A A+ A++

Tego dnia roku 1861 miało miejsce proklamowanie Królestwa Włoch przez włoski parlament oraz dokonanie koronacji Wiktor Emmanuel II na jego króla

Do proklamowania Królestwa Włoch doszło 17 marca 1861, co było zwieńczeniem wieloletniego procesu jednoczenia ziem włoskich przez Królestwo Piemontu i Sardynii. Do wydarzenia doszło w Turynie, w parlamencie królestwa z północy Włoch. Królem nowo powstałego państwa został Wiktor Emmanuel, król Piemontu z dynastii Sabaudzkiej (wł. Di Savoi), patron i orędownik włoskiego ruchu zjednoczeniowego.

Risorgimento – Włochy się jednoczą

Państwem, pod którego sztandarami miało dojść do zjednoczenia, było Królestwo Piemontu i Sardynii, najbardziej liberalne z włoskich państewek. W latach poprzedzających zjednoczenie pierwsze skrzypce w polityce kraju grali politycy, którym bliskie były myśli zjednoczeniowe:

  • panował król Wiktor Emmanuel II,
  • premierem był Camillo Cavour,
  • a w środowisku politycznym Turynu obracał się rewolucjonista Giuseppe Garibaldi.

Królestwo poza największymi swobodami obywatelskimi dysponowała silną armią oraz potężnym sojusznikiem, Cesarstwem Francuskim.

Walka o jedną ojczyznę

Finalne podejście do zjednoczenia Włoch rozpoczęło się w 1858 roku, kiedy to Królestwo Sardynii zawarło sojusz militarny z Francją przeciwko Austrii. Do wojny doszło rok później, a koalicja antyhabsburska pokonała Austrię w bitwach pod Magentą i Solferino.

Pokój kończący wojnę przyznał Królestwu Sardynii Lombardię, a ci w zamian za pomoc przekazali Francji Niceę i Sabaudię. Na fali tego zwycięstwa w 1860 roku doszło do licznych plebiscytów we Włoszech Środkowych, w których to mieszkańcy Parmy, Modeny, Toskanii itp. opowiedzieli się za przyłączeniem do Królestwa Sardynii.

Wyprawa Tysiąca Czerwonych Koszul

W roku 1860 doszło do kluczowej dla przyszłego zjednoczenia Włoch wyprawy sycylijskiej Giuseppe Garibaldiego. Konfrontacja z Królestwem Obojga Sycylii zakończyła się pełnym sukcesem, wskutek czego pod kontrolę Wiktora Emmanuela dostało się całe Południe Włoch. W świetle tych faktów król Sardynii zdecydował się na śmiały krok, którym była koronacja na Króla Włoch w roku 1861.

Koronacja Królewska 1861

17 marca 1861 roku w turyńskim parlamencie proklamowano Królestwo Włoch, a na pierwszego króla nowo powstałego państwa obrano Wiktora Emmanuela II. Tymczasową stolicą Włoch (zjednoczenie kraju miało zakończyć się dopiero zajęciem Rzymu, do czego doszło w 1871 roku) został Turyn.

Królestwo Włoch – pierwsze lata

W pierwszych latach swego istnienia nowo powstałe Królestwo Włoch zajęło się zbieraniem ziem włoskich (podbój Wenecji w 1864 roku oraz zajęcie Rzymu w 1871 roku) oraz prowadziło politykę unifikacji państwa, np.: zniesiono cła wewnętrzne czy ujednolicono system prawny.

Datą końcową procesu zjednoczeniowego było zajęcie Rzymu w 1871 roku. Początkowo królestwem rządzili umiarkowani liberałowie, ale z czasem do głosu doszli liberałowie lewicujący z premierem Agostinem Depretise na czele. Zjednoczone Włochy miały charakter liberalny, na co wskazuje szybkie ogłoszenie wolności prasy, oraz antyklerykalny (papież określał się więźniem Watykanu).

Zjednoczenie Włoch nie poskutkowało jednak wyrównaniem poziomu rozwoju pomiędzy różnymi regionami Włoch, w wyniku czego nastąpiła masowa emigracja Włochów z południa do USA. Szacuje się, że w latach 1870-1910 wyjechało ponad 9 mln Włochów.


Fot. Alegoria wewnętrznych aktywów politycznych Włoch, po 1861 i przed 1870 rokiem, źródło: Wikimedia Commons


Mateusz Kmita

Czytaj również:

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułБританський міністр оборони скасував візит до Одеси: яка причина
Następny artykułМожно ли совмещать вакцинацию от гриппа с другой прививкой в один день: объяснение