Od 1919 r., pracując w Ministerstwie Robót Publicznych, opracował plan rozwoju przemysłu chemicznego i wykorzystania krajowych surowców: gazu ziemnego, ropy naftowej i węgla. Bronił praw Polski do Górnego Śląska.
Urodzony 30 grudnia 1888 r. w Krakowie, Kwiatkowski wychowywał się w majątku Czernichowce niedaleko Zbaraża (obecnie Ukraina). Ukończył gimnazjum Zakładu Naukowo-Wychowawczego oo. Jezuitów w Chyrowie. W 1907 r. rozpoczął studia na wydziale chemii Technicznej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Kontynuował je w Monachium. W 1912 r. otrzymał dyplom inżyniera chemika.
Rok później ożenił się z Leokadią Glazerówną. Małżonkowie doczekali się dwóch córek i syna. Wybuch I wojny światowej zastał Kwiatkowskiego we Lwowie. Został zmobilizowany, ale w armii austro-węgierskiej służył krótko. W 1916 r. kierował biurem werbunkowym Legionów Polskich. W 1917 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej.
Zobacz także: Władysław Grabski. Ojciec złotego
Los uśmiecha się do Kwiatkowskiego już w 1926 r. – z poparciem Józefa Piłsudskiego, który obalił rząd w zamachu majowym, Mościcki został prezydentem państwa. Pozostanie na tym stanowisku do 1939 r. To na jego wniosek Kwiatkowski obejmuje stanowisko ministra przemysłu i handlu w rządzie Kazimierza Bartla. Ale swoją pozycję zawdzięcza nie tylko „protekcji” prezydenta. W zakładach chemicznych w Królewskiej Hucie Kwiatkowski wykazał się niezwykłym talentem organizacyjnym i niespożytą energią. Fabryka przejęta od Niemców, z której poprzedni właściciele zabrali całe wyposażenie, szybko osiągnęła poziom produkcji przedwojennej.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS