Według danych z 19 września za więźniów politycznych na Białorusi uznano 675 osób. Część z nich odbywa już karę ograniczenia wolności w koloniach karnych lub w zakładach karnych typu otwartego, gdzie więźniowie zmuszani są do pracy. Sprawdziliśmy, które przedsiębiorstwa i organizacje wykorzystują przymusową pracę skazanych, jakie towary produkują więźniowie i w jakich warunkach muszą pracować.
Na jaką produkcję kieruje się skazanych
Więźniowie na Białorusi pracują przy produkcji odzieży, mebli, artykułów budowlanych i gospodarstwa domowego, sprzętu sportowego i komponentów dla dużych zakładów przemysłowych. W strukturach kolonii karnych tworzone są państwowe przedsiębiorstwa (zazwyczaj ich nazwy odpowiadają numerowi kolonii), które podlegają Departamentowi Wykonania Kar MSW Białorusi (czyli odpowiednika Służby Więziennej). Na oficjalnej stronie Departamentu znajduje się sklep internetowy, z pełnym katalogiem produktów wraz z ich cenami. Istnieje nawet system dealerów – prywatnych sklepów internetowych, które regularnie sprzedają produkty z kolonii.
W kolonii karnej w Szkłowie otwarto sklep internetowy
2021.06.20 09:04
Najbardziej znane profile działalności więźniów w koloniach to produkcja umundurowania i mebli. Głównym dostawcą mundurów dla białoruskich struktur władzy jest Republikańskie Przedsiębiorstwo Unitarne (RUP) nr 4 przy kolonii żeńskiej w Homlu choć szwalnie znajdują się także w niektórych koloniach męskich. Odzież dla białoruskiej milicji – mundury, koszule, kurtki, czapki, berety są produkowane niemal wyłącznie przez więźniów.
Więźniarki szyją jednak mundury nie tylko dla policjantów czy funkcjonariuszy KGB, ale również dla medyków, robotników, kucharzy. Produkują także pościel i tekstylia stołowe. Do stałych klientów należą firma budowlana MAPID, Mińskie Zakłady Mleczarskie nr 1, Miński Zakład Elektrotechniczny im. Kazłowa, obwodowe oddziały Kolei Białoruskich i inne przedsiębiorstwa.
To właśnie w szwalni homelskiej kolonii pracują obecnie więźniarki polityczne Kaciaryna Andrejewa i Daria Czulcowa, dziennikarki Biełsatu. Daria jest „zatrudniona” jako modelarka. Kacia z kolei pracuje jako pomocnica krawcowej w małej brygadzie, która szyje mundury dla różnych struktur państwowych i przedsiębiorstw.
Skazana dziennikarka Biełsatu pracuje jako pomocnica szwaczki
2021.06.20 17:10
Więźniów z kilku zakładów karnych dla mężczyzn zaangażowano do produkcji mebli. Gama oferowanych produktów jest bardzo szeroka: na stronie Wydziału Wykonywania Kar można znaleźć kilkaset pozycji. I nie są to wyłącznie tanie produkty. Niektóre komplety mebli tapicerowanych kosztują ponad 1600 rubli (ok. 2500 zł.) – nie każdego Białorusina stać na taki zakup.
Meble wykonane przez więźniów trafiają nawet na eksport, w tym do krajów Unii Europejskiej (tak było przed wydarzeniami z lat 2020-2021). Tak więc nie można powiedzieć, że jest to „mały biznes”. Kilka lat temu wybuchł związany z tym dość niezwykły skandal korupcyjny. Media informowały, że dyrektor kolonii w Iwacewiczach Wadzim Charuży przez cztery lata organizował eksport białoruskich mebli za granicę, za co otrzymywał łapówki od przedstawicieli francuskiej firmy – łączna kwota łapówek wyniosła ponad 207 tysięcy euro. W związku z tą sprawą jednego z czołowych kierowników systemu Departamentu Wykonywania Kar skazano na dziewięć lat pozbawienia wolności.
Kiedyś gułag, dziś kolonia karna. Białoruscy „polityczni” trafiają do obozów pracy
2021.02.27 08:00
Artykuły dla dzieci, hokej i mundury dla afrykańskich służb
Meble i odzież to jednak tak naprawdę tylko wierzchołek góry lodowej. Większość Białorusinów zetknęła się w swoim życiu z towarami wykonanymi przez więźniów nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Kostka brukowa, „inteligentne przystanki”, kosze na śmieci, altany, ławki, grille, sanki dla dzieci, huśtawki i zjeżdżalnie – wszystkie te towary również są produkowane przez skazanych.
Na Białorusi idea niewolniczej pracy zyskała nowe życie. Wywiad z b. więźniem politycznym
2021.05.22 13:00
Białoruscy więźniowie produkują sprzęt dla zawodowych hokeistów, a także dla uczniów Dziecięco-Młodzieżowej Szkoły Olimpijskiej „Dynama”. Wykorzystanie taniej siły roboczej dla potrzeb przemysłu sportowego było wcześniej promowane na najwyższym szczeblu.
– Przecież mogą tam uszyć stroje dla dzieci. I to dla każdego sportu. A pieniądze zostaną u nas, to będzie kosztować grosze – mówił Alaksandr Łukaszenka w maju 2017 roku.
Zdarzają się również dość specyficzne zamówienia. Na przykład w 2018 roku Wydział prowadził negocjacje na temat produkcji umundurowania dla sił bezpieczeństwa Zimbabwe i Mozambiku. W homelskiej żeńskiej kolonii opracowano nawet specjalną kolekcję dla regionów o gorącym i wilgotnym klimacie – „Pustynia-2018”. Nie wiadomo, jak zakończyły się te negocjacje i czy wyprodukowane przez Białorusinów mundury rzeczywiście trafiły do afrykańskich funkcjonariuszy. Jednak ukierunkowanie na zagranicę można dostrzec również teraz – w sklepie internetowym Wydziału można znaleźć m.in. kolekcję odzieży roboczej „Afryka-2020”.
Korzystają również giganci białoruskiego przemysłu
Partnerami przedsiębiorstw Wydziału Wykonywania Kar są również czołowe przedsiębiorstwa białoruskiego przemysłu. Więźniowie produkują towary dla kilkudziesięciu białoruskich fabryk, wśród których znajdują się Mińskie Zakłady Samochodowe (MAZ), Mińska Fabryka Traktorów (MTZ), BiełAZ, Amkador, Biełszyna, Biełkamunmasz, Bobrujskahramasz, Mińskiego Zakładu Naprawy Pociągów, Keramin. Na przykład w Kolonii nr 14 w Nowosadach produkowane są tłumiki do białoruskich traktorów, a w Kolonii nr 12 w Orszy – metalowe elementy szyn.
Dla dużych przedsiębiorstw pracują nie tylko osadzeni w koloniach karnych, ale także w zakładach karnych typu otwartego, gdzie więźniowie odbywają karę „chemii”. Wiadomo, że „chemików” na największą skalę wykorzystują MAZ, MTZ i Mińska Fabryka Kół Zębatych. Pojawiła się również informacja, że więźniowie są kierowani do pracy w zakładach Homsielmasz i Sawuszkin Produkt
Warunki pracy i zarobki
Obrońcy praw człowieka od dawna zwracają uwagę na to, że praca więźniów na Białorusi nosi znamiona pracy przymusowej. Zgodnie z Kodeksem Karnym Wykonawczym Białorusi więźniowie podczas odbywania kary są zobowiązani do pracy (art. 98). Prawo stanowi, że administracja kolonii musi znaleźć pracę dla więźniów, biorąc pod uwagę ich możliwości fizyczne i kwalifikacje, ale w rzeczywistości w większości przypadków te kwestie są zupełnie pomijane. Odmowa pracy lub samowolne jej przerwanie jest uznawane w kolonii za wykroczenie karane naganą. Kilka nagan może być podstawą do wszczęcia sprawy karnej za „systematyczne niepodporządkowanie się zgodnym z prawem żądaniom administracji zakładu karnego” (art. 411 KK).
W żeńskiej kolonii w Homlu więźniarki polityczne Natalla Hersche i Wolha Kłaskouskaja były gotowe do pracy w zakładzie krawieckim, ale kategorycznie odmówiły szycia mundurów dla sił bezpieczeństw, za co administracja więzienna surowo je ukarała. Hersche spędziła prawie dwa miesiące w karcerze, po czym przeniesiono ją do celi z bardziej surowymi warunkami niż te, które panują w zwykłych celach. Kłaskouskaja spędziła w karcerze ponad miesiąc, a następnie została umieszczona w podobnej celi na trzy miesiące.
Białoruska więźniarka polityczna ze Szwajcarii trzykrotnie odmówiła napisania wniosku o ułaskawienie
2021.09.10 11:23
Ze skazanymi nie są zawierane umowy o pracę. Nie otrzymują oni odpowiedniego wynagrodzenia, a z ich pensji potrącane są również koszty wyżywienia, środków higieny, mediów i odzieży służbowej. W związku z tym zarobki więźniów są często zupełnie mizerne. Na przykład nasza koleżanka Daria Czulcowa za miesiąc pracy na kolonii w Homlu zarobiła 41 rubli (ok. 65 zł), ale w rzeczywistości otrzymała około 10 rubli (ok. 15 zł), ponieważ pozostałą kwotę potrącono z jej wypłaty. Jednak zarobki więźniów mogą być jeszcze niższe.
Były szef Biełgazprombanku Wiktar Babaryka, który w sierpniu pracował jako palacz w kolonii w Nowopołocku, w ciągu miesiąca zarobił 6 rubli 41 kopiejek. Po wszystkich potrąceniach otrzymał tylko 1 rubel 60 kopiejek (ok 2,50 zł). We wrześniu został przydzielony do sekcji układania pieczywa. Warunki pracy są bardzo trudne – przebywa on całymi dniami w piekarni, gdzie temperatura wynosi ponad 30 stopni (nawet przy wyłączonych piecach), pomieszczenie jest słabo wentylowane, a okien nie można otwierać.
Finansista – palaczem. Niedoszły konkurent Łukaszenki dostał pracę w kolonii karnej
2021.08.03 17:01
Skazani odbywający karę „chemii” również skarżą się na niewolnicze warunki pracy. Jeden z więźniów politycznych, powiedział nam w wywiadzie, który przeprowadziliśmy w lipcu, że „chemicy” pracują po 12 godzin przez sześć dni w tygodniu, a ich płace są niższe od płac pracowników wolnych, których czasami spotykają na produkcji. Nie ma możliwości odmowy pracy lub przeniesienia na inne stanowisko.
– To gorsze niż pozbawienie praw wyborczych. Jest to de facto niewolnictwo – podkreślił więzień polityczny.
„To jest niewolnictwo”. Białoruski więzień polityczny o warunkach pracy przymusowej
2021.06.16 11:23
Jednak nie wszyscy „chemicy” pracują na tak złych warunkach. W niektórych zakładach karnych typu otwartego więźniowie mają dwa dni wolne w tygodniu i tylko jedną pracującą sobotę w miesiącu. „Chemicy” są zazwyczaj przydzielani do nisko płatnej i ciężkiej pracy, również bez względu na ich specjalizację zawodową. Na przykład Lawon Chałatrian, były wolontariusz w sztabie Babaryki i były manager, obecnie pracuje na fermie we wsi Suszki w rejonie kamienieckim w obwodzie brzeskim.
„Chemia ze skierowaniem”: skazywanym w politycznych procesach grożą lata przymusowej pracy
2021.01.31 17:42
ii, ksz/ belsat.eu
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS