42 schody nieszczęścia. Schorowane małżeństwo z Katowic czeka na pomoc

42 schody nie do przejścia

– Mąż choruje na miażdżycę i serce. Ja sama także mam problemy z sercem, nadciśnieniem, a do tego dochodzi osteoporoza. Czekam na wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego, przez co mam ogromny kłopot z poruszaniem się, prawie nie chodzę, ale muszę pomagać mężowi – opowiada.

Operacja jest wciąż odkładana przez pandemię koronawirusa, ale pani Wandzie to na rękę. Boi się, że kiedy pójdzie do szpitala, mąż zostanie sam, a na wózku nie jest w stanie wjechać do kuchni. Wózek się nie mieści. Mieszkanie zupełnie nie jest dostosowane dla osób niepełnosprawnych. 

– 42 schody. Tyle dzieli nas od parteru na drugie piętro. Te 42 schody to katorga dla mnie, szczególnie jak muszę iść do piwnicy po węgiel i wnieść go na górę. Starałam się w spółdzielni o zamianę na mieszkanie np. na parterze, ale powiedzieli, że nie mają – opowiada kobieta. O mieszkanie stara się też w urzędzie miasta. Od czasu rozpoczęcia epidemii koronawirusa nie dostała żadnej propozycji.

Koronawirus jako wymówka

Alicja Dobija ze stowarzyszenia Klucz – Stop Społecznym Wykluczeniom mówi, że małżeństwo samo zgłosiło się o pomoc do niej, ponieważ o mieszkanie stara się od 2017 roku. – Pani Wanda i pan Jan całe życie płacili podatki w Katowicach, pracowali uczciwie i miasto powinno jak najszybciej załatwić im mieszkanie w godnych warunkach. Jeszcze kilka miesięcy i oboje nie będą mogli wyjść z mieszkania – mówi Dobija.

Wyjaśnia, że na dodatek ich 34-metrowe mieszkanie jest pełne wilgoci, przez co na ścianach zauważyła grzyb i pleśń. – Ściany przeciekają, a ogrzać ich nie sposób. Piec, który małżeństwo ma w domu, jest pęknięty, okopcony. Warunki są po prostu nie do życia. Od lat starają się o mieszkanie. Zostali zakwalifikowani do miejskiego programu, ale niestety teraz urzędnicy tłumaczą się epidemią koronawirusa i niemożliwością pokazywania mieszkań – mówi prezeska stowarzyszenia. 

Miasto: złożyliśmy dwie propozycje

Michał Łyczak, rzecznik UM Katowice, mówi, że przypadek małżeństwa z Zawodzia jest im znany.

– Działamy bez zbędnej zwłoki, bo niezależnie od panującej sytuacji miasto na bieżąco przydziela mieszkania na rzecz mieszkańców, oczywiście jeśli takimi mieszkaniami dysponuje – zapewnia Łyczak.

Dodaje, że małżeństwo spełnia wszystkie kryteria i jest na liście oczekujących na zawarcie umowy, a miasto przedstawiło im już dwie propozycje mieszkania, jak zapewnia rzecznik “spełniającego wymagania oraz dostosowanego do potrzeb osób z niepełnosprawnościami”.

– Obie propozycje zostały przez nich odrzucone. Obecnie państwo czekają na przysługującą im trzecią i ostatnią propozycję zawarcia umowy najmu mieszkania. Na ten moment nie dysponujemy mieszkaniem dostosowanym do ich potrzeb – mówi Łyczak.

Mieszkania nie na wózek inwalidzki

Pani Wanda pamięta mieszkania, które zaproponowało im miasto. – Niestety, pierwsze z nich było przy ul. Starowiejskiej i z oknami na ul. Francuską. Ciągły hałas i spaliny, ale to nie było najgorsze. Tam był tzw. wysoki parter. Znów schody do mieszkania. I malutka łazienka, gdzie mąż nie wjedzie na wózku. Za to drugie mieszkanie na Świdnickiej bardzo nam się podobało, ale znów to samo – wąska kuchnia i łazienka. Jak mąż zostanie sam, to sobie nie poradzi, bo nigdzie nie wjedzie. Boimy się po prostu – mówi kobieta.

Dodaje, że chociaż na starość chcieliby trochę sobie ulżyć.

Zgłoś naruszenie/Błąd