40. rocznica strajków łódzkich kobiet w obronie wolności i godności

Tego dnia na ulicy Piotrkowskiej pojawiło się ok. 5 tys. osób, pięć dni później protestowało już kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Na czele marszów stanęły kobiety z dziećmi w wózkach, prowadzone przez Janinę Kończak, robotnicę Łódzkich Zakładów Przemysłu Gumowego „Stomil”. W ten sposób Łódź oraz wiele innych miast regionu łódzkiego stały się centrum marszów głodowych. Ich niekwestionowanymi liderkami okazały się kobiety pochodzące z tego regionu.

W piątek Sejm uczcił rolę kobiet w solidarnościowej rewolucji lat 80. ubiegłego stulecia. W przyjętej uchwale wyraził najwyższe uznanie tysiącom Polek i ich liderkom oraz oddał hołd ich poświęceniu, „pamiętając, że zawsze były i są gotowe stanąć do walki o chleb, wolność i godność”.

Posłuchaj też reportażu Kamili Litman “Zróbcie wszystko, żeby tak nie było” 

W przyjętej uchwale podkreślono, że „lipiec 1981 roku był miesiącem ulicznych protestów zwanych marszami głodowymi zdesperowanych mieszkańców polskich miast i miasteczek”. „Koordynowana przez NSZZ Solidarność fala buntu przeciwko podwyżkom cen artykułów spożywczych, oraz pustoszejącym półkom sklepowym ogarnęła całą Polskę” – czytamy w przyjętej uchwale.