Polki rozpoczynają mistrzostwa Europy późno, gdy te trwają już od trzech dni. Piątkowy mecz ze Słowenkami, który rozpocznie się o 20:00, to mecz z przeciwnikiem teoretycznie o wiele słabszym od brązowych medalistek tegorocznej Ligi Narodów, ale jak podkreśla asystent trenera w kadrze, Nicola Vettori, na mistrzostwach Europy nie wolno im nikogo zlekceważyć.
Włoch mówi Sport.pl o pierwszym rywalu Polek, przygotowaniach do turnieju, ale także, co zmieniło się w zespole od zeszłego roku i czego może się nauczyć od Stefano Lavariniego.
Jakub Balcerski: Jak nastroje przed mistrzostwami Europy?
Nicola Vettori: Jest w porządku. Dotarliśmy do Belgii, zakwaterowaliśmy się i w czwartek mieliśmy pierwszy trening w hali meczowej. Jest piękna, duża. Wszystko według planu i jesteśmy gotowi na turniej.
Słowenia, wasz pierwszy rywal, pewnie już rozpisana.
– Tak. Słowenki grały dużo meczów sparingowych, u nich okres przygotowawczy do mistrzostw trwał o wiele dłużej niż u nas. Miały nieoficjalne mecze z Grecją, Słowacją i Rumunią, i to z każdym z tych rywali po trzy, czy cztery spotkania. Większość z nich wygrały, pokazują dobrą, siłową i zaawansowaną taktycznie siatkówkę. To bardzo młody zespół, jedna z zawodniczek jest nawet z rocznika 2006. Ta młoda siatkarka wygląda bardzo ciekawie i perspektywicznie. Zespół prowadzi ten, którego pewnie pamiętacie jako byłego trenera polskiej reprezentacji, Marco Bonitta. Uważam, że robi tam bardzo dobrą robotę.
)
A jak wasze ostatnie tygodnie i dni przygotowań? Czeka was długi turniej i warto pamiętać, że szczyt formy też trzeba w pewien sposób zaplanować.
– Oczywiście, ale nie ma na tym turnieju zespołu, który możemy zlekceważyć. Musimy grać na maksimum naszych możliwości, żeby móc wygrać z każdym. Wiemy, jak to będzie ważne ze względu na ranking FIVB. Przygotowania mieliśmy krótkie: zaczynaliśmy w Szczyrku, potem sprawdziliśmy się w meczach z Turcją, a na koniec trenowaliśmy w Spale. Powiedzmy, że prawie wszystko poszło zgodnie z planem. Pojawiły się lekkie urazy, niektóre wykluczyły jedną, czy drugą zawodniczkę i tego żałujemy, ale ogółem jesteśmy gotowi na ten turniej.
Da się porównać kadrę z tego roku do tej, która w zeszłym roku doszła do ćwierćfinału mistrzostw świata? Któraś czymś się wyróżnia?
– Za każdym razem staramy się wyciągać wnioski z poprzednich meczów, więc także się rozwijać i zmieniać. Zespół względem zeszłego roku nieco się zmienił, jest kilka nowych nazwisk. Często z konieczności, bo Klaudia Alagierska, czy Zuzanna Górecka wypadły z powodu kontuzji, z bardzo dobrej strony pokazała się za to Joanna Pacak. Poza tym styl gry, trenowania, czy tożsamość drużyny niewiele się zmieniły. Trenujemy bardzo intensywnie i ciężko, ale to wszystko też w dobrej atmosferze.
Ile da się nauczyć od Stefano Lavariniego w roli jego asystenta?
– Praktycznie wszystkiego. To trener z olbrzymim doświadczeniem, przykłada wagę do każdego szczegółu. Gdy dyskutujemy o tym, jak rozwiązać jakąś sytuację, mówi nie tylko o siatkówce, ale i o życiu. Umie rządzić, dobrze wszystko organizuje i wie doskonale nie tylko, kiedy, ale też co trenować. Od strony siatkarskiej świetnie rozwija taktykę drużyny i indywidualną technikę zawodniczek. To naprawdę dużo.
)
Kluczowymi maksymami Stefano są praca i wiara. Pewność siebie i wiarę czuć przez to od zawodniczek, gdy obserwuje je pan z bliska?
– Stefano wierzy w to, co robi i dzięki temu cały zespół wierzy w swoje możliwości. Jesteśmy ludźmi i mamy prawo do błędów, ale to nic złego być pewnym tego, co się robi, a gdy pojawia się błąd, to od razu starać się go poprawić.
Medal Ligi Narodów dużo zmienił w drużynie? Było coś zauważalnego?
– Liga Narodów to część procesu, który dla nas nadal trwa. Graliśmy świetnie i odnieśliśmy wielki sukces, na który zasłużyliśmy. Dlatego jako zespół zrobiliśmy krok do przodu. Teraz przychodzi czas, żeby zmierzyć się z odpowiedzialnością. Świadomość tego, że możemy grać bardzo dobrze, sprawia, że chcemy iść jeszcze dalej, do przodu i kontynuować ten proces w takim stylu.
Przed mistrzostwami Europy urosła trochę presja? W Lidze Narodów byliście drugą najlepszą europejską drużyną, po Turczynkach, które ją wygrały. Teraz niektóre zespoły są w jeszcze silniejszych składach, ale pewnie sami chcecie przełożyć wynik z Arlington na to, co będzie się działo w Belgii.
– Presja jest zawsze, bez względu na to, jaki turniej gramy. Naprzeciwko nam stają te same, bardzo mocne zespoły, jak Serbia, Włochy, Holandia, Niemcy, czy właśnie Turcja. Może i ubyło kilku rywali ze światowej czołówki, z nimi nie zagramy, ale nadal czeka nas bardzo trudne zadanie.
)
Odważnie i otwarcie rozmawiacie o tym, po co przyjechaliście do Belgii?
– Otwarcie mówimy sobie, że najważniejsze to myśleć o pierwszym meczu i go wygrać. Zawsze jest trochę trudności z nim związanych. Jest nerwówka, nowa hala i turniej. Skupiamy się zatem na dobrym rozpoczęciu mistrzostw.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS