A A+ A++

 “Jaki pierw­szy wrze­sień, taka będzie jesień”

   To przy­sło­wie budzi w nas nadzieję, iż po gorą­cym lecie, cze­kać nas będzie czas pięk­nej, sta­bil­nej i praw­dzi­wie jesien­nej pogody. Wrze­sień, poza wyda­rze­niami histo­rycz­nymi, zwią­zany jest z powro­tem dzieci i mło­dzieży do popan­de­micz­nie zre­for­mo­wa­nych szkół, zaś na nie­bie, to okres rów­no­wagi mię­dzy dłu­go­ścią dnia i nocy. Te ostat­nie, są już coraz dłuż­sze i czę­sto bez­chmurne, co sprzyja obser­wa­cjom astro­no­micz­nym. Parę cie­ka­wych zja­wisk będziemy mogli zaob­ser­wo­wać na wrze­śnio­wym nie­bie, a wszystko zale­żeć będzie od naszych moż­li­wo­ści obser­wa­cyj­nych. Posta­rajmy się w tym celu wyko­rzy­stać, z dala od miej­skich świa­teł,  wolny wie­czór, aby cho­ciaż przez chwilę spoj­rzeć w roz­gwież­dżone niebo, by podzi­wiać nawet gołym okiem Drogę Mleczną, roz­cią­ga­jącą się przez cały nie­bo­skłon, od pół­noc­nego do połu­dnio­wego horyzontu.

Korzy­sta­li­śmy, na ile to było tylko moż­liwe, z uro­ków tego­rocz­nego lata, a tym­cza­sem – ani nie spo­strze­gli­śmy się kiedy – Słońce w swej wędrówce po Eklip­tyce sys­te­ma­tycz­nie podą­żało ku rów­ni­kowi nie­bie­skiemu, przez  co jego dekli­na­cja – czyli wyso­kość nad rów­ni­kiem – malała, a w związku z tym, dni sta­wały się nie­ubła­ga­nie coraz to krót­sze. Po pół­nocy, 23 wrze­śnia o godz. 03.04, Słońce znaj­dzie się na rów­niku nie­bie­skim – w punk­cie Wagi – po czym “przej­dzie” z pół­kuli pół­noc­nej nieba na połu­dniową i tym samym roz­pocz­nie się astro­no­miczna Jesień.

Nie­za­leż­nie od tego faktu, w Kra­ko­wie w dniu 1 wrze­śnia, Słońce wscho­dzi o godz. 5.55 a zacho­dzi o godz. 19.23, nato­miast 30 wrze­śnia, wscho­dzi o godz. 6.39 a zacho­dzi o 18.20, zatem w ciągu tego mie­siąca ubę­dzie nam dnia w Mało­pol­sce o 107 minut! Skut­kiem ist­nie­nia zja­wi­ska refrak­cji w atmos­fe­rze ziem­skiej – wszyst­kie obiekty na nie­bie widzimy nieco wyżej niż są one w rze­czy­wi­sto­ści, zatem fak­tyczne zrów­na­nie dłu­go­ści dnia z nocą będzie dopiero 25 września.

Jeśli cho­dzi o stan aktyw­no­ści magne­tycz­nej naszej gwiazdy, to w tym mie­siącu, podob­nie jak to było w waka­cje, należy się spo­dzie­wać dużej ilo­ści plam, pochodni, czy pro­tu­be­ran­cji, na tar­czy naszej gwiazdy. Słońce bowiem znaj­duje się bowiem w sta­nie wzro­stu dzia­łal­no­ści, zwią­za­nej z jego 25 cyklem jede­na­sto­let­niej aktywności.

Nato­miast ciemne, pra­wie bez­k­się­ży­cowe noce, dogodne do obser­wa­cji astro­no­micz­nych, wystą­pią w czwar­tym tygo­dniu wrze­śnia, bowiem Księ­życ roz­pocz­nie ten mie­siąc podą­ża­jąc do pierw­szej kwa­dry, która przy­pad­nie w dniu 3.IX. o godz. 20.08, peł­nia 10.IX. o godz. 11.59, ostat­nia kwa­dra 17.IX. o godz. 23.52 i nów 25.IX. o godz. 23.54. Księ­życ znaj­dzie się w pery­geum (naj­bli­żej nas) 7.IX. o godz. 20, a w apo­geum (naj­da­lej od Ziemi) będzie 19.IX. o godz. 17. Nato­miast 15.IX. o godz. 01, Księ­życ zakryje pla­netę Uran, co będzie u nas widoczne. Ponadto Księ­życ zbliży się, ale na nieco więk­sze odle­gło­ści, liczone w stop­niach do: Saturna – 08.IX. w połu­dnie, Jowi­sza 11.IX. po połu­dniu i do Marsa 17.IX. nad ranem.   Będzie zatem co obser­wo­wać, byle nam się odpo­wied­nia pogoda trafiła.

Jeśli cho­dzi o pla­nety, to Mer­ku­rego można będzie obser­wo­wać bar­dzo nisko nad zachod­nim hory­zon­tem nieba, do połowy wrze­śnia. Nato­miast Wenus pełni jesz­cze rolę Jutrzenki w pierw­szym tygo­dniu mie­siąca, a 5.IX. po pół­nocy zbliży się na odle­głość stop­nia do Regu­lusa, naj­ja­śniej­szej gwiazdy w Lwie, póź­niej już kąpie się w pro­mie­niach Słońca, aż do końca listo­pada. Zaś Mars gości w gwiaz­do­zbio­rze Barana, gdzie 9.IX. po pół­nocy zbliży się do Alde­ba­rana, naj­ja­śniej­szej gwiazdy w Byku, na  odle­głość 4 stopni. Nato­miast w gwiaz­do­zbio­rze Ryb, możemy obser­wo­wać na wie­czor­nym nie­bie Jowi­sza, ze swoją wspa­niałą gro­madką gali­le­uszo­wych księ­ży­ców. Będzie on w opo­zy­cji do Słońca 26.IX. wie­czo­rem. Przed nim, w Kozio­rożcu, dziel­nie kro­czy na nie­bie Saturn, przy­stro­jony w pier­ście­nie z sate­litą Tyta­nem, co możemy podzi­wiać już przez nie­wielką lunetę.  Pole­cam szcze­gól­nie obser­wa­cje zbli­żeń Księ­życa do tych gazo­wych pla­net w dniu 08.IX. do Saturna, a 11.IX. do  Jowi­sza. Uran będzie widoczny od pół­nocy w  gwiaz­do­zbio­rze Byka, bowiem dopiero w dniu 9.XI. będzie w opo­zy­cji do Słońca. Nato­miast w gwiaz­do­zbio­rze Wod­nika, przez całą noc można obser­wo­wać Nep­tuna, który 16.IX. będzie  w opo­zy­cji do Słońca,  ale do jego obser­wa­cji trzeba się już posłu­żyć cho­ciażby małą lunetką. Jego dostrze­że­nie, może nam uła­twić zbli­że­nie jasnego Księ­życa w pełni do tej pla­nety, na odle­głość 3 stopni, dnia 10.IX. o godz. 21.

Aby w tym powa­ka­cyj­nym mie­siącu, móc obser­wo­wać Księ­życ i jego zbli­że­nia do pla­net, naj­ła­twiej będzie chyba sko­rzy­stać z lunet Mło­dzie­żo­wego Obser­wa­to­rium Astro­no­micz­nego w Nie­po­ło­mi­cach, które jest otwarte po prze­bu­do­wie przy ul. Miko­łaja Koper­nika 2. Na zakoń­cze­nie zapa­mię­tajmy sta­ro­pol­skie przysłowie:

             “Jeśli wrze­sień będzie cie­pły i suchy, pewno paź­dzier­nik nie oszczę­dzi pluchy”

Wschody i zachody Słońca i Księ­życa we wrze­śniu 2022 roku.

dr Adam Michalec,
30 sierp­nia 2022,
MOA w Niepołomicach,

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułRoksana z “Rolnik szuka żony” pokazała narzeczonego! “Ujawnienie”
Następny artykułJak schudnąć szybko i skutecznie?