Rosja planuje rozwijać żeglugę Północną Drogę Morską

Północna Droga Morska (PDM) rozciąga się wzdłuż arktycznego wybrzeża Rosji od Murmańska aż do Kamczatki. Podmiotem odpowiedzialnym za rozwój tego szlaku jest agencja rządowa Rosatom, która poprzez szereg lodołamaczy z napędem atomowym (należących do spółki córki Atomfłot) ma zapewnić zdolności operowania na wodach PDM przez cały rok. Plan realizowany do końca 2019 r. zakładał roczny transport ładunków PDM na poziomie 26 mln. Plan z datą graniczną ustaloną w 2024 r., zakłada transport 80 mln ton ładunków.

Projekt rozwoju został podzielony na trzy części. Wyżej wymieniony plan do 2024 r., to pierwszy etap.
Drugą fazą projektu jest zapewnienie ruchu żeglugowego przez cały rok (obecnie cały szlak jest otwarty dla żeglugi jedynie kilka letnich miesięcy w roku). W 2035 r. trasa ma stać się pełnoprawną “morską autostradą” zarówno na użytek krajowy, jak i międzynarodowy.

Program rozwoju PDM składa się z trzech elementów:
1. Rozwój infrastruktury przeznaczonej dla dużych projektów inwestycyjnych (np. projekty grupy Novatek),
2. Przygotowanie szlaku do roli tranzytowej,
3. Przygotowanie na wypadek wystąpienia sytuacji kryzysowej, której rozwiązanie leży w gestii ministerstwa ds. sytuacji nadzwyczajnych (MCzS) oraz ministerstwa obrony (MO),

Przystosowanie trasy wymaga również zaangażowania m.in ministerstwa transportu, które ma przygotować pakiet ustaw regulujących wykorzystanie m.in morza terytorialnego Rosji do ruchu tranzytowego.

Przygotowuje się również do znacznego zwiększenia ruchu towarowego na tym szlaku. W 2030 r. ma wzrosnąć do 120 mln ton, a w 2035 r. do 160 mln ton.

Głównymi punktami, przez które ładunek był transportowany przez PDM w 2019 r., były porty Sabetta (20,5 mln ton), Dudinka (1,5 mln ton) i terminal w pobliżu Przylądka Kamiennego (7,7 mln ton). Tak duży wzrost wykorzystania PDM jest związany z inwestycjami w terminale eksportowe LNG należące do Novatek. Projekt Jamał LNG ma możliwość techniczną skraplania ok. 18 mln ton LNG rocznie, jednak w wyniku korzystnych warunków klimatycznych (ekstremalnie niskie temperatury) faktyczna możliwość operacyjna jest większa niż nominalna i oscyluje w okolicy 20 mln ton rocznie – informuje “BiznesAlert.pl”.