Uprowadzenie dziecka: regulacje polsko-ukraińskie

Uprowadzenie dziecka” przez jednego z małżonków i co dalej?

Jak wynika z powszechnie dostępnych badań i statystyk uprowadzenia rodzicielskie są coraz częstszym zjawiskiem, mogącym nosić znamiona przestępstwa  z art. 211 .

Wielu rodziców decyduje się na tak gwałtowny krok w przypadku rozstania się z małżonkiem, rozwodu czy niespodziewanej kłótni z partnerem. W ten sposób ograniczają drugiemu małżonkowi możliwość kontaktowania się z dzieckiem. Często rodzic nawet nie wie gdzie zostało uprowadzone jego dziecko, a kontakt z małżonkiem w celu ustalenia miejsca zamieszkania małoletniego nie przynosi rezultatów.

Polecamy:

Zjawisko uprowadzeń dzieci występuję również wśród małżeństw mieszanych, gdzie jedno z małżonków jest obcokrajowcem a drugie obywatelem Polski, czy też gdy jedno i drugie z małżonków jest cudzoziemcem.

Ze względu na dużą liczbę Ukraińców zamieszkujących w Polsce, tragedie uprowadzeń dzieci przez jednego z małżonków – dzieją się na naszych oczach również w małżeństwach gdzie małżonkowie są obywatelami Ukrainy.

Jakie prawo reguluje wówczas stosunki między rodzicami i dziećmi? Jak uregulować kontakty z dzieckiem, które zostało niejako „uprowadzone” przez małżonka, który zabrania nam kontaktu z dzieckiem?

Stosownie do art. 28 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych  stosunki prawne między rodzicami i dziećmi, w tym roszczenia alimentacyjne na rzecz dzieci, podlegają prawu tej Umawiającej się Strony, której obywatelem jest dziecko.

Jeżeli zatem dziecko posiada obywatelstwo ukraińskie – właściwym prawem regulującym kontakty z dzieckiem będzie prawo ukraińskie.

Art. 153 Kodeksu Rodzinnego Ukrainy stanowi że zarówno matka jak i ojciec dziecka mają prawo do kontaktów z dzieckiem, które to nie będą ograniczane przez żadnego z małżonków, za wyjątkiem kiedy rpawo to jest ograniczone na podstawie ustawy.

powinny być utrzymywane na z zachowaniem poczucia wzajemnej godności i poszanowania. Rodzic ma prawo kontaktować się z dzieckiem zarówno bezpośrednio jak i pośrednio (np. telefonicznie), werbalnie i niewerbalnie.

Art. 9 Konwencji praw dziecka stanowi o prawie dziecka, do podtrzymywania regularnych osobistych relacji z obojgiem rodziców, za wyjątkiem przypadków gdy kontakty takie stoją w sprzeczności z interesem i dobrem dziecka. Analogiczne przepisy znajdują się  w art. 14,15 Ustawy Ukrainy „O ochronie dzieciństwa”.