Damian Cygan: Co powinna zrobić osoba, która w okresie Wielkanocy nie wejdzie do kościoła ze względu na obowiązujące limity wiernych?
ks. Paweł Bortkiewicz: To jest oczywiście bardzo bolesna sytuacja. Myślę jednak, że warto zwrócić uwagę na zabiegi i starania wielu księży, którzy usiłują zapobiec takim zdarzeniom. I nie mam tutaj na myśli naruszania przepisów i limitów, ale na przykład zwiększanie ilości odprawianych liturgii. Niemniej, oczywiście może dojść do takiej sytuacji, o której mówimy. Jeśli nie ma faktycznie możliwości uczestnictwa we mszy św., pozostaje udział poprzez transmisję, ale udział, który ma charakter duchowy. Można go dopełnić nawiedzeniem kościoła i adoracją Najświętszego Sakramentu.
Mam wrażenie, że dla wielu katolików uczestnictwo we mszy św. w domu za pomocą radia, telewizji czy internetu jest czymś gorszym niż osobista obecność w kościele. Ale odkładając ten problem na bok, czy nie zapominamy o rzeczy najważniejszej, czyli o potrzebie osobistego kontaktu z Panem Bogiem – niezależnie od tego, gdzie jesteśmy?
Cóż, z pewnością uczestnictwo we mszy św. za pomocą transmisji nie satysfakcjonuje, tak jak nie satysfakcjonuje nas do końca rozmowa przez telefon czy Skype’a, zamiast odwiedzin bezpośrednich i spotkania osobowego i osobistego. I chyba dobrze, że jest w nas ta tęsknota i niedosyt, bo one przypominają nam o sensie Eucharystii, która nie jest obrzędem, przepisem, obowiązkiem, ale spotkaniem z żywym Bogiem.
Ale oczywiście, raz jeszcze to podkreślmy, mogą zaistnieć sytuacje i uwarunkowania, które zmuszają do takiego udziału za pomocą mediów. I wtedy właśnie tym bardziej powinniśmy starać się przemienić transmisję w udział. Ważna jest w takim momencie postawa, stworzenie pewnego klimatu, warunków tej transmisji (na przykład świece i krzyż na stole), komunia duchowa. Ma pan zupełną rację wskazując, że nie jesteśmy skazani na brak kontaktu z Bogiem.
Jak mamy przeżyć tegoroczną Wielkanoc – z jednej strony zachowując tradycję i obrzędy, a z drugiej wypełniając chrześcijański obowiązek troski o życie i zdrowie drugiego człowieka?
Praktycznym wyrazem realizacji tego napięcia jest przestrzeganie przepisów sanitarnych, ale także kierowanie się pewną wyobraźnią miłosierdzia. To znaczy właśnie to, o czym już mówiliśmy – poszukiwanie dodatkowych form uczestnictwa, duchowy udział w transmisjach, poszukiwanie osobistego kontaktu z Bogiem, czy to poprzez nawiedzenie Najświętszego Sakramentu, czy to poprzez wspólną, domową, rodzinną lekturę Pisma Świętego. Musimy na pewno starać się odkrywać w tych trudnościach pewne znaki czasu.
Na marginesie, jestem aktualnie w polskiej wspólnocie w Niemczech. Obowiązuje tutaj bezwzględnie komunia udzielana na rękę. Dostosowuję się do tej normy i myślę, obserwując ludzi przyjmujących komunię na swoje spracowane dłonie, często bardzo twarde, szorstkie, chropawe, że to branie przez nich Ciała Pańskiego ma dla nich wielką wartość, a dla mnie jest bardzo pouczające. To jest zetknięcie Miłości ucieleśnionej z ciałem zmęczonym i spracowanym, często wręcz cierpiącym. Wszyscy o tym wiemy, ale teraz tego doświadczamy świadomie, przeżywamy. Warto wydobyć z tego trudnego czasu jego znaki i wartości.
Czytaj też:
Papież Franciszek zwrócił się do Polaków. Chodzi o Wielkanoc
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS