fot. A.S.O./Pauline Ballet
Zapowiedź Paryż-Roubaix, “Królowej Klasyków”, czy też “Piekła Północy”, który ukoronuje sezon brukowanych klasyków. Trasa, sektory bruku, historia oraz program relacji telewizyjnej.
Paryż-Roubaix to impreza niepodobna do innych. Wyścig mężczyzn jest jednym z pięciu monumentów, świadek historii kolarstwa i Europy ostatnich 127 lat. Również jako jeden z nielicznych swoją trasą przypomina świat dawno minionego sportu, świat Europy industrialnej, ale też Europy zmieniającej się: dziś rywalizacja międzynarodowych składów odbywa się na terenach niegdyś podzielonych okopami nacjonalistycznych zaślepień.
Wyścig kobiet dopiero buduje swoją markę, startując po raz trzeci. Dwie pierwsze edycje padły łupem po wielokilometrowych solowych rajdach. Czy to stanie się stałym motywem brukowej jazdy kobiet?
Paryż-Roubaix i Paryż-Roubaix Femmes avec Zwift (bo taką pełną nazwę nosi wyścig kobiet) odbędą się w wielkanocny weekend: peleton kobiet pojedzie w sobotę (8 kwietnia), a peleton mężczyzn w niedzielę (9 kwietnia).
Trasa Paryż-Roubaix Femmes avec Zwift
Trzecia edycja wyścigu pań rozpocznie się, tak jak dwie pierwsze, w Denain, jednak tym razem rywalizację otworzy nieco większa pętla na południe od miasteczka. Dalej trasa jest identyczna jak w ubiegłym roku. 17 sektorów bruku, w tym Mons-en-Pévèle i Carrefour de l’Arbre, złoży się na 29,2 kilometra bruku. Cała rywalizacja będzie zaś liczyć 145,4 km, a zatem więcej, niż w pierwszych latach (116,4 km w 2021, 124,7 km w 2022 roku).
Peleton kobiet w sobotę wyruszy na trasę o 13:35, zwyciężczyni na welodromie w Roubaix spodziewana jest między 17:23 a 17:43.
Sektory brukowane Paryż-Roubaix Femmes 2023:
# | Sektor | Do mety | Długość |
---|---|---|---|
17 ★★★★☆ |
Hornaing – Wandignies | 82,5 km | 3,7 km |
16 ★★★☆☆ |
Warlaing – Brillon | 75 km | 2,4 km |
15 ★★★★☆ |
Tilloy – Sars-et-Rosières | 71,6 km | 2,4 km |
14 ★★★☆☆ |
Beuvry-la-Forêt – Orchies | 65,2 km | 1,4 km |
13 ★★★☆☆ |
Orchies | 60,2 km | 1,7 km |
12 ★★★★☆ |
Auchy-lez-Orchies – Bersée | 54,1 km | 2,7 km |
11 ★★★★★ |
Mons-en-Pévèle | 48,6 km | 3 km |
10 ★★☆☆☆ |
Mérignies – Avelin | 42,6 km | 0,7 km |
9 ★★★☆☆ |
Pont-Thibault – Ennevelin | 39,6 km | 1,4 km |
8 ★☆☆☆☆ |
Templeuve – L’Epinette | 33,8 km | 0,2 km |
8 ★★☆☆☆ |
Templeuve – Moulin-de-Vertain | 33,3 km | 0,5 km |
7 ★★★☆☆ |
Cysoing – Bourghelles | 26,9 km | 1,3 km |
6 ★★★☆☆ |
Bourghelles – Wannehain | 24,4 km | 1,1 km |
5 ★★★★☆ |
Camphin-en-Pévèle | 19,9 km | 1,8 km |
4 ★★★★★ |
Carrefour de l’Arbre | 17,2 km | 2,1 km |
3 ★★☆☆☆ |
Gruson | 14,9 km | 1,1 km |
2 ★★★☆☆ |
Willems – Hem | 8,2 km | 1,4 km |
1 ★☆☆☆☆ |
Roubaix | 1,4 km | 0,3 km |
Trasa Paryż-Roubaix 2023
120. edycja “Piekła Północy” ponownie prowadzi z podparyskiego Compiegne na północ, ku mecie na welodromie w Roubaix. Peleton wyruszy o godzinie 11:00, start ostry wyznaczono na 11:10. Zwycięzca spodziewany jest na mecie pomiędzy 17:07 a 17:40.
W porównaniu do ubiegłego roku z trasy wypadły dwugwiazdkowe odcinki Haussy (0,8 km) i Saulzoir – Verchain-Maugré (1,2 km). Sektor 21, w miejscowości Haspres, dołączy po raz pierwszy od 2004 roku. Mierzy 1400 metrów i zakończy pierwszą część bruków – po niej czeka kilkanaście kilometrów na asfalcie. Całość to 256,6 kilometra, w tym 54,5 kilometra bruku, rozłożone na 29, odliczanych malejąco, sektorów.
Ostatnie edycje pokazały, że warto zabrać się w akcję dnia, a wiele może się wydarzyć już daleko przed pierwszym z trzech pięciogwiazdkowych sektorów, Laskiem Arenberg (#19) który wyrośnie 95 kilometrów przed metą. Dwa pozostałe pięciogwiazdkowe brukowane dukty – Mons-en-Pévèle (#11) i Le Carrefour de l’Arbre (#4) – leżą odpowiednio 48 oraz 17 kilometrów przed finiszem.
Sektory brukowane Paryż-Roubaix 2023:
# | Sektor | Do mety | Długość |
---|---|---|---|
29 ★★★☆☆ |
Troisvilles – Inchy | 160,3 km | 2,2 km |
28 ★★★☆☆ |
Viesly – Quiévy | 153,8 km | 1,8 km |
27 ★★★★☆ |
Quiévy – Saint-Python | 151,2 km | 3,7 km |
26 ★★☆☆☆ |
Saint-Python | 146,5 km | 1,5 km |
25 ★★★☆☆ |
Saint-Martin-sur-Écaillon – Vertain | 139,4 km | 2,3 km |
24 ★★★☆☆ |
Verchain-Maugré – Quérénaing | 129,4 km | 1,6 km |
23 ★★★☆☆ |
Quérénaing – Maing | 126,7 km | 2,5 km |
22 ★★★☆☆ |
Maing – Monchaux-sur-Ecaillon | 123,6 km | 1,6 km |
21 ★★★☆☆ |
Haspres – Thiant | 117 km | 1,7 km |
20 ★★★★☆ |
Haveluy – Wallers | 103,5 km | 2,5 km |
19 ★★★★★ |
Trouée d’Arenberg | 95,3 km | 2,3 km |
18 ★★★☆☆ |
Wallers – Hélesmes | 89,3 km | 1,6 km |
17 ★★★★☆ |
Hornaing – Wandignies | 82,5 km | 3,7 km |
16 ★★★☆☆ |
Warlaing – Brillon | 75 km | 2,4 km |
15 ★★★★☆ |
Tilloy – Sars-et-Rosières | 71,6 km | 2,4 km |
14 ★★★☆☆ |
Beuvry-la-Forêt – Orchies | 65,2 km | 1,4 km |
13 ★★★☆☆ |
Orchies | 60,2 km | 1,7 km |
12 ★★★★☆ |
Auchy-lez-Orchies – Bersée | 54,1 km | 2,7 km |
11 ★★★★★ |
Mons-en-Pévèle | 48,6 km | 3 km |
10 ★★☆☆☆ |
Mérignies – Avelin | 42,6 km | 0,7 km |
9 ★★★☆☆ |
Pont-Thibault – Ennevelin | 39,6 km | 1,4 km |
8 ★☆☆☆☆ |
Templeuve – L’Epinette | 33,8 km | 0,2 km |
8 ★★☆☆☆ |
Templeuve – Moulin-de-Vertain | 33,3 km | 0,5 km |
7 ★★★☆☆ |
Cysoing – Bourghelles | 26,9 km | 1,3 km |
6 ★★★☆☆ |
Bourghelles – Wannehain | 24,4 km | 1,1 km |
5 ★★★★☆ |
Camphin-en-Pévèle | 19,9 km | 1,8 km |
4 ★★★★★ |
Carrefour de l’Arbre | 17,2 km | 2,1 km |
3 ★★☆☆☆ |
Gruson | 14,9 km | 1,1 km |
2 ★★★☆☆ |
Willems – Hem | 8,2 km | 1,4 km |
1 ★☆☆☆☆ |
Roubaix | 1,4 km | 0,3 km |
Pogoda
Do piątku włącznie spodziewane są opady deszczu. W weekend zachmurzenie małe, do 17º C, bezwietrznie.
Historia Paryż-Roubaix
Paryż-Roubaix narodził się w 1896 roku z inicjatywy Theodore Vienne i Maurice Pereza. Fabrykanci tekstyliów postanowili zorganizować wielki wyścig, którego metę wyznaczyli na sfinansowanym przez siebie welodromie w Roubaix. Zawody wystartowały pod patronatem magazynu “Velo”. Do 1924 roku stałym terminem była wielkanocna niedziela.
Podczas pierwszych edycji zawodnicy mogli korzystać z pomocy wyznaczających tempo innych rowerzystów, motocyklistów, a nawet kierowców automobilów. Praktyki te zostały zabronione w 1910 roku. Z powodu I Wojny Światowej zawody na cztery lata przerwano. W 1919 roku kolarze powrócili na trasę, która prowadziła przez obszary doświadczone ogromnymi zniszczeniami wojennymi. Właśnie wtedy wyścig zyskał mroczną nazwę “Piekła Północy”.
Dlaczego Paryż-Roubaix to “Piekło Północy”?
Po II Wojnie Światowej trasę przesuniętą bardziej na północ Francji, gdzie nadal można było znaleźć drogi z “kocimi łbami”, pamiętającymi XIX wiek. W latach 1986-88 metę umieszczono w Roubaix przed siedzibą sponsora – La Redoute, na reprezentacyjnej ulicy Avenue des Nations Unies.
Budzące szacunek 119. edycji monumentu zdominowali kolarze belgijscy, łącznie 57 razy triumfując w “Piekle Północy”. Francuzi mają 30 zwycięstw. Rekordowe cztery triumfy zapisali Roger De Vlaeminck (1972, 1974-75, 1977) oraz Tom Boonen (2005, 2008-09, 2012). “Monsieur Paris-Roubaix” posiada też dziewięć miejsc na podium, “Tornado Tom” o dwa mniej.
Rekord Polski dzielą Joachim Halupczok (1990) i Zbigniew Spruch (1999), którzy na welodromie finiszowali na 14. miejscu.
W 2021 roku swojego “piekła” wreszcie doczekała się elita kobiecego peletonu. W pierwszej edycji, po solowym ataku zainicjowanym na pierwszym sektorze brukowanym, triumfowała Brytyjka Elizabeth Deignan. Drugi wyścig padł łupem Włoszki Elisy Longo Borghini.
Z archiwum “Rowery.org” – Paryż-Roubaix:
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
1999 | Andrea Tafi | Wilfried Peeters | Tom Steels |
2000 | Johan Museeuw | Peter van Petegem | Eric Zabel |
2001 | Servais Knaven | Johan Museeuw | Romans Vainsteins |
2002 | Johan Museeuw | Steffen Wesemann | Tom Boonen |
2003 | Peter van Petegem | Dario Pieri | Wiaczesław Jekimow |
2004 | Magnus Backstedt | Tristan Hoffman | Roger Hammond |
2005 | Tom Boonen | George Hincapie | Juan Antonio Flecha |
2006 | Fabian Cancellara | Tom Boonen | Alessandro Ballan |
2007 | Stuart O’Grady | Juan Antonio Flecha | Steffen Wesemann |
2008 | Tom Boonen | Fabian Cancellara | Alessandro Ballan |
2009 | Tom Boonen | Filippo Pozzato | Thor Hushovd |
2010 | Fabian Cancellara | Thor Hushovd | Juan Antonio Flecha |
2011 | Johan Vansummeren | Fabian Cancellara | Maarten Tjallingii |
2012 | Tom Boonen | Sebastien Turgot | Alessandro Ballan |
2013 | Fabian Cancellara | Sep Vanmarcke | Niki Terpstra |
2014 | Niki Terpstra | John Degenkolb | Fabian Cancellara |
2015 | John Degenkolb | Zdenek Stybar | Greg Van Avermaet |
2016 | Mathew Hayman | Tom Boonen | Ian Stannard |
2017 | Greg Van Avermaet | Zdenek Stybar | Sebastian Langeveld |
2018 | Peter Sagan | Silvan Dillier | Niki Terpstra |
2019 | Philippe Gilbert | Nils Politt | Yves Lampaert |
2021 | Sonny Colbrelli | Florian Vermeersch | Mathieu van der Poel |
2022 | Dylan van Baarle | Wout van Aert | Stefan Kung |
Z archiwum “Rowery.org” – Paryż-Roubaix Femmes:
Raport | Podium | ||
---|---|---|---|
2021 | Elizabeth Deignan | Marianne Vos | Elisa Longo Borghini |
2022 | Elisa Longo Borghini | Lotte Kopecky | Lucinda Brand |
Transmisja
Paryż-Roubaix Femmes avec Zwift w sobotę od 15:00 zobaczycie na kanale Eurosport 2. Wyścig mężczyzn w niedzielę, początek 10:30 na Eurosport 1.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS