Firma Restal ze Starogardu Gdańskiego istnieje na rynku ponad 30 lat. Zarządzają nią dwie kobiety – mama i córka. W środę, 16 czerwca gościem właścicielek Elżbiety Rembiasz i Moniki Rembiasz-Piersiak był Janusz Stankowiak. To trzydziesta szósta wizyta prezydenta u przedsiębiorcy w ramach „Spotkań z lokalnym biznesem”.
Firma RESTAL powstała w 1980 r. Od 1998 roku prowadzi ją Elżbieta Rembiasz. W 2006 roku do zarządu dołączyła jej córka Monika Rembiasz-Piersiak. Właścicielki z powodzeniem mierzą się z trudną metalową branżą. W środę, 16 czerwca odwiedził je prezydent miasta Janusz Stankowiak oraz wiceprezydent Tadeusz Błędzki. Była to ich trzydziesta szósta z kolei i druga po roku przerwy wizyta u przedsiębiorcy w ramach „Spotkań z lokalnym biznesem”. Towarzyszyli im prezes SKB ZP Barbara Stanuch i Bartosz Grochowski prezes firmy PressMann.
– Mama ma wykształcenie medyczne, ja – ekonomiczne. Los sprawił, że pracujemy w metalowej branży. Nie jest łatwo, bo czasami brakuje nam wiedzy technicznej, ale mając wokół siebie dobrych fachowców i zaufanych ludzi nie musimy znać nazw każdego produkowanego przez nas asortymentu, a w stałej ofercie mamy ponad 4000 detali – powiedziała Monika Rembiasz-Piersiak
– Kiedy po śmierci męża w 1998 roku przejęłam rodzinny biznes, asortymentu uczyłam się na hali porównując wyprodukowane elementy z ich odpowiednimi w katalogu. Ktoś może pomyśleć, że kobieta w tej – powiedzmy – „męskiej” branży nie da sobie rady, ale jak widać firma działa i ma się dobrze. Jesteśmy szanowani na rynku, co potwierdzają certyfikaty i liczne nagrody, o które wcale nie zabiegaliśmy. Po prostu nasi odbiorcy doceniają jakość naszej pracy. Myślę, że najważniejsze to zaufać właściwym ludziom. Ja zaufałam, otworzyłam się na nich i czerpałam od nich wiedzę. Oni uwierzyli we mnie. Do dzisiaj to daje mi siłę. Biorę udział w konferencjach, bynajmniej nie z nadmiaru czasu, ale by się dokształcać. Poza tym od 1999 roku jestem członkiem Rady Izby Producentów i Usług na rzecz Kolei. Działam też w Gdańskiej Izbie Rzemieślniczej. Kontakty, które dzięki temu zdobywam, też pomagają – przyznała pani Elżbieta.
Przedsiębiorstwo oferuje usługi w zakresie obróbki metali – obróbka skrawaniem, szlifowanie, spawanie, obróbka plastyczna i hartowanie. Głównym filarem jej działalności jest produkcja części i podzespołów metalowych na potrzeby przemysłu kolejowego, a od 2001 roku również dla branży rolniczej. Firma produkuje elementy lokomotyw, wagonów i innych pojazdów szynowych, głównie sworznie i tuleje oraz maszyny rolnicze, które służą do rozdrabniania i czyszczenia ziaren.
– Jesteśmy małą firmą. Zatrudniamy 25 pracowników. Przez 30 lat stworzyliśmy bardzo stabilny zespół wykwalifikowanych operatorów, programistów i technologów instruktorów. Dzisiaj trudno o dobrego fachowca, zwłaszcza że nasza produkcja nie jest powtarzalna. Czasem produkujemy kilkaset takich samych elementów np. Intercity, a czasem tylko 20 sztuk dla indywidualnego klienta. Nasz operator musi być jednocześnie programistą. Podobnie, jeśli chodzi o maszyny rolnicze. Jesteśmy ich pomysłodawcami i konstruktorami. Staramy się być elastyczni i dawać naszym pracownikom, którzy mają ambicje, przestrzeń do poszerzania swoich kompetencji, zwłaszcza że jak wspomniałam dzisiaj trudno znaleźć młodego człowieka z chęcią do pracy i nauki zawodu w praktyce – tłumaczyła Elżbieta Rembiasz.
Wspomniała o braku szkolnictwa zawodowego w Starogardzie Gdańskim i kłopotach z pracownikami. – Młodzi ludzie nie mają etosu pracy. Nie zależy im, a my nie możemy pozwolić sobie na stratę czasu, by wyszkolić kogoś, kto za chwilę powie nam, że tej pracy nie czuje – dodała właścicielka.
Goście byli ciekawi, czy firma odczula skutki pandemii i jakie ma plany na przyszłość. Właścicielki nie zaprzeczyły, że w czasie lockdownu ich obroty spadły o ok. 20-30%. – Mamy jednak świadomość, że ta obniżka podyktowana jest chwilowym spadkiem potrzeb naszych odbiorców, z których żaden od nas nie odszedł. W tej chwili np. wszystkie nasze maszyny rolnicze sprzedają się „na pniu”. Jeśli chodzi o przyszłość, mamy pomysły, ale trudno nazwać je planami. W świecie ogarniętym pandemią trudno cokolwiek planować – powiedziała Monika Rembiasz-Piersiak. – Borykamy się np. z ciągłym brakiem surowców, brakiem stali, rur i wałków, które wykorzystujemy do produkcji, ceny też ciągle skaczą, co nie sprzyja planowaniu. Skupiamy się raczej na bieżącym zaspokajaniu potrzeb naszych klientów – spuentowała młodsza właścicielka.
Spotkanie tradycyjnie zakończyła wizyta w hali produkcyjnej. Gości oprowadził Rafał Alechniewicz – kierownik produkcji oraz Tomasz Schilling – technolog instruktor, którzy skrupulatnie tłumaczyli im procesy technologiczne i system kontroli jakości wyprodukowanych elementów.
fot. Magdalena Dalecka
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS