Jednym z najbardziej charakterystycznych dębickich budynków, którego wygląd właściwie nie zmienił się zbytnio do czasów nam współczesnych, jest wybudowana pod koniec XIX wieku niewielka kamieniczka przy dębickim rynku. Znana z najstarszych przedwojennych pocztówek, chętnie wykorzystywanych przez mieszkańców miasta w okresie zarówno galicyjskim jak i międzywojennym.
Na przełomie XIX i XX stulecia znalazł w niej swoją siedzibę, przedstawiony na pocztówce „Hotel Polski”. Prowadzony był przez właściciela restauracji kolejowej Andrzeja Zakrzyczkowskiego. Nazwa odzwierciedlała poniekąd poglądy właściciela, słynącego ze swej niechęci do osób wyznania mojżeszowego. W 1900 roku umieścił on, w ukazującej się na terenie Galicji prasie narodowej, ogłoszenie informujące o chęci wynajęcia „Dla Chrześcijanina” (co zostało dokładnie podkreślone w druku) w budynku hotelowym lokalu nadającego się na sklep galanteryjny, bławatny lub dla fryzjera.
Prowadzony przez niego „Hotel Polski” był „czysto, pięknie urządzony, dobrze ogrzany z dobrą usługą”. Posiadał na piętrze cztery umeblowane pokoje, na parterze trzy pokoje i kuchnię oraz sutereny z dwoma pokojami i kuchnią, a także dwa pomieszczenia piwniczne. Cena wynajęcia pokoju uzależniona była od jego standardu i rozpoczynała się od kwoty 1 korony. Obejmowała ona również dojazd do hotelu ze stacji kolejowej. Zakrzyczkowski w okresie letnim wynajmował także dodatkowy lokal, w którym prowadził sezonową restaurację. Interesy nie szły jednak najlepiej, skoro już w listopadzie 1903 roku hotel został wystawiony na sprzedaż, a jego właściciel przeniósł się do Tarnowa, gdzie prowadził reklamowaną w prasie restaurację. W okresie II Rzeczpospolitej w budynku tym znajdowała się znana dębicka drukarnia należąca do Leiba i Hindy Hauser. W tym samym okresie istniał w Dębicy także drugi hotel zlokalizowany tuż obok dworca kolejowego. Zwany był od nazwiska jego właściciela – Szlomo Bornsteina – „Hotelem Bornsteina”.
W okresie międzywojennym zmienił nazwę na „Hotel Krakowski”, a jego właścicielem był Abraham Goldman. W 1932 roku również obok dworca kolejowego otwarty został nowy „Hotel Polski” reklamujący się w lokalnej prasie różnymi dogodnościami, które napotkać mogli w nim zatrzymujący się podróżni: „pokoje gościnne urządzone są według wszelkich wymagań higieny, zaopatrywane w bieżącą wodę ciepłą i zimną oraz elektryczność”. Był własnością Stanisława Ringberga.
Prezentowana pocztówka wydrukowana została w 1900 roku w Krakowie z inicjatywy i fundacji Andrzeja Zakrzyczkowskiego i stanowić miała reklamę nowo powstałego hotelu.
*Pocztówka pochodzi ze zbiorów Podkarpackiej Biblioteki Cyfrowej.
Arkadiusz S. Więch
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS