To pamiątka z czasów, kiedy linia kolejowa z Białegostoku do Baranowicz działała pełną parą. Niewielka dróżniczówka stojąca w lesie, w osadzie Zajezierce właśnie została zabytkiem.
Linia do Baranowicz uruchomiona 5 grudnia 1886 roku sprawiła, że Białystok uzyskał de facto bezpośrednie połączenie z Moskwą. Było tu uzupełnienie oddanej do użytku dwie dekady wcześniej Kolei Warszawsko-Petersburskiej oraz o dekadę wcześniej Kolei Brzesko-Grajewskiej. Dzięki nim Białystok stał się ważnym węzłem komunikacyjnym. Budowa linii wiązała się z tworzeniem całej infrastruktury kolejowej. Jak m.in. dróżniczówki.
– Budynek kolejowy w Zajeziercach jest nośnikiem wartości artystycznych. Posiada cechy stylowe budynków użyteczności publicznej należących do infrastruktury kolejowej przełomu XIX i XX wieku. Charakteryzuje się elewacjami licowanymi barwną cegłą, ożywionymi ceglanym detalem architektonicznym. Naroża budynku ujęto lizenami, a w trójkątnych szczytach zastosowano dekoracje w formie cegieł ułożonych schodkowo. Nad otworami okiennymi i drzwiowymi umieszczono odcinkowe łuki, wystające poza lico ściany. W narożach ceglane obramienie otworów okiennych i drzwiowych zostało zaakcentowane dekoracją w formie uszaków. Symetrycznie rozmieszczone okna decydują o harmonijnym wyglądzie obiektu – podnosi Małgorzata Dajnowicz, Podlaski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS