A A+ A++

rozwiń

Idea ta jest silnie związana z faktem, iż język, jakim się posługują się ludzie ma ogromną moc kształtowania rzeczywistości. Może wzmacniać równość, ale także dyskryminować poprzez budowanie uprzedzeń. Ta druga strona siły komunikacji jest codziennością dla ponad miliarda chorych na otyłość na świecie. W Polsce 45 proc. osób z otyłością deklaruje, że osobiście doświadczyło zwracania uwagi na ich masę ciała, a 35 proc. spotkało się z przemocą słowną związaną z otyłością [2]. Przypadków dyskryminacji tej grupy chorych nie brakuje również w obszarze systemu ochrony zdrowia. Aż 40 proc. badanych spotkało się z niewłaściwym traktowaniem ze strony przedstawicieli ochrony zdrowia [3]. Ta sytuacja pokazuje, że kształtowanie właściwej kultury komunikacyjnej ma priorytetowe znaczenie.

Punktem wyjścia dla tej sytuacji jest uznanie, że otyłość jest chorobą, a nie defektem estetycznym, za rozwój którego obarcza się chorego. World Health Organisation już ponad 6 dekad temu nadała otyłości kod E66 w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10), ale mimo to do dziś toczą się społeczne dyskusje na temat charakteru otyłości. Brak powszechnej zgody na uznanie otyłości za chorobę skutkuje społecznym przyzwoleniem na stygmatyzację, wykluczenie i negatywną ocenę chorych, czego na tak dużą skalę nie obserwuje się w przypadku innych problemów zdrowotnych.

Budowanie kultury komunikacji na temat choroby otyłościowej to proces, w który muszą się zaangażować przedstawiciele różnych środowisk. Z tą myślą w ramach kampanii edukacyjnej „Porozmawiajmy szczerze o otyłości” z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości we współpracy z Instytutem Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej powstała „Karta Praw Chorego na Otyłość”. Jej celem jest wskazanie na istniejące regulacje prawne, które zapewniają chorym na otyłość opiekę medyczną zgodną ze współczesną wiedzą medyczną i z przestrzeganiem równego dostępu do rzetelnej informacji, należytej diagnostyki, a także leczenia.

Skąd pomysł na powstanie dokumentu?

Otyłość to złożona choroba przewlekła, która sama nie ustępuje, ma tendencje do nawrotów i generuje bardzo dużą liczbę powikłań (ponad 200). Chorzy na otyłość muszą mierzyć się z trudnościami począwszy od dostępu do specjalistów posiadających wiedzę i umiejętności w leczeniu otyłości, poprzez ograniczoną infrastrukturę (brak specjalistycznego sprzętu dostosowanego do masy ciała, jak np. tomografy, łóżka, wózki), a kończąc na niejednokrotnie negatywnym nastawieniu do chorych wśród pracowników ochrony zdrowia, a także niezgodnego ze współczesną wiedzą medyczną braku postrzegania otyłości jako choroby – mówi dr hab. n. med. Mariusz Wyleżoł, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości. – Niezbędny był więc z naszej perspektywy dokument, który będzie stanowił odpowiednie narzędzie dla chorych poszukujących profesjonalnej pomocy – podkreśla.

czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułCzęstochowskie Informacje.: Jurajska zamieni się w wykopaliska paleontologiczne
Następny artykułTrzy sposoby na maturę z angielskiego na 100!