Było to w 1143 roku. Na ścianie groty dziewczyna napisała, dlaczego postanowiła wieść życie pustelnicze i pokutne: „Ja, Rozalia Sinibaldi, córka pana na Kwiskwinie i Róży, odważyłam się z miłości ku memu Panu Jezusowi Chrystusowi tę grotę skalną zamieszkać”.
Pustelniczka nie przebywała jednak tam długo z obawy przed odkryciem przez rodziców, którzy jej poszukiwali. Dlatego, za natchnieniem anioła, udała się na górę Monte Pellegrino, znajdującą się niedaleko Palermo, gdzie przebywała aż do swojej śmierci w 1160 roku. Zmarła, mając zaledwie 31 lat.
Jej ciało, cudownie wskazane przez nią samą, zostało odkryte 400 lat temu i przeniesione w uroczystej procesji do katedry w Palermo, gdzie spoczywa do dzisiaj. Trwała wówczas w mieście epidemia, która zanikła dzięki wstawiennictwu Rozalii. Uważano ją odtąd za patronkę chroniącą przed morowym powietrzem.
Do katalogu świętych Rozalia została wpisana w 1630 roku, a jej kult bardzo szybko rozprzestrzenił się w Polsce za sprawą jezuitów, a zwłaszcza ks. Fryderyka Szembeka, który sprowadził jej relikwie do Krakowa i napisał po polsku krótki żywot świętej.
W diecezji tarnowskiej szczególnym miejscem kultu Rozalii jest parafia św. Mateusza w Biesiadkach. W ołtarzu bocznym po lewej stronie znajduje się barokowy obraz świętej z 1676 roku. Przedstawia Rozalię w pełnej postaci z krzyżem i bukietem lilii. Atrybutem świętej jest także wianek z róż na głowie. Warto przypomnieć, że imię pustelniczki powstało z nazw dwóch kwiatów: róży (symbol miłości i cierpienia) i lilii (symbol czystości).
Z lewej strony u góry została namalowana postać Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus, które błogosławi Rozalię, a Maryja wyciąga ku niej wiązankę trzech róż.
Obraz przedstawia również opowieść o tym, jak Rozalia spędzała czas w grocie nad Zatoką Palermitańską. Z prawej strony widać, jak święta rozmawia z Jezusem Ukrzyżowanym, a sam krzyż rozkwita różami. Na podłożu leżą czaszka i rozłożona księga.
Intryguje postać namalowaną z lewej strony u dołu. To klęczący ksiądz w białej koronkowej komży i czerwonej stule, z dłońmi złożonymi do modlitwy. Pod jego postacią zostały napisane daty powstania obrazu, który jest wizerunkiem wotywnym, do dziś czczonym przez mieszkańców Biesiadek i okolicznych miejscowości.
Z zapisków, które odnalazł ks. proboszcz Kazimierz Sroka wynika, że od dawna do św. Rozalii w Biesiadkach pielgrzymowali chorzy, prosząc ją o uzdrowienie.
Z okazji jej wspomnienia 4 września jest tutaj obchodzony odpust. W procesji eucharystycznej po Mszy św. niesione są wówczas feretron i chorągiew z obrazami przedstawiającymi św. Rozalię.
—
Foto Gość
ks. Zbigniew Wielgosz
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS