Historia modernistycznego budynku przy pl. Jana III Sobieskiego w Bytomiu rozpoczęła się 13 czerwca 1928 roku, kiedy zatwierdzony został jego projekt, a rada miasta uchwaliła zgodę na jego realizację. Rok później wmurowano kamień węgielny.
W uzasadnieniu decyzji wojewódzki konserwator zabytków napisał: „Oszczędna bryła budynku, składająca się z dwóch skrzydeł połączonych przewiązką, jest wyrazem umiejętnego operowania prostymi formami architektonicznymi i kontrastami materiałów. Na uwagę zasługuje fasada gmachu wystawowego – żelbetowa kratownica, oparta na siatce rastra, z wycofanymi dwiema dolnymi kondygnacjami, co pozwoliło na stworzenie podcieni i wykorzystanie szkieletu w charakterze monumentalnego portyku filarowego. Żelbetowa konstrukcja kontrastuje z gładkim pasem ceglanej ściany i kubicznymi, przenikającymi się bryłami, z których składa się budynek. Architekt zróżnicował płaszczyzny elewacji minimalnymi środkami, takimi jak poziomo biegnące pasy okien, podkreślone przez delikatne gzymsy czy wyartykułowanie kondygnacji przyziemia skrzydła administracyjnego za pomocą ceglanych szczypanek. Równie prostym zabiegiem jest zróżnicowanie elewacji przewiązki poprzez pionowe układanie cegieł klinkierowych”. Konserwator zwraca też uwagę na oryginalny wystrój wnętrz obiektu oraz na fakt, że gmach muzeum wraz z przyległymi budynkami tworzy spójną urbanistyczną przestrzeń.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS