Centrum Praw Kobiet to pierwsza działająca w Polsce fundacja feministyczna. Pracowniczki i wolontariuszki organizacji oskarżają o mobbing szefową i założycielkę fundacji Urszulę Nowakowską. Z relacji osób poszkodowanych wynika, że w fundacji miało dochodzić do przemocy psychicznej i ekonomicznej.
Sprawę opisano w Onecie i “Gazecie Wyborczej”. Urszula Nowakowska według relacji osób, które z nią współpracowały, miała m.in. nazywać swoje pracowniczki “idiotkami” i krytykować ich wagę, nie wypłacać wynagrodzenia oraz sabotować ich pracę, regularnie ją krytykując, nie odpowiadając na próby kontaktu i nie zapewniając odpowiedniego sprzętu. W tekście Onetu pojawił się także wątek przemocy fizycznej, której jedna z pracowniczek miała doświadczyć od Grażyny Bartosińskiej, jednej z członkiń zarządu Centrum Praw Kobiet. Jak relacjonuje poszkodowana, “Gdy chciałam wstać, Grażyna złapała mnie za nadgarstek i przycisnęła do fotela. Nie mogłam się ruszyć, a nie chciałam się z nią szarpać”.
– To, że to wszystko dzieje się w organizacji feministycznej, której misją jest przeciwdziałanie przemocy, która pozyskuje pieniądze na taką działalność, pokazuje monstrualną hipokryzję – komentowała w TOK FM Monika Młynarczyk, pracowniczka Centrum Praw Kobiet i związkowczyni z Komisji Zakładowej Ogólnopolskiego Związku Zawodowego “Inicjatywa Pracownicza”.
Jak podkreśliła gościni “Biuletynu rewolucyjnego”, decydenci zarządzającymi przede wszystkim organizacjami działającymi od bardzo wielu lat, “cały czas funkcjonują w starej mapie mentalnej”. – Nie przyjmują do wiadomości, jak prezeska Urszula Nowakowska, że czasy się zmieniły – mówiła.
“Pułapka ważnej pracy”
Rozmówczyni Anny Piekutowskiej zwróciła uwagę na to, że pracownice i pracownicy organizacji pozarządowych – takich jak Centrum Praw Kobiet – znajdują się w tzw. pułapce ważnej pracy. Pomimo trudności zaciskają zęby, ponieważ przyświeca im ważny cel. Jak podkreśliła Młynarczyk, Urszula Nowakowska to wykorzystywała.
– Wiele byłyśmy w stanie poświęcić, żeby pomagać, działać na rzecz tej fundacji, wartości, ideałów. Prezeska Urszula Nowakowska z tego korzystała, a wręcz żerowała na tym. Korzystała z darmowej pracy setek wolontariuszek i wolontariuszy. W końcu po raz pierwszy w historii CPK powiedzieliśmy “dość”. Chcemy dać przykład, bo wiemy, że takie sytuacje dzieją się w innych organizacjach pozarządowych – stwierdziła.
Do niedopuszczalnych zachowań w działającą od blisko 30. lat organizacji miało dochodzić od bardzo dawna. – Znam historię trzech procesów sądowych, które wytoczyły pracowniczki Urszuli Nowakowskiej z tytułu m.in. mobbingu, ale i różnych naruszeń pracowniczych. Ale to wszystko zostało zamiecione pod dywan, a Urszula nawet nie wyciągnęła z tego wniosków. Nie widać tu żadnej autorefleksji. Jak była przemocowa 20 lat temu, tak jest przemocowa teraz – oceniła gościni “Biuletynu rewolucyjnego”.
Stara gwardia działaczek feministycznych “tolerowała, albo wręcz umacniała te patologie”
Działaczka oceniła, że temat nadużyć w CPK był w środowisku feministycznym “tajemnicą poliszynela”. – Wiele koleżanek mówiło mi, że na jakichś feministycznych spotkaniach pytano je, czy Urszula już je mobbowała. Na Centrum Praw Kobiet, mówiono, niby w żartach, “Centrum Gnębienia Pracownic”. Naprawdę bardzo dużo osób wiedziało. Mamy ogromne pretensje do tzw. starej gwardii działaczek feministycznych, które wiedziały o tym i nic nie zrobiły. Niektóre albo tolerowały, albo wręcz umacniały te patologie. I to też wymaga jakiegoś rozliczenia – uważa Młynarczyk.
Rozmówczyni Anny Piekutowskiej przytoczyła jedną ze spraw, która wydarzyła się przed wieloma laty. – Ze 20 lat temu Urszula zwolniła sekretarkę, która zaszła w ciążę i wówczas cały warszawski zespół – psychologowie i prawnicy zwolnili się w geście solidarności. Wtedy pewna ważna, w tej chwili już feministyczna ikona, jedyne co zrobiła, to znalazła pracę tej sekretarce w innym miejscu – wspominała.
Co dalej z Centrum Praw Kobiet?
Pracowniczka CPK uważa, że mimo bardzo trudnej sytuacji, w jakiej znalazła się organizacja, to fundacja ma szanse dalej działać. Ale wymagać to będzie poważnych zmian.
– Pierwszym warunkiem jest rezygnacja z funkcji prezeski Urszuli Nowakowskiej, a także odejście drugiej członkini władz – Grażyny Bartosińskiej. To one są odpowiedzialne za całą patologię. Fundacja na pewno wymaga reform, mówiłyśmy to przynajmniej dwa lata temu. Zabiegałyśmy o spotkania i rozmowy, zarząd te prośby ignorował. Co pokazuje, że Urszula Nowakowska kompletnie nie jest zainteresowana żadną reformą, ona po prostu chce utrzymać władzę – oceniła gościni TOK FM.
Zdaniem Moniki Młynarczyk “Urszula Nowakowska teraz zrobi wszystko – wytoczy działa, procesy przeciwko mediom – byleby utrzymać się przy władzy”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS