Kamil Kosowski w tym tygodniu na łamach „Przeglądu Sportowego” postawił tezę, że jeśli Lech Poznań nie przejdzie Bodo/Glimt, to władze klubu powinny rozejrzeć się za nowym szkoleniowcem. To nie jest teza wysnuta zbyt pochopnie. Mówiąc wprost – to teza szkodliwa, cofająca rozmowę o polskiej piłce o kilka lat, uwsteczniająca sensowną dyskusję o cierpliwości wobec trenerów. A przede wszystkim to teza, której obronić się po prostu nie da.
Fragment tego felietonu brzmi tak: – Potencjał piłkarzy jest niewykorzystany. Dla mnie zespół z Poznania z tym trenerem przyszłości nie ma, ale to oczywiście moje subiektywne odczucie. Nie chcemy, żeby Lech prezentował się w takim stylu. Chcemy, żeby grał ofensywnie i dawał radość. Piłkarze Lecha i trener John van den Brom podeszli do meczu w X bardzo pragmatycznie. Wydaje mi się, że jeśli teraz nie uda się awansować, to mistrzowie Polski powinni rozejrzeć się za innym szkoleniowcem.
Gdyby pod „X” wstawić – dajmy na to – Azerbejdżan lub Islandię, gdzie Lech sromotnie przegrał w eliminacjach do Ligi Mistrzów lub wstydliwie zaprezentował się na tle Vikingura, wówczas to miałoby jeszcze sens. Problem polega na tym, że pod „X” kryje się Norwegia, a Lech jest już po kilku miesiącach kadencji van den Broma. I o ile w lipcu czy sierpniu faktycznie można było mieć wątpliwości co do tego, czy ten zespół będzie rozwijał się pod batutą Holendra, to dzisiaj tę zagadkę da się rozwikłać poprzez proste fakty i dorobek z ostatniego półrocza.
Trudno było zacząć… trudniej
Van den Brom był zatrudniany przez Lecha przede wszystkim dlatego, że miał doświadczenie w prowadzeniu zespołów na kilku frontach. Kolejorz pomny doświadczeń z poprzednich lat nie chciał, by znów trener uczył się tego europejskiego grania na żywym organizmie – jak chociażby Dariusz Żuraw. Kiedyś Legia Warszawa rozstała się z osiągającym dobre wyniki Janem Urbanem i zatrudniła Henninga Berga. Bogusław Leśnodorski przyznawał, że chciał, by Berg nauczył legionistów „innej dyscypliny sportu”, jaką jest granie co trzy-cztery dni. I ta Legia z Norwegiem u sterów zaliczyła jedną z najlepszych pucharowych jesieni w wykonaniu ekstraklasowicza w ostatnich latach.
A przecież pozycja wyjściowa dla van den Broma w Poznaniu była daleka od ideału. Machnijmy ręką już na to, że bramkarzem numer jeden był wówczas Rudko, który miałby problem ze złapaniem kluczy rzuconych z pierwszego piętra. Ale wystarczy rzucić okiem na to, co działo się w defensywie – grać musiał Maksymilian Pingot, nadal kontuzję leczył Salamon, z urazami wypadali Satka i Milić, Dagerstal przyleciał dopiero pod koniec okienka, na środek obrony był przesuwany Douglas, Czerwiński zagrał chyba na każdej pozycji poza bramką i atakiem (prawa pomoc, środek obrony, „szóstka”, ofensywny pomocnik, lewa obrona).
I oczywiście jasnym jest, że ścieżka mistrzostwa dla zespołu odpadającego z eliminacji do Ligi Mistrzów oraz jakość rywali w Lidze Konferencji sprawia, że łatwiej wyjść z grupy tych rozgrywek niż z – dajmy na to – Ligi Europy czy wcześniej z Pucharu UEFA. Ale przecież nie odbierajmy Lechowi tego, że sam na tę ścieżkę zasłużył tym, że wyprzedził Raków na finiszu poprzedniego sezonu.
Najlepszy pucharowy Lech od lat
W tym sezonie trudno wyobrazić sobie, że to nie ekipa Marka Papszuna zdobędzie mistrzostwo kraju. Natomiast zerknijmy na to, jak van den Bromowi i jego drużynie idzie łączenie tych dwóch frontów. Za skalę porównawczą przyjmijmy inne zespoły Lecha z ostatniej dekady (z małym hakiem), które też dochodziły przynajmniej do fazy grupowej w Europie:
- 2022/23 – 36 punktów na koncie (najwięcej z pucharowych kampanii Lecha w ostatniej dekadzie), trzecie miejsce (najlepsze na tym etapie sezonu podczas pucharowych kampanii w tym czasie), trzynaście punktów straty do Rakowa
- 2020/21 – po 21 kolejkach siódme miejsce, 29 punktów, szesnaście punktów straty do lidera i siedem do TOP3
- 2015/16 – 28 punktów na koncie, szóste miejsce, siedemnaście punktów straty do Piasta i osiem punktó straty do TOP3
- 2010/11 – po 21 kolejkach na koncie Lecha było 29 punktów (ósme miejsce w lidze), do lidera Wisły tracił dwanaście punktów, do TOP3 cztery punkty.
Musimy cofnąć się dopiero do sezonu 2008/09, by znaleźć lepszy sezon lechitów pod kątem łączenia gry w pucharach z ligą – wówczas Lech dotarł do 1/16 Pucharu UEFA i był liderem po 21. kolejkach. Ale ani silny Lech po mistrzostwie w 2015 roku, ani Lech Żurawia, ani Lech po mistrzostwie w 2010 roku nie był w stanie punktować tak w lidze, jak punktuje teraz zespół ze stolicy Wielkopolski. No i tylko drużyna z 2011 roku zagrała na wiosnę w pucharach – odpadła po dwumeczu z Bragą.
Poznaniacy mają dziś zatem szansę na to, by zostać:
- pierwszą polską drużyną od 32 lat, która przejdzie w Europie pierwszą wiosenną przeszkodę
- pierwszym zespołem Lecha w historii, który wiosną wygra dwumecz w Europie
A jeśli do końca sezonu Lech obroni miejsce na podium, to zostanie też pierwszym Kolejorzem w XXI wieku, który po mistrzostwie ponownie zakwalifikował się do europejskich pucharów. Po 2010 się nie udało. Po 2015 była klęska. Nawet niemistrzowski Lech w 2022 roku musiał „odchorować” grę w fazie grupowej tym, że rok później do pucharów nie wszedł wcale.
Jeśli ktoś w ogóle bierze na tym etapie sezonu zwolnienie van den Broma, to ma ekstremalnie krótką pamięć lub rzuca populizmem, który nie ma żadnej wartości merytorycznej. Przecież dopiero co Legia Warszawa w trakcie europejskiej przygody zwalniała Czesława Michniewicza, a później uciekała przed widmem spadku. Nie musimy przecież wcale daleko szukać od Poznania – naprawdę trudno zapomnieć o tym, jak Lech tak fatalnie radził sobie z łączeniem gry na dwóch frontach, że musiał wystawiać na Benfikę rezerwowy skład, by ratować Ekstraklasę.
Przecież to wszystko jest tak świeże, tak często wraca w rozmowach o stanie polskiej piłki, że trudno zrozumieć tezę „jeśli Lech nie przejdzie Bodo/Glimt, to trzeba zwolnić van den Broma”.
No, chyba że ocenia się trenera na podstawie jednego meczu w Norwegii, bez kontekstu tego jak trudny jest to teren w ostatnich latach. I jeszcze na podstawie tego, że Lech ma ostatnio problem ze skutecznością w Ekstraklasie.
Czy winą van den Broma jest nieskuteczność?
Jeśli spojrzeć na suche wyniki Kolejorza na początku tego roku, to – delikatnie mówiąc – szału nie ma. Remis ze Stalą, remis z Miedzią, porażka u siebie z Zagłębiem Lubin – to nie są wyniki, którymi chwalisz się przed norweskimi dziennikarzami.
Natomiast każdy, kto oglądał te spotkania wie, że Lech w każdym z tych starć miał przewagę. Zawiodła skrajna wręcz nieskuteczność. Moglibyśmy zarzucić was tutaj zrzutami ekranu z akcji, które marnował Ishak, Sousa, Szymczak, Ba Loua czy Velde. Moglibyśmy jakoś szyderkowo opisać ten stan nieskuteczności, zasypać was prześmiewczymi porównaniami ofensywy Lecha. Niech przemówią jednak liczby i statystyka goli oczekiwanych w 2023 roku:
- vs. Stal – 1.27 xG Lecha – 0.81 xG rywala (0:0)
- vs. Miedź – 2.91 – 0.3 (2:2)
- vs. Miedź 2.75 – 0.89 (1:0)
- vs. Wisła 1.34 – 1.54 (1:0)
- vs. Bodo – 0.7 – 0.69 (0:0)
- vs. Zagłębie – 2.1 – 0.74 (1:2)
Łącznie w pierwszych sześciu meczach daje to współczynnik goli oczekiwanych 11.07 xG, z którego padło tylko pięć goli. Jasnym jest, że xG bywa mylące, że nie jest to statystyka idealna, natomiast daje pewien pogląd na to, dlaczego w ostatnich tygodniach atmosfera w Poznaniu nie jest optymalna.
Pojawia się jednak pytanie – czy van den Brom powinien odpowiadać za nieskuteczność? Pep Guardiola mówił, że jego rolą jest ułatwienie zespołowi dojścia do pola karnego, ale w samej szesnastce liczy się już jakość wykończenia i instynkt, którego on – trener przy ławce – nie wyczaruje. Z drugiej strony możemy zapytać – skoro ze skutecznością jest tak słabo w ostatnim czasie, to może trzeba dorzucić kilka sesji strzeleckich na treningach?
Jeśli Lech ma z czymś problem w tym sezonie, to właśnie z jakością wykończenia. W Ekstraklasie ma największą różnicę między xG a golami strzelonymi – 34.11 xG i 25 goli. W tabeli punktów oczekiwanych jest znacznie bliżej lidera, bo Raków w tym sezonie jest niewiarygodny w konwersji sytuacji strzeleckich i bronienia:
Zatem czy dojście do 1/16 Ligi Konferencji (nawet, gdyby Lech dziś pożegnał się z rozgrywkami), realne szanse na podium, bardzo ofensywna gra (trzecie najwyższe xG w lidze, najwięcej strzałów w lidze, 3. najwyższa liczba pojedynków w ataku, 3. najwyższa liczba kontaktów z piłką w polu karnym rywala) to naprawdę tak mało, by dać trenerowi pracować?
Zwolnienie van den Broma byłoby szaleństwem
Van den Brom zrealizował już jeden cel w postaci gry w fazie grupowej europejskich pucharów. Dołożył do tego coś ekstra w postaci wyjścia z grupy dzięki np. ograniu Villarrealu (tak, pamiętamy, że rezerwowego Villarrealu). W lidze radzi sobie najlepiej od lat przy łączeniu gry na dwóch frontach. Też nie kupujemy wszystkich jego decyzji – np. uparte stawianie na Marchwińskiego, brak konsekwencji przy dawaniu szans Velde czy czasem zbyt zachowawcze zestawienie środka pola.
Ale głosy o tym, że po ewentualnej porażce z Norwegami trzeba rozejrzeć się za innym trenerem, są po prostu szaleństwem.
A spuentujemy to w ten sposób, że jeszcze w kwietniu Kosowski na łamach tego samego „Przeglądu” o zwolnieniu Dariusza Banasika pisał tak: – Tydzień zaczął się od prawdziwej bomby, bo tak mogę nazwać zmianę na stanowisku trenera Radomiaka. Zmiana jest szokująca i zastanawiająca. (…) Patrząc na to, co z zespołem osiągnął trener Dariusz Banasik dochodzę do wniosku, że posada żadnego trenera w ekstraklasie nie jest pewna. (…) Taki już urok naszej ligi, trenerów zmienia się tu częściej niż siatki w bramkach. Czasem wychodzi to na dobre – jak w przypadku Dawida Szulczka w Warcie, czy nawet Jerzego Brzęczka w Wiśle Kraków, ale często zmiana tylko pogłębia kryzys.
Przypomnijmy: Brzęczek z hukiem spadł z Wisłą do 1. ligi, później został zwolniony już w 1. lidze (kilka miesięcy po tym felietonie). Van den Brom z kolei dzisiaj może przejść do historii polskiej piłki jako pierwszy trener od początku lat dziewięćdziesiątych, który wygra wiosną dwumecz w pucharach.
WIĘCEJ O MECZU BODO/GLIMT – LECH POZNAŃ:
Fot. Newspix
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS