Wyrok ws. Tomasza Piątka. Jest dowód, że mówił nieprawdę

Misiak, w przeszłości polityk Platformy Obywatelskiej, pozwał pisarza w prywatnym akcie oskarżenia z art. 212 za tezy zawarte w książce „Morawiecki i jego tajemnice” wydanej przez wydawnictwo Arbitror Sp. z o.o. Piątek sugerował, że „obok Marka Falenty kluczową postacią wśród osób zamieszanych w organizację afery taśmowej był jego partner biznesowy, były senator Tomasz Misiak”. Ponadto, autor twierdził, że Misiak jest zamieszany w korumpowanie polityków i jest powiązany z mafią sołncewską.

Zobacz: Tomasz Piątek skazany na prace społeczne. Sąd dał wyższy wyrok, niż chciał były polityk PO 

Piątek: “Ten proces odbył się bez mojego udziału i wiedzy”

Po naszej publikacji zrobiło się głośno o sprawie z dwóch powodów. Jedną był sposób pracy autora książek, bo sędzia Adam Grzejszczak wydał wyższy wyrok, niż oczekiwał biznesmen. W uzasadnieniu sądu, które przypominamy w dalszej części tekstu, są punktowane rzekome dowody na poważne zarzuty autora wobec osoby publicznej. Drugim omawianym szeroko w mediach wątkiem było skazanie redaktora bez jego wiedzy i udziału. Tak twierdził Piątek.

– W odpowiedzi na książkę Misiak wytoczył mi dwie sprawy cywilne i jedną karną. W sprawach cywilnych uczestniczę regularnie. W sprawie karnej powiadomienia przychodziły na stary adres, pod którym od lat nie mieszkam. Ten proces odbył się więc bez mojego udziału i wiedzy – zapewniał w rozmowie z Wirtualną Polską Tomasz Piątek. – Zawnioskowałem w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia o przywrócenie mi prawa do apelacji – mówi dziennikarz. – Mam nadzieję, że sąd to zrobi. Jeśli nie, będzie to oznaczać, że Polska wykonała kolejny krok w stronę putinowskiej Rosji. 

Tomasz Piątek i jego tajemnica

Salon24.pl dotarł do postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie z 22 grudnia 2022 roku. Obrońca Piątka wnosił o przywrócenie terminu do wniesienia o sporządzenie i doręczenie pisemnego uzasadnienia wyroku na podstawie art. 126 § 1 k.p.k.

Art. 126. [Warunki przywrócenia terminu zawitego]

§ 1. Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje się do osób niebędących stronami.

Sędzia Marek Krysztofiuk odrzucił taką możliwość. Jak czytamy w uzasadnieniu postanowienia sądu, Piątek kilka razy odbierał odpisy i zawiadomienia w przedmiotowej sprawie, więc – według sądu – miał wiedzę o procesie.

“Wbrew twierdzeniu obrońcy osk. Tomasz Piątek miał wiedzę o prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu zainicjowanym prywatnym aktem oskarżenia, złożonym przez osk. prywatnego Tomasza Misiaka. Tomasz Piątek osobiście odebrał w dniu 26.08.2019 r. odpis aktu oskarżenia wniesionego w niniejszej sprawie. W dniu 05.11.2019 r. odebrał z kolei pouczenie o nowelizacji procedury karnej. W dniu 31.01.2020 r. T. Piątek osobiście odebrał odpis postanowienia z dnia 22.01.2020 r. w przedmiocie właściwości sądu. W dniu 26.02.2020 r. T. Piątek odebrał odpis postanowienia sądu z dnia 12.12.2020 r. o uwzględnieniu zażalenia. W dniu 14.08.2021 r. T. Piątek osobiście odebrał zawiadomienie o wyznaczeniu w sprawie na dzień 25.10.2021 r. posiedzenia pojednawczego. Zawiadomienie oskarżonego o pierwszej rozprawie wysłane na ten sam adres co poprzednie pisma zostało prawidłowo doręczone poprzez dwukrotną awizację (art. 133 § 2 kpk) w dniach 10 i 18.11.2021 r. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku kolejnych zawiadomień.

W świetle powyższych okoliczności, nie sposób uznać aby osk. T. Piątek nie wiedział o prowadzonym wobec niego postępowaniu. Oskarżony pomimo doręczenia mu wraz z aktem oskarżenia, tj. w dniu 26.08.2019 r. pouczenia o konieczności poinformowania sądu o każdej zmianie miejsca swojego zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej niż 7 dni nie dopełnił tego obowiązku. Co więcej nawet po doręczeniu odpisu aktu oskarżenia w dalszym ciągu odbierał korespondencję pod poprzednim adresem. Sąd nie miał w toku o zmianie miejsca pobytu i adresu do doręczeń postępowania żadnej informacji oskarżonego. W związku z tym w sprawie zachodziły wszelkie przesłanki do zastosowania art. 139 § 1 kpk, który stanowi, że jeżeli oskarżony, nie podając nowego adresu, zmienia miejsce zamieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem, w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie, pismo wysłane pod tym adresem uważa się za doręczone.

Reasumując: w niniejszej sprawie nie zaszła żadna z nadzwyczajnych okoliczności, niezależnych od oskarżonego skutkiem, której nie dotrzymał on terminu zawitego. Fakt, iż oskarżony T. Piątek nie dotrzymał terminu do złożenia wniosku o sporządzenia pisemnego uzasadnienia wyroku był wyłącznie spowodowany jego niedopatrzeniem, a nie szczególnymi, niezależnymi od niego przyczynami, o jakich mowa w art. 126 §1 kpk.”. 

Zgłoś naruszenie/Błąd