Pogodomy se po ślonsku. Cud przebocynia, pojednania i przonia

Przido sie tyż „ryjgnmantel” (peleryna), paryzol łod dyszcu abo słońca, „deka” (koc) i skłodano rycka. Do Piekarski Paniynki, Ślonski Gospodyni, Matki Sprawiedliwości i Przonio (miłości), Piekarski Dochtorki, Piekarski Hetmanki i Krolowy Ślonska kobiyty – „wydane” (zamężne), gdowy, „zowitki” (niywydane matki), stare „frele” (panny), mode frelki i dziołszki zacły chodzić „ekstra” (oddzielnie), bez chopow, już za staryj Polski, a po wojnie łod 1947 roku.

Kej żech se wszysko poukłodała w gowie wyszło na to, że musiałabych kożdy tydziyń łazić na jakoś pońć, bo tyla mom intyncjow. A jo nawet na jedna zońś niy poradza, chyba że mie dziołcha zawiezie autokym i „zaćiśnie” (zapcha) mojym „rozlajerowanym” (rozregulowanym) wozykym dlo „niyporadow” (inwalidów). Downi na pońć ludzie szli pora dni, nynali na sianie, myli sie w rzyce i jedli suchy chlyb. Wszyscy trefiali sie przed kościołym, ale przodzi nawiedzali familjo, somsiodow i kamratow coby sie z kożdym pogodzić. Do Piekor niy trza iś tak daleko, ale jak momy na kogoś nerwy, muszymy sie przodzi ś niym pojednać.

Zgłoś naruszenie/Błąd