39. rocznica śmierci Krzysztofa Klenczona

Krzysztof Klenczon urodził się 14 stycznia w 1942 r. w Pułtusku, wychowywał się w Szczytnie; jego ojciec, żołnierz AK, ukrywał się przed ówczesną władzą aż do amnestii w roku 1956.

W dzieciństwie uczył się gry na klarnecie i gitarze. W 1962 r. wziął udział w I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie wraz z Karolem Warginem, dzięki piosence “Pluszowe niedźwiadki” uznani zostali za najlepszy duet. Do lipca 1964 r. współpracował z zespołem Niebiesko-Czarni, z którym wystąpił w paryskiej Olympii w 1963 r., co było wydarzeniem w skali kraju.

Potem grał i śpiewał w grupie Pięciolinie, która w styczniu 1965 r. przekształciła się w Czerwone Gitary.

W maju 1972 r. Klenczon wraz z rodziną wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie komponował, nagrywał i występował. W latach 1978-1979 koncertował też w wielu miastach Polski.

Zmarł w 1981 roku w Stanach Zjednoczonych. Grób Krzysztofa Klenczona znajduje się Szczytnie.

Krzysztof Klenczon był niezwykle popularnym piosenkarzem i kompozytorem, liderem zespołów: Niebiesko-Czarni, Czerwone Gitary i Trzy Korony. Nazywany polskim Johnem Lenonnem muzyk skomponował kilkadziesiąt piosenek, wylansował kilkanaście przebojów, między innymi: “Biały krzyż”, “Powiedz stary, gdzieś ty był”, “Nie przejdziemy do historii”, “Jesień idzie przez park” i “10 w skali Beauforta”.

Zgłoś naruszenie/Błąd