- — Sam chciałbym znać odpowiedzi na wiele pytań. Bo co powiedzieć mam kobiecie, która przychodzi do mnie i mówi, że mąż ją od lat bije i się nad nią znęca. Żona powinna być wierna mężowi, aż do śmierci. Wspierać go i walczyć. Ale widzisz przed sobą kobietę, która ukrywa siniaki na swoim ciele… – mówi ksiądz Piotr
- — Alkohol? Tak, to moja słabość. Nie jestem alkoholikiem, ale zdarzyło mi się pić do odcięcia. Piłem sam ze sobą, aby nikt nie widział. Ale nie chcę o tym rozmawiać. Bardziej wstydzę się kryzysu wiary. Pierwszy przyszedł po 30. roku życia – przyznaje ksiądz Andrzej
- – U nas na parafii nie ma zbyt wielu zamożnych ludzi. Jest bieda, ale taka schludna. Nie zobaczysz jej przez okna z ładnymi firankami. Dlatego mam kilkunastoletni samochód. Tak, mógłbym kupić nowy samochód, ale parafianie by na to krzywo patrzyli – dodaje ksiądz Stanisław
- Ksiądz Marek: Kiedy zostałem proboszczem, to dostałem parafię “z teściem”. Są “teściowie”, którzy zostają starymi tetrykami i to już nie jest łatwe dla nowego proboszcza
- Ksiądz Tomasz: W pierwszych latach jesteś pełen pasji i zaangażowania, więc tego nie dostrzegałem. Po paru latach przeraziło mnie to, jaką poczułem pustkę
- Więcej takich informacji znajdziesz na stronie głównej Onet.pl
Do mamy Stanisława sąsiedzi mówili: masz księdza w rodzinie, bieda cię ominie. Piotr chciałby dać parafianom gotowe recepty, jak mają żyć, ale sam wciąż szuka odpowiedzi. Andrzej mieszka w małej parafii z dala od głównych dróg i walczy, aby nie popaść w alkoholizm. Marek po latach bycia wikarym został proboszczem i dostał parafię z teściem, a Tomasza przeraża samotność i szybko zmieniająca się rzeczywistość. Łączy ich jedno: wszyscy są kapłanami.
Ksiądz Piotr: przychodzą ludzie i zaczynają pytać, dlaczego duchowni molestują dzieci
— Księdzem zostałem w wieku 26 lat i trafiłem do górskiej parafii. Wydaje ci się, że masz wiarę i jesteś gotowy zmieniać świat. I wtedy ludzie przychodzą i zaczynają pytać: dlaczego duchowni molestują dzieci, dlaczego bita kobieta ma zostać przy mężu, czemu Bóg dopuszcza do tylu złych rzeczy. A ja nie potrafię odpowiedzieć. Sam chciałbym wiedzieć — mówi ksiądz Piotr z południa Polski. Jego opowieść możemy opublikować pod warunkiem, że nie podamy nazwiska.
— Przychodzisz do seminarium jako młody człowiek, żyjesz we wspólnocie, dzielisz pokój z kolegą z roku, cały czas jest obok ktoś, z kim możesz porozmawiać, podzielić się wątpliwościami. Jest wspólna modlitwa. To uskrzydla i wszystko wydaje się prostsze. Zderzenie z codziennością następuje już na pierwszej parafii. Moja była niewielka, za to problemy ludzi ogromne. Przyszedłem pełen zapału i nadal ten zapał mam. Przecież nie skończyłem jeszcze 30 lat. Pamiętam pierwszą rozmowę z moim proboszczem: niech ksiądz pamięta, że wielu spraw nie jesteśmy w stanie wyjaśnić tak po ludzku, trzeba zaufać Bogu. … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS