Dostępność mieszkań jest kwestią, która budzi spore emocje w debacie publicznej, ale nie zawsze temat ten podejmowany jest z właściwą starannością, a analizy skupiają się wyłącznie na cenach nieruchomości oraz zapomina się w nich o proponowaniu narzędzi mogących stymulować nowe i atrakcyjne finansowo dla nabywców inwestycje. Tymczasem Fundacja Instytut im. Kazimierza Promyka przedstawia kompleksowy raport pt. „Polityki mieszkaniowe Polski i krajów europejskich”, w którym przypomina się, że prawo do mieszkania stanowi podstawowe prawo obywatela uwzględnione w międzynarodowych aktach prawnych, regulacjach Unii Europejskiej oraz Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.
Eksperci organizacji zwracają uwagę na sondaż z 2018 roku, w którym brak mieszkania lub złe warunki mieszkaniowe są uznawane za jeden z trzech najważniejszych problemów polskich rodzin przez aż 40 proc. respondentów. Obawy Polaków mają swoje odzwierciedlenie w statystykach dotyczących sektora i realnych zasobach mieszkaniowych. Nasz kraj wypada niestety blado w porównaniu do pozostałych państw unijnych na Starym Kontynencie. Według wyliczeń z 31 grudnia 2018 r., zasoby mieszkaniowe (dom jednorodzinny i lokal mieszkalny) w Polsce stanowią 14,62 mln mieszkań. Przekłada się to na ok. 386 mieszkań na 1000 mieszkańców. To jeden z najgorszych współczynników w całej Unii Europejskiej. Niżej od nas plasuje się jedynie Słowacja z liczbą 369 mieszkań na 1000 mieszkańców.
Dla porównania wskaźnik ten wyniósł w Niemczech 509 mieszkań na 1 000 mieszkańców, na Węgrzech – 456. Wg danych Eurostatu w Polsce 84 proc. populacji zamieszkuje w mieszkaniach własnościowych, natomiast pozostałe 16 proc. Polaków zajmuje lokale wynajmowane. Powierzchnia użytkowa mieszkania przypadająca na osobę w Polsce to 28,2 m2, natomiast w UE 41,9 m2 . Przeciętna liczba izb na osobę wynosi w Polsce 1,1 i niestety jest to ostanie miejsce w UE, a średnia dla krajów UE to 1,7 izby
— czytamy w raporcie.
Pokazuje to jasno, że przed naszym krajem wciąż wiele wyzwań i potrzebujemy poprawić sytuację na rynku mieszkaniowym. Przedstawiciele Instytutu Promyka wyraźnie podkreślają, że to instytucja państwa jest elementem koniecznym do prawidłowego rozwoju mieszkalnictwa oraz poprawy sytuacji mieszkaniowej społeczeństwa. W tekście od fundacji znajdziemy opis rządowych projektów w tym zakresie. Panaceum na problemy mieszkaniowe w Polsce okazać się ma Narodowy program mieszkaniowy. Wedle jego głównych założeń do 2030 roku powinniśmy się spodziewać pozytywnych zmian. Cele programu kształtują się następująco:
• Zwiększenie dostępu do mieszkań dla osób o dochodach uniemożliwiających nabycie lub wynajęcie mieszkania na zasadach komercyjnych
Miernik: Do 2030 r. liczba mieszkań przypadająca na 1 tys. mieszkańców powinna osiągnąć wysokość mieszcząca się w aktualnej średniej Unii Europejskiej. Oznacza to wzrost tego wskaźnika do 435 mieszkań na 1000 osób.
• Zwiększenie możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym ze względu na niskie dochody lub szczególnie trudną sytuację życiową
Miernik: Do 2030 r. samorządy gminne powinny dysponować możliwościami zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych wszystkich gospodarstw domowych oczekujących aktualnie na najem mieszkania od gminy.
• Poprawa warunków mieszkaniowych społeczeństwa, stanu technicznego zasobów mieszkaniowych oraz zwiększenie efektywności energetycznej
Miernik: Do 2030 r. liczba osób mieszkających w warunkach substandardowych (ze względu na niski stan techniczny budynku, brak podstawowych instalacji technicznych lub przeludnienie) powinna się obniżyć o 2 mln osób (z ok. 5,3 mln do ok. 3,3 mln).
Wg. oficjalnych danych Ministerstwa Rozwoju i Technologii szacuje się, że dzięki inwestycjom w latach 2016-2022 udało się osiągnąć następujące efekty:
— Liczba mieszkań wybudowanych jako część rynkowa – 3 372, w budowie – 1 667
— Liczba mieszkań wybudowanych jako część społeczna (program wsparcia budownictwa socjalnego i komunalnego) – 9 141, w budowie – 7 977
— Liczba mieszkań wybudowanych jako część społeczna (program społecznego budownictwa czynszowego) – 5 750, w budowie – 15 852
Eksperci z Instytutu Promyka zaznaczają, że w proces poprawy sytuacji mieszkaniowej powinno być zaangażowane wiele podmiotów, nie tylko administracja rządowa. Z państwem powinny współpracować władze samorządowe oraz przedstawiciele organizacji społecznych. Wsparcie powinny okazać także podmioty prywatne na rynku mieszkaniowym, bez których m.in. inwestycje w budowę nowych mieszkań często nie mogą dojść do skutku. To, że wielopłaszczyznowe i wielopodmiotowe działanie przynosi skutek, potwierdzają przykłady z innych krajów europejskich. Jak czytamy w raporcie Ministerstwo Rozwoju Czech wprowadziło np. takie rozwiązania jak: poprawa finasowania mieszkalnictwa socjalnego, wsparcie spółdzielni mieszkaniowych, zwiększenie podaży i jakości mieszkań na wynajem. Wspomina się także o pomyśle szwedzkich polityków z 2016 r., gdzie rząd wprowadził państwową pomoc inwestycyjną na wynajem mieszkań i mieszkań studenckich.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS