Śmiertelny wypadek w Puszczykowie – kierowca karetki skazany na więzienie

Do wypadku na przejeździe kolejowym w podpoznańskim Puszczykowie doszło na początku kwietnia 2019 roku. Jak widać na nagraniu z monitoringu, kierujący karetką pogotowia Sebastian S. dojechał do przejazdu kolejowego, na którym opuszczone były już dwie półzapory – jedna po jednej, jedna po drugiej stronie. Tak aby zakazać wjazdu kolejnym pojazdom, ale umożliwić swobodne opuszczenie przejazdu niefrasobliwym kierowcom. Kierujący karetką ominął półzaporę, kiedy ta po przeciwnej stronie też zaczęła się opuszczać, odcinając mu drogę. Na widok tego nie zatrzymał się, ani nie cofnął, tylko przyspieszył.

Mężczyzna mógł w takiej sytuacji wyłamać półzapory – ręcznie lub samym pojazdem – i uniknąć zagrożenia. Zamiast tego zaczął ustawiać karetkę wzdłuż torów. Tak, że kiedy po chwili nadjechał pociąg, uderzył czołowo w pojazd. Gdyby ustawił się po drugiej stronie, nic by się nie stało. W wyniku wypadku zginęli 30-letni lekarz i 42-letni ratownik medyczny. Kierowca z poważnymi obrażeniami trafił do szpitala.

Prokuratura oskarżyła kierowcę karetki Sebastiana S. o nieumyślne spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, w wyniku której śmierć poniosły dwie osoby. Czyn ten zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat więzienia.

W maju 2021 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu nieprawomocnie skazał Sebastiana S. na 4 lata więzienia. Orzekł wobec niego także zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez 6 lat, oraz zapłatę nawiązki po 50 tys. zł dla oskarżycieli posiłkowych. Od tego wyroku apelację złożył obrońca oskarżonego wnosząc o łagodniejszy wymiar kary, oraz pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, który wskazywał m.in., że kara wymierzona przez sąd pierwszej instancji jest niewspółmierna i rażąco niska.

Dzisiaj Sąd Apelacyjny w Poznaniu wydał prawomocny wyrok w tej sprawie i zmienił orzeczenie sądu I instancji w ten sposób, że w ramach czynu zarzuconego oskarżonemu Sebastianowi S. uznał oskarżonego za winnego tego, że “w dniu 3 kwietnia 2019 roku w Puszczykowie na przejeździe kolejowo-drogowym (…) umyślnie w zamiarze ewentualnym sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, a następnie sprowadził nieumyślnie katastrofę w ruchu lądowym, zagrażającą życiu i zdrowiu wielu osób, pasażerów i członków obsługi pociągu, oraz mieniu wielkich rozmiarach, w ten sposób, że wjechał karetką na przejazd kolejowo-drogowy pomimo sygnalizacji świetlnej zakazującej wjazdu, a także pomimo zamkniętych rogatek najazdowych, i zamykających się rogatej wyjazdowych, a następnie zatrzymał wspomniany samochód na torze, po którym po chwili przejechał pociąg (…) w wyniku czego doszło do zderzenia (…), którego następstwem była śmierć pasażerów karetki”.

Sąd Apelacyjny wymierzył oskarżonemu karę 5 lat pozbawienia wolności, a także nałożył na niego ośmioletni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, oraz dziewięcioletni zakaz wykonywania zawodu kierowcy wszelkich pojazdów mechanicznych.

Sędzia Izabela Pospieska podkreśliła w uzasadnieniu wyroku, że “wyrok sądu okręgowego okazał się częściowo nietrafny i podlegał korekcie na skutek uwzględnienia częściowego apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej tak w zakresie orzeczenia o winie, jak i karze, i środkach karnych, aczkolwiek nie w stopniu przezeń postulowanym. Apelacja obrońcy okazała się natomiast w całości chybiona”.

Sędzia bardzo szczegółowo odniosła się do wszystkich kwestii zawartych w apelacjach stron, i wskazała, że apelacja obrońcy “skupiała się głównie wokół tematu praktyki panującej na przejazdach kolejowo-drogowych i sposobach ich pokonywania przez kierujących pojazdami uprzywilejowanymi, w czym upatrywał okoliczności umniejszające głównie winę oskarżonego”.

Sędzia zaznaczyła jednak, że “w świetle prawidłowych ustaleń sądu okręgowego, oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Oskarżony nie znajdował się także w anormalnej sytuacji motywacyjnej, nie działał też pod presją czasu, a co za tym idzie w rozpatrywanym przypadku można było od oskarżonego, jako osoby dorosłej, zdrowej psychicznie wymagać zachowania zgodnego z prawem”.

“Oceny tej nie zmiana fakt, że dopiero na skutek analizowanego zdarzenia wdrożono w ratownictwie krajowym szkolenia kierowców w sytuacjach podobnych do rozpatrywanego przypadku” – dodała.

Podkreśliła także, że gdyby oskarżony, “jako kierowca karetki pogotowia ratunkowego przestrzegał obowiązujących przepisów ruchu drogowego, a wjeżdżając na przejazd drogowo-kolejowy w Puszczykowie zachował wymaganą szczególną ostrożność i nie nadużył uprawień z jakich w świetle obowiązujących przepisów mógł pod pewnymi warunkami skorzystać jako kierujący pojazdem uprzywilejowanym, to nie tylko nie sprowadziłby bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy, ale też uniknąłby samej katastrofy w ruchu lądowym”.

Sędzia wskazała, że “każdy przeciętny zawodowy kierowca karetki pogotowia, a tym bardziej z kilkunastoletnim stażem, znajdując się w takiej jak oskarżony sytuacji w ruchu, postępując rozsądnie i rozważnie, nie podejmowałby tak ryzykownego i nieodpowiedzialnego zachowania jakim był wjazd na zamknięty przejazd drogowo-kolejowy. A nawet, jeśli by takie ryzyko nawet podjął – to bez wątpienia dążyłby do niezwłocznego opuszczenia zamkniętego przejazdu z uwagi na bezpośrednie ryzyko katastrofy w ruchu, która wszak w każdej chwili mogła nastąpić”.

Sędzia odniosła się także do słów obrońcy oskarżonego, który w mowie końcowej mówił: “po każdego, albo po większość z nas karetka pogotowia ratunkowego kiedyś przyjedzie”. Sędzia podkreśliła jednak, że “ważne jest aby w ogóle dotarła”. “Zniszczona karetka z martwą załogą na pokładzie z pewnością nikomu nie pomoże” – zaznaczyła.

Obrońca … czytaj dalej