Wraz z nadejściem wiosny z zimowego odrętwienia pszczoły miodne budzą się do życia po kilku miesiącach spędzonych w ulu.
Pszczoła miodna (Apis mellifera) jest gatunkiem udomowionym, który obecnie częściej możemy spotkać w przydomowym ulu niż w dziupli drzewa. Hodowla pszczół miodnych w lesie to trudna praca, wymagająca poświęcenia dużej ilości czasu i uwagi. Zdarza się, że w nocy przychodzą dziki i wywracają ule. Jeszcze większym szkodnikiem jest kuna leśna, która zimą w poszukiwaniu pokarmu potrafi zniszczyć całe gniazdo pszczół. Szkody wyrządzają też bezmyślni ludzie. Pamiętajmy, gdy zauważymy w lesie ule – nie zbliżajmy się i nie denerwujmy pszczół.
Pszczoły pełnią wiele pożytecznych funkcji. Zapylają wiele gatunków roślin leśnych, a także gatunków istotnych dla rolnictwa, dzięki czemu zwiększają plony, wpływają na różnorodność flory i fauny, zwiększają bazę pokarmową wielu gatunków zwierząt, w szczególności ptaków. Pierwszymi miododajnymi roślinami leśnymi są wierzby, które czasem kwitną już na przełomie marca i kwietnia. W maju pszczoły zbierają pokarm m. in. z malin i kruszyny, na przełomie czerwca i lipca z lip. Pszczoły zbierają również spadź, czyli gęstą, słodką ciecz pojawiającą się w lecie na liściach drzew, stanowiącą wydalinę głownie mszyc i czerwców oraz sok komórkowy pochodzący z nakłutych przez te owady miejsc na liściach. W ten sposób powstaje miód spadziowy. Jednym z ostatnich gatunków z którego pszczoły zbierają leśny pyłek jest wrzos. W sytuacji, gdy nektar i pyłek pochodzą z roślin różnych gatunków, powstaje tak zwany miód wielokwiatowy.
Pszczoły miodne to zwierzęta tworzące własne społeczeństwa. Na czele pszczelej rodziny stoi królowa – matka. W ulu zajmuje się nią orszak robotnic, które nieustannie dostarczają jej pożywienia. Składa ona od 1500 do 3000 jaj dziennie, każde do osobnej komórki. Z niezapłodnionych jaj wylęgają się trutnie, czyli samce. Ich jedyną funkcją jest unasiennienie królowej. Z zapłodnionych jaj wylęgają się robotnice. Po upływie około 3 tygodni od złożenia jaj pojawiają się młode pszczoły. Robotnice żyją około 38 dni latem i 6 miesięcy zimą. W ciągu pierwszych dni nie opuszczają one gniazda spełniając różne proste zadania. Czyszczą komórki w plastrach, karmią i opiekują się larwami, robią zapasy z przyniesionego przez starsze pszczoły pyłku, budują nowe komórki. Pod koniec swojego życia robotnice zaczynają wylatywać z ula po pokarm. Oblatując okoliczne kwiaty, zbierają nektar i pyłek. Do obowiązków najstarszych pszczół należy również pilnowanie wejścia do gniazda. Każdy intruz narażony jest na porcję jadu z żądła. Po ukłuciu innego owada pszczoły są w stanie wyciągnąć żądło, lecz w przypadku ludzi, żądło pozostaje w skórze i pszczoła ginie.
CIEKAWOSTKI
Pszczoła ma 3 pary odnóży, z których na pierwszej parze licząc od głowy, nazywanej też ramiączkami, ma pędzelki albo grzebienie, którymi sczesuje pyłek kwiatowy z owłosionego tułowia, zebrany na kwiatach – podczas przepychania się do dna kielicha kwiatowego po nektar. Środkową parą nóżek zbiera pyłek z pędzelków i układa go w „koszyczkach” tylnej pary nóżek, tworząc grudki pyłku – zwane „obnóżem”.
Pszczoła w locie uderza skrzydłami ponad 20 000 razy na minutę, tj. 350-435 razy/sek.
Pszczoła wracając do ula z nektarem i obnóżem pyłku dźwiga ciężar równy połowie swojej wagi.
Dla wyprodukowania 1 kg miodu pszczoła musi zebrać ok. 3 kg nektaru. Jeżeli odległość od pożytku wynosi 800 m to pszczoły muszą pokonać odległość ok. 40 000 km, czyli jeden raz okrążyć kulę ziemską, aby wyprodukować 1 kg miodu.
Wśród substancji chemicznych odpowiedzialnych za antybiotyczne działanie miodu na organizm człowieka – jest inhibina.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS