12 sierpnia 1399 r. doszło do wielkiej bitwy nad rzeką Worsklą gdzie armia litewsko-ruska pod wodzą wielkiego księcia litewskiego Witolda starła się z ponad dwukrotnie liczniejszą armią tatarską dowodzoną przez Temur Kutługa i Edygeja. Wojska Witolda były wspierane również przez wojska krzyżackie, polskie i mołdawskie. Bitwa zakończyła się sromotną klęska sprzymierzonej armii.
W 1399 r. Witold zorganizował wielką wyprawę na Tatarów. Jej celem było przywrócenie do władzy chana Złotej Ordy (Tochtamysza), który w zamian za pomoc obiecywał Witoldowi rządy na Rusi. Do udziału w bitwie książę przekonał również Zakon (pokój saliński), który przysłał mu posiłki wojskowe. Również król Polski Władysław Jagiełło przychylnie odniósł się do ekspedycji i wyraził zgodę na ochotniczy zaciąg do Witolda, który został przeprowadzony w Królestwie. Na czele polskich wojsk stanął Spytek z Melsztyna. Również dzięki zabiegom polskiej dyplomacji papież ogłosił w Europie krucjatę, nadając jej uczestnikom status krzyżowców.
Pieczołowicie przygotowana wyprawa zakończyła się ogromną klęską sprzymierzonych wojsk w bitwie nad Worsklą. Armia księcia Witolda, która wcześniej podzieliła się na 7 warownych obozów dała się zaskoczyć przez dwie duże armie tatarskie i w porę nie zdążyła połączyć się a także umocnić swoich pozycji. Stopniowo sprzymierzeni zostali okrążeni i duża część armii została wybita. Witold ze Świdrygiełłą zdołali ujść z życiem. Przeżyli również Tochtamysz wraz z synem.
Na polu bitwy śmierć znalazł m.in. Spytek z Melsztyna i dwóch braci Jagiełły. Zginął również hospodar mołdawski Stefan. Klęska ta pogrzebała ostatecznie plany opanowania przez Witolda wszystkich ziem ruskich i oznaczała załamanie się jego dotychczasowej wschodniej polityki.
Zdj. Wikimedia Commons
Czytaj również:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS