Wreszcie udało nam się rozegrać komplet meczów w kolejce Ekstraklasy. Spodziewaliśmy się, że przez to będziemy mieli też wysyp kontrowersji. Ale w kwestiach sędziowskich działo się nadspodziewanie mało. Skandali nie uświadczyliśmy. Mało tego – ani razu nie usłyszeliśmy skandowania przyśpiewek obrażających arbitrów.
Bo wiecie – nie było kibiców. Heh. Ale zupełnie poważnie – to była dość czysta kolejka. Zarówno jeśli chodzi o faule, jakieś piłki stykowe czy wątpliwe rzuty karne. W ośmiu meczach dopatrzyliśmy się tylko jednej kontrowersji, przy której sędziowie (również ci z VAR) zaspali. Czyli nie było źle.
Spalone minimalne, ale słuszne
Największy problem w tej kolejce był ze spalonymi. A właściwie z golami strzelanymi ze spalonych. Na szczęście nie oglądaliśmy takiego aptekarstwa, jak w derbach Liverpoolu, ale mieliśmy np. nieuznanego gola przez wystający poza linię ofsajdu tyłek. W roli głównej – tyłek Jakuba Kamińskiego.
Był pewne zastrzeżenia co do tej decyzji arbitra. Nawet nie chodzi o nieuznanie gola, bo spalony jest wyraźny. Ale o to, że sędzia nie wrócił do faulu na Puchaczu, po którym zastosowano korzyść. Sęk w tym, że Kolejorz korzyść uzyskał – Ramirez mógł podawać do Kamińskiego, a że podał na spalonego, to już nie wina arbitra. Generalnie z tym daniem korzyści to trochę ja z szarą strefą – czasami sędziowie wracają dwie sekund, czasem pięć. Czasem po podaniu, czasem bez podania. Natomiast trudno tu się dopatrywać jakiegoś skandalicznego błędu.
Podobnie było z minimalnym spalonym Jimeneza w meczu z Rakowem. Podobnie jak w Białymstoku – akcja piękna, ale szkoda, że napastnik pospieszył się o ułamek sekundy.
Karne, które średnio się podobają
Generalnie z rzutami karnymi jest tak, że warto by było, gdyby to przewinienie na „wapno” było wyraźne. Wiecie, faul i tyle, a nie szukanie kontaktu lub co było najpierw – kontakt czy upadek. Dlatego rzut karny dla Lecha Poznań średnio nam się podoba. Oczywiście, kontakt jest. Bodvarsson stuka w kostkę Tibę. Ale to wystrzelenie nóg w powietrze, ten krzyk…
Więcej tu szukania karnego niż realnie faulu, ale trudno nam też uznawać taką decyzję arbitra za błędną. Zresztą podobna sytuacja była w starciu Lechii z Pogonią. Tam Saiefa w podobnej sytuacji stuknął w nogę bodaj Malec. Piłkarz Lechii też wystrzelił nogi w powietrze, ale zrobił to o tempo za późno i nie nabrał arbitra.
Mniej wątpliwości było co do jedenastki dla Zagłębia Lubin. Chociaż też trudno wyzbyć się wrażenia, że nadrzędnym celem Drazicia w tej akcji jest wejście w pole karne z przekonaniem „cholera, byle mnie ktoś dotknął w łydkę”.
Ale obu karnych nawet nie tykamy w weryfikacjach. Jak śpiewała Budka Suflera – tak ten świat złożony jest.
Cracovii zabieramy zwycięstwo
Nie ma wątpliwości co do tego, że Sadiković był faulowany w polu karnym Piasta Gliwice. Problem w tym, że pomocnik „Pasów” przed wejściem w pole karne ewidentnie faulował Sokołowskiego.
Między tą walką o piłkę, a faulem w polu karnym gliwiczan mijają ze dwie sekundy. I zadziwiające jest to, że VAR do tego faulu gracza Cracovii nie wrócił. Przewinienie jest klarowne – Sokołowski wystawia głowę, piłka by go w tę głowę trafiła, ale Sadiković atakuje do łokciem/przedramieniem, odpycha i powala na ziemię. Oczywisty faul. Dlatego Cracovii tego gola zabieramy i weryfikujemy rezultat na 0:0.
I oto Niewydrukowana Tabela po siedmiu kolejkach:
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS