31 sierpnia 1987 roku Wieluńska Kolej Wąskotorowa zabrała pasażerów w swój ostatni kurs. Tym samym zakończyła się historia linii kolejowej otwartej niespełna 71 lat wcześniej – dokładnie 26 września 1916 roku.
W naszym cyklu artykułów przedstawiamy historię wieluńskiej kolejki oraz zachodzące na niej na przestrzeni lat zmiany. Naszą uwagę skupiamy na zlokalizowanych wzdłuż dawnej linii stacjach i przystankach oraz obiektach, które przetrwały do czasów współczesnych.
Część 1. Historia Wieluńskiej Kolei Wąskotorowej
Powstanie linii należy wiązać z wybudowaniem w 1896 r. przez niemieckie samorządowe władze powiatowe kolejki wąskotorowej Olesno – Gorzów Śląski, która następnie została przedłużona do Zawisnej (Zawisna to obecnie część Praszki położona za Prosną, w kierunku Olesna). Wybuch I wojny światowej spowodował zajęcie całej ziemi wieluńskiej, dotychczas będącej głównie pod zaborem rosyjskim, przez Niemcy i Austrię. Na tym terenie nie było żadnego istotnego połączenia kolejowego.
Istniejąca linia rozenberska (nazwa pochodzi od niemieckiej nazwy Olesna – Rosenberg) stała się bazą jej dwóch podstawowych rozbudowanych odgałęzień z Zawisnej do Wielunia i w kierunku Działoszyna. Decyzja władz niemieckich i austriackich, które wspólnie kierowały pracami, spowodowana była potrzebą pilnego rozbudowywania szlaków komunikacyjnych, pierwotnie przede wszystkim w celach wojennych.
W wyniku ustaleń powojennych, od 1918 r. na ziemi wieluńskiej granica odrodzonej Polski z Niemcami przebiegała jak kordon niemiecko-rosyjski, to jest na rzeczce Prośnie. Tym samym większość linii kolei wieluńskiej znalazła się w granicach Polski, j … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS