Wybuch wulkanu na wyspie Hunga ‑Tonga – 15.I.2022

Latem tego roku minie 30 lat, gdy z grupą Kole­gów z OA UJ, roz­po­czę­li­śmy bada­nia nad moż­li­wo­ścią pro­wa­dze­nia obser­wa­cji w Pol­sce rezo­nan­sów Schu­manna. Liczy­li­śmy bowiem, że będą się one wią­zały z pro­wa­dzo­nymi w Obser­wa­to­rium, wie­lo­let­nimi obser­wa­cjami radio­pro­mie­nio­wa­nia Słońca.
Zja­wi­sko fal sto­ją­cych w pudle rezo­nan­so­wym, które two­rzy powierzch­nia Ziemi z Jonos­ferą, zostało prze­wi­dziane przez W.O. Schu­manna w 1952 r., w publi­ka­cji doty­czą­cej  roz­wią­zań rów­nań Maxwella.
Pierw­sze pomiary tych fal, na pustyni w Nowej Anglii, wyko­nali w 1960 r. M. Bal­ser i C.A. Wagner z Lin­coln Labo­ra­tory.  Czę­sto­tli­wo­ści wyzna­czo­nych pię­ciu mak­si­mów to: 8, 14, 20, 26 i 32 Hz, oka­zały się nieco niż­sze niż prze­wi­dy­wa­nia teo­re­tyczne Schu­manna. Zmie­niają się one nieco, jak się póź­niej oka­zało, w zależ­no­ści od pory dnia i roku, a zwłasz­cza aktyw­no­ści sło­necz­nej. Czę­sto­tli­wość 8.3 Hz w lite­ra­tu­rze pro­blemu, zwana jest  jako Puls Ziemi, kore­lu­jąc z ryt­mem alfa fal mózgo­wych człowieka.
Pierw­sze nasze, odkryw­cze pomiary rezo­nan­sów odby­wały się w Biesz­cza­dach, co zaowo­co­wało ich spo­ra­dycz­nymi  pomia­rami nad poto­kiem “Hylaty” w doli­nie Jawor­nika, gdzie nie dzia­łały tele­fony komór­kowe. Uzy­skane wyniki paro­let­nich pomia­rów, skło­niły ówcze­sną Dyrek­cję OAUJ, do otwar­cia i pro­wa­dze­nia tam sta­łych cało­do­bo­wych obser­wa­cji, od 13 czerwca 2008r. Ta decy­zja, wią­zała się z odpo­wied­nim wypo­sa­że­niem tech­nicz­nym oraz opro­gra­mo­wa­niem pro­wa­dzo­nych cało­rocz­nych obser­wa­cji rezo­nan­sów. Odtąd, nie wyma­gało to sta­łej obec­no­ści obser­wa­tora nad poto­kiem Hylaty.
Uzy­skane wyniki obser­wa­cyjne potwier­dziły, m. innymi, zależ­ność zmien­no­ści rezo­nan­sów Schu­manna (o około +/-0.2 Hz) w okre­sie 11-let­niego cyklu aktyw­no­ści Słońca, oraz od  pór roku na kuli ziem­skiej. Wyniki te zostały opu­bli­ko­wane przez naszą Grupę, w licz­nej lite­ra­tu­rze kra­jo­wej i zagra­nicz­nej.  Nastą­pił dal­szy roz­wój inter­pre­ta­cyjny pro­wa­dzo­nych obser­wa­cji, a przede wszyst­kim, zwięk­sze­nie ich dokład­no­ści cza­so­wej, w opar­ciu o sieć sate­li­tów GPS.
W dniu 15 stycz­nia 2022, nastą­piła erup­cja wul­kanu na wyspie Hunga – Tonga w Indo­ne­zji, w odle­gło­ści około 16 tys. km od naszej sta­cji Hylaty w Bieszczadach.

Na rys. 1. przed­sta­wiony jest zapis obser­wa­cji z dnia 15 stycz­nia, uzy­skany  przez antenę fer­ry­tową poło­żoną w kie­runku wschód – zachód (E‑W),

Rys. 2

a na rys. 2., w kie­runku pro­sto­pa­dłym (N‑S). Wybu­chowi wul­kanu,  towa­rzy­szyła erup­cja gazów na duże wyso­ko­ści oraz zwią­zane z nią  tysiące wyła­do­wań elek­trycz­nych, bły­ska­wic, które spo­wo­do­wały wzmoc­nie­nie rezo­nan­sów Schumanna.

Rys. 3

Na rys. 3, widzimy pię­cio­mi­nu­towe widmo mocy rezo­nan­sów dla obu anten (E‑W- zie­leń i N‑S- czer­wień) w momen­cie tuż przed wybu­chem wulkanu,

Rys. 4

a na rys. 4 w momen­cie mak­si­mum wybu­chu. Widać wyraźny wzrost ener­gii rezo­nan­sów obser­wo­wa­nych przez antenę (E‑W). Całe to nie­zwy­kłe zja­wi­sko, jak widzimy lepiej na (rys.1), trwało nie­całe dwie godziny. Oczy­wi­ście, anteny widziały zarówno wcze­śniej­sze jak i póź­niej­sze,  inne bły­ska­wice wystę­pu­jące zwy­kle non stop, na kuli ziemskiej.
Poza tym, na obu rysun­kach (1 i 2) wyraź­nie widać sygnał 50 Hz (euro­pej­ski) i sła­biej 60 Hz (ame­ry­kań­ski) sieci, oraz włą­cza­jący się w pew­nym momen­cie sygnał 82 Hz, uży­wany do poro­zu­mie­wa­nia się dowódz­twa  rosyj­skiego z okrę­tami pod­wod­nymi, które są w cią­głym zanu­rze­niu w morzach i oceanach.

Adam Micha­lec
30 marca 2022 r.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ