Tropikalne kwiaty w polskich ogrodach

Kusi Cię egzotyka i ciepłe klimaty? Paradoksalnie nawet w naszej szerokości geograficznej można uprawiać wiele tropikalnych gatunków kwitnących, które latem pozwolą stworzyć wakacyjną oazę inspirowaną dalekimi destynacjami. Mowa przede wszystkim o roślinach, które pochodzą ze stref doświadczanych chłodnym powietrzem, np. Ameryki Południowej, Chin, Nowej Zelandii czy Japonii. Sprawdź, które egzotyczne rośliny zimują w gruncie, a które trzeba ochronić na zimę.

1. Magnolia wielkolistna
2. Funkia sina
3. Kroksomia „Lucifer”
4. Trytomia groniasta
5. Trójsklepka owłosiona
6. Ketmia syryjska
7. Męczennica błękitna
8. Jaśmin gwiazdkowy
9. Paciorecznik indyjski
10. Słonecznica

Tropikalne rośliny słyną z dużych, połyskliwych liści i barwnych kwiatów. Są bujne, okazałe i doskonale zapełniają przestrzeń. Ów efekt estetyczny bywa warty dodatkowej pracy i pieczołowitości. Oto dziesięć pięknych zamorskich gatunków, które można uprawiać w polskich ogrodach.

Magnolia wielkolistna

W egzotycznym ogrodzie nie odnajdą się rodzime buki, sosny czy jawory. W kategorii drzew można jednak polecić magnolię wielkolistną (Magnolia macrophylla) pochodzącą z południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. W naszych warunkach osiąga ona 8-12 m wysokości i zachwyca rozłożystą koroną. Duże, podłużne liście dorastają nawet ponad 50 cm i tworzą imponująco gęstą strukturę. Już po ich rozwoju (w przeciwieństwie do klasycznej magnolii) na pędach rozkwitają piękne białe kwiaty, średnicą sięgające do 30 cm. Drzewo kwitnie od czerwca do lipca, a później pojawiają się na nim duże, różowe owocostany o kształcie szyszki. Magnolia wielkolistna jest odporna na mrozy i preferuje stanowiska półcieniste, z żyzną, lekko kwaśną i dobrze przepuszczalną glebą.

Okazałe kwiaty magnolii wielkolistnej, fot. saiglobalnt/Shutterstock

Funkia sina

Doskonale mrozoodporna w polskiej strefie klimatycznej jest funkia sina (Hosta sieboldiana). Najlepiej powodzi się jej w cieniu i półcieniu, na wilgotniejszym, żyznym i lekko kwaśnym podłożu. Pojedynczą roślinę tworzy kępa dość długich, wyraźnie unerwionych liści, o sinym, woskowatym nalocie – łącznie sięga ona ok. pół metra wysokości. Od czerwca do sierpnia z takich kęp wyrastają niezwykle zdobne, dzwonkowate kwiatostany o bladoliliowej barwie, wznoszące się do 80 cm nad ziemią. Najlepsze wrażenie daje posadzenie kilku funkii obok siebie w zagęszczeniu 3 okazów na 1 m².

Zagon z funkiami Siebolda, fot. Svetlana Klaise/Shutterstock

Kroksomia „Lucifer”

Pochodzące z Afryki kroksomie na dobre już rozprzestrzeniły się po całym świecie, także nad Wisłą. Te wzniosłe byliny wyrastają z podziemnych bulw, które przezimują w glebie nawet przez sroższe mrozy. Na wiosnę rozwijają się z nich pędy, które między lipcem a sierpniem płodzą długie, czerwone kwiatostany o przyjemnym egzotycznym wyglądzie. Długie mieczowate liście stanowią atrakcyjne uzupełnienie zagonu. Kroksomie należy sadzić w większych skupiskach i ściółkować kompostem. Z czasem intensywnie się rozrastają, tworząc gęste kępy o wyjątkowej urodzie. Można je łatwo rozmnażać przez podział bulw.

Egzotyczne kwiaty kroksomii Lucifer, fot. Joe Kuis/Shutterstock

Trytomia groniasta

Unikalnym dodatkiem do tropikalnych zagonów jest pochodząca z Afryki trytomia groniasta (Kniphofia). Wzniosłe pędy sięgają nawet ponad 100 cm wysokości i ozdobione są charakterystycznymi, cylindrycznymi kwiatostanami, przypominającymi rzeczywiście grona. Składają się na nie rurkowate kwiaty w ciepłych odcieniach żółci, pomarańczy i czerwieni. Dodatkową ozdobą są rozety długich, wąskich liści. Trytomia kwitnie od czerwca nawet do września, a do szczęścia potrzebuje naprawdę ciepłego stanowiska oraz żyznej i spulchnionej gleby. Na zimę część nadziemną obwiązuje się słomą, a korzenie zabezpiecza kopcem z ziemi lub kory.

Kolorowe kwiatostany trytomii gorniastej, fot. Jananz/Shutterstock

Trójsklepka owłosiona

Jeśli sezon na egzotykę chcesz przedłużyć aż do jesieni, postaw na mało znany, ale wyjątkowo dekoracyjny gatunek trójsklepki owłosionej (Tricyrtis hirta). Ta pochodząca z Japonii roślina z wyglądu poniekąd przypomina storczyki. Na prostych pędach ozdobionych długimi, wąskimi liśćmi we wrześni rozwijają się kwiaty o sześciu wywiniętych płatkach i pięknym, nakrapianym deseniu – zwykle biało-fioletowym. Bylina osiąga ok. 50-60 cm wysokości i najlepiej czuje się w miejscach półcienistych, osłoniętych od wiatru. Kwitnie nawet do listopada, a przed zimą młodsze egzemplarze należy zabezpieczyć kopcem ze ściółki. Starsze trójsklepki są całkowicie mrozoodporne.

Oryginalne kwiaty trójsklepki owłosionej, fot. TualekPhoto/Shutterstock

Ketmia syryjska

Srogie zimy doskonale znosi również ketmia syryjska (Hibiscus syriacus) pochodząca z  południowo-wschodnich Chin. Ten piękny krzew osiąga maksymalnie 2 metry wysokości i późnym latem okrywa się dużymi kwiatami, podobnymi nieco malwie. W zależności od odmiany mogą być one białe, różowe czy czerwone, ale podstawowa forma ketmii kwitnie na fioletowo. Miłośnicy bardziej spektakularnych okazów botanicznych mogą również wybrać kwiaty pełne, nakrapiane lub z kontrastującymi barwnie środkami. Ketmia syryjska potrzebuje ciepłego, słonecznego stanowiska, a w pierwszych latach uprawy młode krzewy warto na zimę okrywać. Z czasem, przy regularnym nawożeniu kompostem krzew się ładnie rozrośnie i stanie się odporniejszy na niesprzyjające warunki pogodowe.

Krzew ketmii syryjskiej, fot. Lenstravel/Shutterstock

Męczennica błękitna

Sam fakt, że dany gatunek nie przeżyje zimy w gruncie, nie powinien skłaniać do rezygnacji z niego. Męczennica błękitna (Passiflora caerulea) to południowoamerykańskie pnącze o iście zjawiskowych kwiatach dorastających nawet 10 cm w średnicy. W Polsce sadzi się je w donicach i na zimę przenosi do jasnych, ale chłodnych (ok. 10°C) wnętrz typu weranda czy ogród zimowy. Ta odrobina wysiłku jest w pełni opłacalna, gdyż wsparta na drabince męczennica wyciąga się w górę z ciemnozielonymi, błyszczącymi liśćmi, a w dobrych warunkach obsypuje się dodatkowo niebieskofioletowym lub różowym kwieciem niezwykłej budowy. Jak przystało na tropikalne pnącze, męczennica wymaga obfitego podlewania w sezonie oraz nawożenia raz na dwa tygodnie.

Męczennica błękitna – tropikalne pnącze o niezwykłych kwiatach, fot. Petrenko Andriy/Shutterstock

Jaśmin gwiazdkowy

Kolejnym pnączem doskonale pasującym do egzotycznego ogrodu jest jaśmin gwiazdkowy (Trachelospermum jasminoides). Pochodzący z południowo-wschodniej Azji gatunek odznacza się ciemnozielonymi, skórzastymi liśćmi oraz drobnymi białymi kwiatami o gwieździstym kształcie i bajecznie słodkim aromacie. W zależności od potrzeb roślinę można uprawiać jako okrycie gleby, wspinającą się ozdobę pergoli lub zwisające z donic liany. Okres kwitnienia jest bardzo długi, od czerwca nawet do października, ale na zimę należy roślinę zabezpieczyć agrowłókniną oraz kopczykiem ściółki usypanym nad korzeniami. Jaśmin najlepiej jest sadzić na ciepłych, słonecznych, osłoniętych od wiatru stanowiskach.

Mur pokryty jaśminem gwiazdkowym, fot. Stanislav Samoylik/Shutterstock

Paciorecznik indyjski

W donicach, klombach i corocznie zmienianych zagonach warto też sadzić paciorecznik indyjski (Canna indica). Te niezwykle wyniosłe i eleganckie kwiaty co sezon wyrastają na nowo z kłączy, więc przed zimą wystarczy je wykopać i przechować w piwnicy w pojemniku z ziemią lub piaskiem. Roślina wymaga częstego podlewania i regularnego nawożenia (nawet raz na tydzień), ale odwdzięcza się wysokimi, dekoracyjnymi liśćmi i kwiatami przypominającymi klimat dżungli. Najlepiej powodzi się jej na słonecznych stanowiskach z wilgotną, wzbogaconą materią organiczną glebą. Najwyższe odmiany dorastają nawet 150 cm i doskonale komponują się w grupach z innymi, mniejszymi kwiatami.

Czerwony kwiat paciorecznika indyjskiego, fot. vit-vit/Shutterstock

Słonecznica

Choć nie jest typowo tropikalną rośliną słonecznica (Delosperma) doskonale pasuje do egzotycznych ogrodów pełniąc funkcję fantazyjnej okrywy na rabaty. Ten niski sukulent dobrze daje sobie radę w trudniejszych, suchszych podłożach, znosząc upały, ale i klasyczne polskie mrozy. Oprócz mięsistych liści wyróżniają ją piękne, kolorowe kwiaty o iście fantazyjnych kolorach. Dodatkową zaletą jest ogromny potencjał rozrostowy – słonecznica rozmnaża się aktywnie przez sadzonki pędowe i szybko pokrywa nawet nieprzyjazne powierzchnie.

Słonecznica to wdzięczna roślina okrywowa z rodziny sukulentów, fot. Julian Popov/Shutterstock

Dla dopełnienia egzotycznego ogrodu oprócz gatunków kwitnących warto jest posadzić bambusy, dekoracyjne trawy typu miskant, a także paprocie. Do krajobrazu dobrze wpasuje się również winobluszcz, eukaliptus, a także mrozoodporny gatunek bananowca Musa basjoo. Najważniejsze, aby w krajobrazie była pewna zgodność stylistyczna – odnosi się to nie tylko do doboru gatunków, ale również mebli, donic i dodatków.

Bibliografia

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ