Dziś mija okrągła, 150. rocznica urodzin Eugeniusza Romera, wybitnego polskiego geografa, twórcę nowoczesnej polskiej kartografii, założyciela wydawnictwa „Atlas”.
Eugeniusz Romer urodził się 3 II 1871 roku we Lwowie jako syn urzędnika szlacheckiego pochodzenia oraz Węgierki również wywodzącej się z rodziny szlacheckiej. Kształcił się na uniwersytetach w Krakowie, w Halle w Niemczech, we Lwowie, w Wiedniu i w Berlinie. W 1894 r. uzyskał stopień doktora, w 1899 r. – docenta, zaś w 1911 r. został profesorem na uniwersytecie we Lwowie. Stworzył na lwowskiej uczelni całą szkołę geograficzną, która była bardzo wszechstronna, obejmowała bowiem nie tylko geografię fizyczną, ale także gospodarczą, a przede wszystkim dział, któremu Romer zawdzięczał sławę światową – kartografię. Był znakomity w tworzeniu map.
W 1909 r. Romer prowadził w Szwajcarii badania lodowców w Alpach, zaś w 1910 r. brał udział w wyprawie badawczej do gór w Rosji na Dalekim Wschodzie. W drodze powrotnej zwiedził Japonię oraz Indie. Oprócz tego odbył kilka innych podróży badawczych.
W 1916 r. opublikował Geograficzno-statystyczny atlas Polski. Było to dzieło ważne naukowo, a także… politycznie. Trwała właśnie I wojna światowa i ważyły się losy Polski. Wielka synteza jej dotycząca stanowiła kopalnię argumentów w politycznych debatach. Atlas przedstawiał obraz całej Polski pod każdym względem: fizjograficznym, narodowościowym, gospodarczym i kulturalnym.
Godne odnotowania jest także to, iż Romer w tytule użył bez ogródek słowa „Polski”, nie zaś „ziem polskich”, jak zwykle pisano w okresie zaborów.
Geograf angażował się w sprawy polskie także już po odzyskaniu niepodległości. Służył swoją wiedzą jako ekspert w czasie negocjacji przed zawarciem w 1919 r. traktatu wersalskiego, w czasie prac komisji plebiscytowej na Górnym Śląsku oraz w trakcie rokowań poprzedzających zawarcie traktatu ryskiego.
W 1921 r. założył we Lwowie wydawnictwo kartograficzne Atlas, przekształcone w 1926 r. w wydawnictwo „Książka-Atlas”, a w 1951 r. – w Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych. Było ono jeszcze przez wiele lat po śmierci Romera monopolistą w dziedzinie wydawania map w Polsce. Z inicjatywy Romera powstało także czasopismo naukowe „Prace Geograficzne”. Ukazywało się ono w latach 1918-1939.
Zaangażowanie w prace wydawnictwa sprawiło, że w 1929 r. przeszedł na wcześniejszą emeryturę i przestał wykładać.
W okresie II wojny światowej prof. Romer zmuszony był do ukrywania się. Obawiał się zemsty ze strony Niemców. Schronił się w klasztorze. Wcześniej był niewierzący, ale pod wpływem znajdujących się w miejscu schronienia i czytanych w dużej ilości dzieł teologicznych nawrócił się, a nawet rozważał… zostanie księdzem.
Po wojnie z powodu zmiany granic osiadł w Krakowie. W latach 1946-1947 był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Od 1919 roku Romer był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, od 1952 r. – Polskiej Akademii Nauk, zaś w latach 1928-1938 i 1945-1949 – wiceprezesem Międzynarodowej Unii Geograficznej.
Eugeniusz Romer zmarł 28 I 1954 roku w Krakowie. Pochowany został na tamtejszym Cmentarzu Salwatorskim.
W Radzyniu w pracowni geograficznej Szkoły Podstawowej nr 1 przez wiele lat można było zobaczyć wiszący tam jego portret.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS