Robbie Williams to gwiazda światowego formatu. Na scenie jest od 25 lat. Widziałem jego występ w krakowskiej Tauron Arenie. Ogromną ulgą było to, że artysta nie bawił się w politykowanie (co zdarza się na dużych koncertach zbyt często). Dał nam spektakl muzyczny, który jednak wykroczył poza ramy zwykłego koncertu i to w tym wszystkim było najciekawsze.
Myślę, że liberalne media nie poświęcą występowi Robbiego Williamsa tyle miejsca i energii ile powinny. Bo oto okazało się, że spotkaliśmy gwiazdę, która nie musi nikomu się przymilać, świetnie śpiewa, ale równie szczerze opowiada o swoim życiu i jest to opowieść z ważnym morałem.
Robbie Williams przez lata nie był traktowany poważnie. Zbyt wiele osób zatrzymało się na tym, że karierę rozpoczął w boysbandzie, który zresztą w latach 90-tych XX wieku zawojował cały świat z Polską włącznie. A przecież Robbie to świetny wokalista, warto sięgnąć choćby do płyty z piosenkami Franka Sinatry „Swing When You’re Winning”. Zaś koncert z tej trasy z londyńskiej Royal Albert Hall to perła najczystszego gatunku. Anglik zaśpiewał piosenkę „My Way” z dedykacją dla obecnej na widowni mamy. Bardzo wzruszający moment, śpiewał i płakał. Ale śpiewał, a głos nie zadrżał mu ani na chwilę. Tak potrafią tylko najlepsi, nawet jeśli zaczynali w boysbandzie.
Podczas występu w Krakowie było sporo wspomnień. Okazało się, że Robbie to wciąż uczuciowy i rodzinny facet. Opowiadał o żonie, z którą jest od 17 lat i czwórce dzieci, za którymi tęskni. Mam wrażenie, że w tej branży nie jest to normą. Najbardziej poruszyła mnie jednak opowieść o słabościach, które przezwyciężył. Robbie Williams przyznał publicznie, że nagła popularność boysbandu, która spadła na niego w bardzo młodym wieku była nie do udźwignięcia. Mówił o uzależnieniu od narkotyków i alkoholu.
Williams od 23 lat jest czysty. Mówił, że jego życie bardzo się od tego czasu zmieniło, że lepiej myśli o sobie, że jest w końcu w stanie lubić i kochać ludzi. To bardzo ważne i cenne świadectwo. Słyszałem głosy, że tego „gadania” było, jak na koncert, trochę zbyt dużo. Ale myślę sobie, że jeśli choć jednej z tysięcy osób obecnych w Tauron Arenie wskaże ono dobrą drogę przez życie, to warto było.
„God bless Poland!” – (Niech Bóg błogosławi Polskę!) – usłyszeliśmy od Robbiego Williamsa na pożegnanie. Prosta sprawa, a powoduje, że da się takiego faceta polubić, pokochać i da się za nim zatęsknić nawet jeśli (jak ja) na codzień nie słucha się jego piosenek.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS