Tego dnia 1832 roku urodził się Robert Adolf Chodasiewicz, polski inżynier i pionier wojsk balonowych
Robert Adolf Chodasiewicz brał udział w kilku bitwach w wojnie krymskiej, ale był też członkiem Korpusu Inżynieryjnego Armii Argentyńskiej, w którym Bartolomé Mitre nadał mu stopień podpułkownika podczas wojny paragwajskiej. Przy wykorzystaniu balonu na ogrzane powietrze obserwował obozy paragwajskie.
Urodził się w Wilnie jako syn Szymona Chodasiewicza i Filipiny Ravené. Jego rodzina zbuntowała się przeciwko carowi Mikołajowi I, sprzeciwiając się rusyfikacji terenu i starając się zachować swoją tożsamość jako Polaków. Jednak jego ojciec, w zamian za pracę na roli za karę za udział w powstaniu listopadowym, zmuszony był kształcić synów na oficerów armii carskiej.
Ukończył Szkołę Oficerską w Petersburgu jako specjalista od topografii. Jego pierwsza akcja militarna miała miejsce podczas konfrontacji między Imperium Osmańskim a Rosją o Półwysep Krymski (wojna krymska). W stopniu porucznika pełnił funkcje typograficzne i geodezyjne, a także wywiadowcze i związane z inżynierią wojskową.
Jego udział w tej wojnie przyniósł mu oficjalny stopień inżyniera wojskowego. W bitwie pod Inkermanem został ranny bagnetem w ramię, za co został awansowany do stopnia kapitana. Jego polski nacjonalizm skłonił go do przejścia na drugą stronę, oferując swoje usługi Wielkiej Brytanii przeciwko marszałkowi FitzRoyowi Jamesowi Somersetowi, który początkowo wziął go za rosyjskiego szpiega, ale później wcielił go do wojsk brytyjskich do zadań wywiadowczych i jako tłumacza języka rosyjskiego, a także do zadań badawczych w terenie.
Po tych doświadczeniach wojskowych poświęcił się publikowaniu wspomnień o swoich osiągnięciach, opublikował książkę o wojnie krymskiej „A Voice within the Walls of Sebastopol”, osiadł w Anglii i zaczął podróżować po Europie. Został wcielony do Pułku Dragonów Armii Brytyjskiej.
Stany Zjednoczone
W 1862 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych z zamiarem wstąpienia do armii Unii, a rok później został zwolniony ze służby jako inżynier wojskowy w celu przeprowadzenia pomiarów gruntów. Miał stopień aspiranta przydzielonego do pułku artylerii stacjonującego w Fort Abraham Lincoln.
Brał udział w ofensywie prowadzonej przez Ulyssesa S. Granta przeciwko Armii Skonfederowanych Stanów, pomagając wysadzić mosty i pozycje przeciwników, a także wzmacniając fortyfikacje w Pittsburghu w Wirginii w 1864 roku.
Po zwolnieniu z armii Unii pracował jako inżynier górnictwa w Pensylwanii oraz w Departamencie Inżynierów Stanu Nowy Jork. W tym czasie nawiązał kontakt z ambasadorem Argentyny w Stanach Zjednoczonych, Domingo Faustino Sarmiento, który po przeanalizowaniu jego kariery zarekomendował prezydentowi Bartolomé Mitre wstąpienie do armii argentyńskiej ze względu na jego doświadczenie w dziedzinie inżynierii wojskowej, która dopiero się rodziła i profesjonalizowała w siłach argentyńskich.
Robert Adolf Chodasiewicz w Argentynie
Przybył do Argentyny w październiku 1865 roku, kiedy wybuchła już wojna paragwajska. Bartolomé Mitre w grudniu tego samego roku wcielił go do armii argentyńskiej w randze kapitana Korpusu Inżynieryjnego. Został przydzielony do prowincji Corrientes, gdzie zlecono mu przeprowadzenie badań obozów wojsk paragwajskich, a także rozpoznanie górnej części Paraná, aby rozpoznać punkt inwazji Paragwajczyków.
Znajdował się pod rozkazami komandora José Murature, gdy został zaokrętowany na parowiec „Guardia Nacional”. Znajdował się również na pokładzie pod rozkazami Joaquima Marquesa Lisboa. Prowadził badania topograficzne paragwajskich ziem i obozów, wykonując plany z dużą szczegółowością. Powierzono mu także funkcje fortyfikacji, które realizował w Asunción.
Brał także udział w kilku bitwach, takich jak Tuyutí, Curupaytí, Estero Bellaco, a także w oblężeniu Humaitá. Jego rola została doceniona przez armię brazylijską i został przeniesiony do tych sił w randze podpułkownika, na prośbę księcia Caxias do Mitre.
Za zasługi podczas tej wojny Cesarstwo Brazylii odznaczyło go Orderem Róży w randze komandora.
Wyróżniał się innowacją polegającą na wykorzystaniu balonu na ogrzane powietrze do obserwacji paragwajskich obozów, która została wzmocniona przez dwóch żołnierzy na ziemi, co pozwoliło uniknąć natarcia sił paragwajskich. Użyto go w maju 1866 roku w Tuyutí, nazwanego „balonem uwięzionym”, z wielką skutecznością, wzbudzając początkowo kpiny wojsk paragwajskich, które zorientowawszy się, że nie mogą go zestrzelić, próbowały zasłonić mu pole widzenia dymem.
18 września 1870 roku poprosił o zwolnienie ze służby w stopniu podpułkownika armii brazylijskiej. Po wojnie osiadł w Paragwaju, gdzie pracował jako pracownik komunalny przy planowaniu Asunción, jako inspektor robót publicznych, interweniował w różnych projektach miejskich po wojnie, a nawet był krajowym dyrektorem systemu kolejowego.
W Paragwaju pozostał do 1877 roku. Następnie przeniósł się do miasta Corrientes, w tej prowincji był dyrektorem topografii, a później powrócił do Buenos Aires, gdzie został ponownie wcielony do armii argentyńskiej i służył jako profesor Korpusu Inżynieryjnego sił zbrojnych i dyrektor Fabryki Prochu.
Zmarł w Buenos Aires i został pochowany w mauzoleum weteranów Wojny paragwajskiej na cmentarzu Recoleta, z honorami wojskowymi. W jego stypie uczestniczył sam Mitre.
Jego mapy znajdują się w zbiorach Muzeum Mitre w Buenos Aires. Jego zbiór został wydany pośmiertnie w 2019 roku, pod auspicjami rządu Paragwaju, pod kierownictwem historyka Margarity Durán Estragó pod tytułem „Atlas wojny paragwajskiej”.
Czytaj również:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS