На нас няўмольна насоўваецца Дзень незалежнасці – 3 ліпеня. Тут мы, вядома, абышлі ЗША, забілі, так бы мовіць, гол амерыканцам. У іх жа сваё свята 4-га – на цэлыя содні пазней.
Здымак мае ілюстрацыйны характар. Дзень незалежнасці ў Менску, Беларусь. 3 ліпеня 2022 года.
Фота: Белсат
Такое першынство хоць і цешыць, аднак яно адначасова надзвычай небяспечнае. Наводзіць на цалкам непатрэбныя паралелі.
4 ліпеня 1776 года (афіцыйна) Кангрэс ЗША прыняў Дэкларацыю незалежнасці, і аддзяленне ад метраполіі адбылося. 3 ліпеня 1944 года адбылося вызваленне сталіцы БССР, Менску, ад гітлераўскіх войскаў. І? Ці стала Беларусь незалежнай у гэты без сумневу радасны дзень?
Адказ відавочны. Дата ўмоўная. І выглядае здзекам, быццам ніякае незалежнасці беларусам і не належыць, і загадалі радавацца таму факту, што 80 гадоў таму цэнтр нашае метраполіі шчасліва вярнуўся з Берліну ў Маскву. Віншаваць варта іх, там. Лагічным было б святкаванне гэтай даты беспасярэдне ў Маскве. Аднак у іх, як на злосць, працоўны дзень. Усе занятыя.
Але гэта так, асабістае занудства залішне адукаванага чалавека з наяўнасцю (гістарычнай) памяці. Насельніцтва ж Беларусі агулам такімі экзістэнцыйнымі пытаннямі не задаецца і цешыцца таму, што дадатковы выходны прыпадае якраз на сярэдзіну лета.
Ну, і не толькі ж выходны. Куды ж у гэты дзень без святкаванняў, без гулянняў, без вайсковага параду ўрэшце! Міралюбівасць і нейтралітэт нашай краіны маюць быць неяк візуальна зафіксаваныя?
І сапраўды, праграма прадугледжвае ў гэты дзень і праходжанне павялічаных у 1,5 разу (у гонар юбілею) вайсковы парадных разлікаў, і пралёт прыязных расейскіх самалётных групаў, і прысутнасць не менш прыязных вайсковых падраздзяленняў з той жа Расеі, Кітаю, а таксама Азербайджану, Казахстану, Кыргызстану, Таджыкістану і Узбекістану.
Адразу зразумела, хто нам сябар, хто нам вораг. Дзіўна, што іранцы з венесуэльцамі адсутнічаюць, дый паўночнакарэйцы з зімбабвійцамі чамусьці нас ігнаруюць…
Скончацца ж урачысты парад тэатралізаваным эпізодам «80 пераможных гадоў» (мы кагосьці перамагалі пасля 1944-га?), што складаецца з васьмі карцінаў, адна з якіх носіць гордую назву «Радзіма ЭВМ»…
Тут «нашыя паўнамоцтвы – усё», ваш аўтар губляецца ў здагадках, што ж мелі на ўвазе стваральнікі такое прыкметнае назвы. Першую ЭВМ змантавалі ў штаце Аява, у далёкім 1942 годзе. Магчыма, аўтары «карціны» пастанавілі такім чынам замацаваць братэрскае сяброўства між беларускім і амерыканскім народамі? У прыватнасці з жыхарамі згаданай аяўшчыны?
Здымак мае ілюстрацыйны характар. Рэканструкцыя аперацыі «Баграціён» у гістарычна-культурным комплексе «Лінія Сталіна». Менск, Беларусь. 3 ліпеня 2023 года.
Фота: Белсат
Было б смела, сучасна, але! Паклаўшы руку на сэрца, не час!
Застаецца толькі выказаць здагадку, што ЭВМ у даным выпадку – гэта скарачэнне ад імя вялікага беларускага футбольнага трэнера, Эдуарда Васільевіча Малафеева. Але і тут няўвязка, нарадзіўся ж ён у Краснаярску. Як быць? Як зразумець задуму?
Але пакіньма ў спакоі «эпізоды» і «карціны», рушым далей.
Да вечара менчукоў і гасцей гасціннай сталіцы пацешаць салютам і мастацтвам, у першую чаргу песенным. І тут, ізноў, ёсць чым сэрца супакоіць.
У галоўны для Беларусі дзень на галоўнай для краіны сцэне выступяць не Тэйлар Сўіфт, і не Стынг з «Бі-2». Куды ім! Гэдлайнерамі дзеі будуць Хор Турэцкага, Пелагея і Дзяніс Майданаў. Апошні, напэўна, праспявае гледачам пра тое, як «летят на сарматушки на соединенные штатушки», і гледачы, напэўна, будуць пляскаць у далоні ды нават, магчыма, запатрабуюць на біс.
Ну і – салют, куды ж без яго.
Што ж датычыць падарункаў, дык расстараліся, вядома, усе ўстановы і арганізацыі. Але асабліва натхнілі крэатыўным падыходам Менскія цеплавыя сеткі і «Менсккамунцяплосетка». Вось ужо хто «малайцом», дык гэта яны, цяплозабеспячальныя арганізацыі.
Паводле агенцтва «Минск-новости», гэтак яны ўсё спланавалі, што склалі графік адключэнняў гарачай вады ў горадзе з улікам нацыянальнага свята. Уяўляеце?
Гэта значыць літаральна ўсюды, у кожнай кватэры Менску 3 ліпеня будзе гарачая вада!
Ура, таварышы! Нездарма дзяды Менск вызвалялі! Дзякуй таварышу Ст… (вой, што я кажу?) Вядома ж, дзякуй цяперашняму мудраму кіраўніцтву краіны, якое прызначыла не менш мудрае (ну хіба што на ледзь-ледзь) кіраўніцтва гораду, якое ў сваю чаргу прызначыла клапатлівае кіраўніцтва цеплазабеспячальных арганізацыяў, якое, на 31-м годзе незалежнасці вырашыла не адключаць у жыхароў гарачую ваду 3 ліпеня. Брава! Біс! Салют!
Адна бяда: не для ўсіх гэтая радасць.
Як вынікае са звестак статыстычнага зборніка Белстату, у краіне дасюль не маюць доступу да гарачага водазабеспячэння 6,2 % насельніцтва, або 560 тысячаў чалавек. І, калі вам раптам падасца, што гаворка пра сельскіх жыхароў, дзе пра гарачую ваду ў трубах і не марылі, печкі дастаткова, то спяшаюся вас знерваваць.
З вышэйзгаданай лічбы колькасць асобаў, якія жывуць у гарадах, складае каля паловы.
Не змогуць яны ацаніць такіх камунальных падарункаў, не падзеляць агульнай радасці адносна бясконцай шчодрасці і клапатлівасці дзяржавы, акурат праз 80 гадоў пасля вызвалення ад замежнага ворага.
А так дык ура, таварышы! А як жа!
belsat.eu / ЮК
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS