła się też Pani Beata. Sama potem długo walczyła z chorobą.
-Sarę zabraliśmy do domu. Wykąpaliśmy ją i zaczęło się leczenie. Sara bardzo cierpiała, ale otoczona fachową opieką weterynarza szybko dochodziła do zdrowia. Długo trwało zanim nabrała do nas pełnego zaufania. Dziś jest pełnoprawnym członkiem naszej rodziny – cieszy się jej opiekunka.
Od chwili znalezienia Sary minęło kilka lat. Nie powiodły się próby znalezienia jej właściela. Pozostała w domu pani Beaty, który jest dla niej ciepły i bezpieczny. Uwielbia biszkopty.
-Sara to niesamowity pies. Ogromnie inteligentny i rodzinny. Cieszy się życiem i swój psi sposób dziękuje nam za uratowanie życia. A my cieszymy się że jest z nami – mówią zgodnie pani Beat i jej mąż.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS