Gdy w prywatnej rozmowie spytałam hiszpańskiego eurodeputowanego jak Hiszpanie przyjmują fakt, że afera Katargate skrzętnie zamiatana jest pod dywan, odpowiedział mi: „Gdy korupcja ma etykietkę socjalistów to wtedy wszyscy milczą, łącznie z mediami”.
Tymczasem dla prawej strony Hiszpanii, która z wielkimi obawami patrzy na coraz to nowe, terytorialne roszczenia Maroka sprawa pozostaje kolejnym, niewyjaśnionym do końca wątkiem korupcyjnego procederu z socjalistami hiszpańskimi w roli głównej. Oto bowiem macki tej afery sięgnęły już wcześniej do postaci aż za dobrze znanej polskim eurodeputowanym- chodzi o panią Iratxe García Pérez, która pozostaje na stanowisku szefowej Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów (S&D) w Parlamencie Europejskim (Marek Belka jest wiceprzewodniczącym).
To Iratxe García Pérez lideruje od wielu lat atakom na Polskę wyrabiając prawdziwe stachanowskie normy w tej dziedzinie. Tymczasem jak już wcześniej rozpisywała się prasa hiszpańska – to Laura Ballarín -szefowa sztabu Iratxe Garcíi, przyjaźniła się i spędziła lato z Evą Kaili i jej partnerem Francesco Giorgi oskarżonymi o korupcję i przepychanie rozwiązań i rezolucji w Europarlamencie dogodnych dla Maroka i Kataru.
Wielu Hiszpanów uważa, że Iratxe García powinna być odwołana ze stanowiska ponieważ nie poprosiła Laury Ballarín o wyjaśnienia w związku z pojawianiem się jej nazwiska w kontekście osób zamieszanych w aferę. W dodatku sama García jako przewodnicząca tej grupy jest odpowiedzialna za to, że korupcyjny spisek powstał w łonie grupy Socjalistów, którym przewodzi. Wszak to oni właśnie -socjaliści doszli do władzy oskarżając prawicowego premiera Rajoya o współudział w korupcji i obiecując Hiszpanom „demokratyczną regenerację”. Co prawda w parę miesięcy później wszystkie te obietnice zostały zapomniane a pierwszą rzeczą, którą zrobił premier Sanchez, było umieszczenie wszystkich swoich przyjaciół i znajomych na urzędach, w agencjach rządowych i radach nadzorczych. Iratxe García, która od lat walczy o „praworządność” w Polsce zdumiewająco niewiele ma do powiedzenia na temat haniebnych praktyk korupcyjnych, których dopuścili się jej koledzy z Grupy Socjalistów. Co więcej, jak alarmowałam w styczniu, Juan Fernando Lopez Aguilar miał o wiele bliższe powiązania z Katargate niż jego przyjaciółka i szefowa grupy Socjalistów. By przypomnieć jego „zasługi” jako szefa komisji wolności LIBE dla Polski wspomnijmy tylko spotkanie z udziałem Sikorskiego, prof. Belki i prof. Sadurskiego, na którym zapytywał dobrodusznym głosem: „jak jeszcze unijny parlament może pomóc opozycji” (w domyśle: w obaleniu demokratycznego rządu).
Przypomnijmy: López Aguilar był ministrem sprawiedliwości w rządzie José Luisa Zapatero w latach 2004-2007. To z jego ministerialnej teki wypłynęła esencja „zapateryzmu” w postaci skrajnie ideologicznych ustaw, które zdewastowały porządek prawny, złamały niektóre zapisy Konstytucji i katolicką tradycję Hiszpanii.
O niebezpiecznych związkach ex-ministra donosił cyklicznie dziennik OkDiario w styczniu tego roku. Bardzo dokładnie dziennikarze przedstawili podejrzany sposób procedowania liberalizacji wiz dla Katarczyków i zapis video, który doskonale pokazywał jak López Aguilar otrzymuje instrukcje od przywódców Katargate.
„Wypowiedzi Aguilara”
Prasa hiszpańska prześledziła też wypowiedzi Aguilara z których wynikało, że zachowywał się w poprzedzających sprawę miesiącach niczym adwokat Kataru i przypominał że „Parlament Europejski nie może żądać od Kataru takich samych standardów i poszanowania praw podstawowych”. Dziennikarze przypominają, że Aguilar z wielką wyrozumiałością odnosił się do tradycji religijnej i państwowej kraju nad Zatoką Perską. Uznał nawet, że zupełnie wystarczy coroczne składanie przez Katarczyków sprawozdań z postępów w zakresie poprawy praw człowieka, aby traktować ten kraj wyrozumialej, choć jednocześnie wobec Polski był nieprzejednany.
Cisza, jaka zapanowała w Hiszpanii wobec umoczonych w Katargate hiszpańskich socjalistów pozostaje niezwykle wymowna, tym bardziej że Madryt trwa w apogeum kampanii wyborczej. Nasuwa się jednak ciekawe pytanie: dlaczego ubiegającym się o władzę Ludowcom nie zależy, aby wypominać przeciwnikom jak bardzo obciąża ich powiązanie ze skandalem korupcyjnym w Europarlamencie? Odpowiedź przychodzi wraz z ostatnią, jakże zdumiewająco szczerą wypowiedzią Estebana Gonzáleza Ponsa, (tego samego, który w styczniu 2022r chciał przyjechać do Polski by pomóc kolegom z KO obalić polski rząd) i wybrzmiała w przedwyboczej debacie w ostatni piątek:
W Brukseli jesteśmy koalicją z Partią Socjalistyczną! Od dawna jesteśmy koalicją z Partią Socjalistyczną i Zielonymi i nadal będziemy koalicją z Partią Socjalistyczną i Zielonymi; Gdyby ktoś nie słyszał, Ursula von der Leyen jest z Partii Ludowej.
Trzeba uczciwie przyznać, że ze skorumpowanymi socjalistami potulnie współpracują nie tylko Ludowcy z Hiszpanii, ale polscy europosłowie z EPP. Dlatego nie ma się co dziwić usilnej pracy nad tym, aby Katargate zniknęła z agendy i mediów. Tyrania lewicowej większości skrzętnie zamiecie pod brukselski dywan wszelkie skandale, nawet gdyby były większe od sali posiedzeń Europarlamentu.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS